Mijn zoon van 9 speelt het al een tijdje en naar mijn idee is het niet echt gewelddadig maar ik doe niet zo moeilijk over computerspellen dus hij mag het gewoon spelen. Al zijn vriendjes spelen het en hij zit met iedereen online te spelen.
Je kunt vaak spelletjes lenen bij de bibliotheek, misschien een idee om het te lenen en samen te bekijken of het geschikt is? Wij kijken wel naar de leeftijdsadviezen, maar maken een eigen inschatting van wat onze kinderen mogen. Dat doen we met films ook. Dat betekent dat we dus wel alles eerst zelf bekijken, op zich geen probleem, want we gamen zelf ook veel.
Nou ik durf het haast niet te zeggen, ik heb een dochter van 8 en ook zij vindt het een leuk spel, mijn man speelt ook wel veel games dus die is er wel wat in thuis. Ze mag het van ons spelen maar wij zijn er altijd bij, en dan houden we de tijd bij, ze mag niet uren. We zien alles wat ze doet maar we praten er ook samen over. Het is geen bloederig spelletje maar ik moet wel zeggen dat elke keer als ze schiet ik dit niet prettig vind. Dat zegt natuurlijk ook wel iets over hoe ik er misschien echt in sta. Ik vind de openheid die we hierin hebben wel fijn. Wat zie je, gaat dit echt ook zo? Ga je zo met mensen om? Als ze speelt is ze in haar eigen wereldje en hoort ons niet altijd, ook daar praten we weer over, zo verslavend is het ook weer en daar vind ik ook zeker weer iets van. Ik bereid haar op deze manier ook voor, gamen heeft ook zeker nadelen. Mijn dochter is overigens wel een echt meisje, ze speelt een best pittig spelletje maar kan ook weer met poppen spelen en dierenartsje. Je moet de tijd begrenzen! Dat is wel heel belangrijk. Gamen is een wereld die niet echt is. Ze speelt ook wel Starstable, een paardenspel, daar noemt ze iedereen haar vriendinnen en daar sta ik iets feller in. Want dat zijn geen vriendinnen, je eet nooit wie het andere meisje echt is, dat kan ook een oudere man zijn die zegt dat hij een meisje van 8 is. Ook hier praten we samen weer over, het is geen echte wereld!
Wij hebben beneden en boven een ps4 staan en zoon wilde gisteren samen met mij een potje doen als duo. Eens maar nooit meer, ik ben te slecht volgens hem
Ja dat is ook het leuke eraan volgens mij. Mijn zoontje zat er gisteren achter en ik denk tegen wie praat hij toch? Tegen zijn vriendje die er dus thuis achter zat. Vond het wel grappig. " als jij nu dit doet, dan doe ik dat". Druk overleggen.
Onze derde zoon van net 12 was afgelopen woensdag op een kennismakingsmiddag van zijn nieuwe school. Hij kwam helemaal blij terug want hij had weer nieuwe fortnitevrienden gemaakt Onze oudste 2 van 18 en 16 spelen ook wel GTA en ook dat ziet hij natuurlijk wel. Ik vind het sowieso een vreselijk spel, maar dat mag hij dus echt nog niet spelen. Er zit een limiet op de PS tijd, maar verder zijn wij niet zo heel streng met de leeftijdsgrens. Zolang ze niet uuuren achter dat ding zitten en de realiteit een beetje uit het oog verliezen, kan het mi niet zoveel kwaad. Ook de oudsten zijn nog steeds heel sociaal en vredelievend
Ik denk dat ik wel een beetje om ben na het lezen van alle reacties en na het spreken van wat andere moeders