pleeggrootouderschap Zoon 13jr. gaat bij Opa & Oma wonen

Discussie in 'Adoptie en pleegzorg' gestart door 3muisjes, 17 okt 2015.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. 3muisjes

    3muisjes Bekend lid

    9 aug 2015
    585
    0
    0
    Zoals de titel het al zegt hebben we besloten dat onze zoon binnenkort bij mijn moeder en stiefvader gaat wonen.


    Onze zoon is al vanaf 3 jaar een onhandelbaar jochie...

    Rond zijn 8ste levensjaar is ADHD vastgesteld. Medicatie is begonnen en hij ging naar een speciale school. Dit alles werkte niet.
    Uiteindelijk is hij toen hij 10 was opgenomen in een ortipsychiatrische ziekenhuis opgenomen om er achter te komen wat er toch mis was met hem.

    Na een half jaar kwam hij weer thuis wonen en 5 maanden later werd er een reactieve hechtings stoornis gediagnosticeerd.

    We hebben al jaren lang therapieën gehad en een gezins huis geprobeerd maar niks mag baten.

    Zijn gedrag is erg onhandelbaar en onveilig geworden.

    Afgelopen week een gesprek gehad met alle betrokken partijen en we hebben de beslissing genomen om hem bij zijn oma te laten wonen. Zij wonen 300 km bij ons vandaan...

    Zijn er hier ook moeders die ervaring hebben met pleeggrootouderschap? Dus waarvan een eigen kind bij haar ouders woont?

    Ondanks dat ik ze heel erg dankbaar ben dat ze het willen doen, heb ik soms ook wel twijfels en heel veel vragen....

    De verhuizing staat gepland in de kerstvakantie.
     
  2. Cathelijne1986

    Cathelijne1986 Niet meer actief

    Wat is er vroeger gebeurd dat hij een hechtingsstoornis heeft gekregen?
    Ik vind het een heftig verhaal. In mijn werk heb ik vaker kinderen met deze problematiek bij familieleden geplaatst zien worden en dat verliep meestal niet lang goed. Wat geeft je zoon aan? Ik lees namelijk vooral dat hij onhandelbaar is geworden, maar niet over zijn welzijn. Vindt hij het fijn om te verhuizen? Het kan ook voor hem wat druk van de ketel halen. Denk je dat je moeder en stiefvader capabel genoeg zijn?
     
  3. Nemo2

    Nemo2 Niet meer actief

    Wow wat een verhaal!!!
    Schrik hier van eerlijk gezegt:$

    Hoe gaat je zoontje hier mee om als ik vragen mag??
    Ik zie ook dat je zwanger bent namelijk
     
  4. Vlinder84

    Vlinder84 Niet meer actief

    Jeetje, wat heftig zeg :( Kan me voorstellen dat je moederhart breekt zo. Maar vind het ook heel erg heftig voor je zoon. Wil hij zelf ook bij opa en oma wonen? Zullen zij het aankunnen? Waar twijfel jij over bv? En wordt je zoon goed begeleid? Komt hij dan af en toe nog bij jullie logeren zodat hij weet dat hij wel welkom blijft? Pff heftig hoor, heel veel sterkte.
     
  5. zonnestraal21

    zonnestraal21 Niet meer actief

    Jeetje... Ik hoop dat het prettig verloopt. Sterkte!
     
  6. zonnestraal21

    zonnestraal21 Niet meer actief

    Is je zoon 'onhandelbaar' geworden toen je zwanger was/ net bevallen? Misschien dat het ook daarmee te maken kan hebben gehad?

    Ik ken ook een gezin waarbij de oudste heeel erg het gevoel kreeg dat hij/zij werd ingeruild. Daar is nooit aangewerkt. (Zeg niet dat dit bij ts het geval is maar misschien speelt het mee?)
     
  7. Cathelijne1986

    Cathelijne1986 Niet meer actief

    Ja ik schrik er ook van, een hechtingsstoornis ontstaat niet zomaar en inderdaad to is weer zwanger. Daarom vraag ik ook naar het ontstaan want het kan natuurlijk heel anders liggen. Ik krijg heel erg de kriebels van deze op maar dat hoeft niet terecht te zijn natuurlijk..
     
  8. Mommyplus

    Mommyplus Actief lid

    22 jul 2014
    358
    0
    16
    Ben wel pleegmoeder maar heb geen ervaring met pleeggrootouderschap.
    Reactieve hechtingsstoornis is zeer ernstige problematiek.
    Slecht behandelbaar en vaak zeer moeilijk gedrag bij kinderen die dat hebben.
    Zou hem alleen laten gaan als het zeker is dat jouw moeder capabel genoeg is om hier mee om te gaan.
    Het geven van liefde is bij deze kinderen niet genoeg. Werkt zelfs averechts. Ze hebben een zakelijke benadering nodig. Ze kunnen niet omgaan met empathische gevoelens van anderen.

    Eerlijk gezegd weet ik niet of het een goede keus is. Ik kan dat vanaf de zijlijn ook niet beoordelen.
    Maar zou je twijfels ook echt bespreken met betrokkenen. Weet niet of er jeugdzorg of een psychiater in beeld is?
    Meestal gedijen deze kinderen niet goed in een gezinssysteem. Komen uiteindelijk vaak terecht in een instelling.
    Maar het kan ook zijn dat hij bij een oma en een stiefopa het wel prima doet.
    Maar het vraagt echt een speciale benadering en die moet je kunnen geven en volhouden.
    Het meest erge is dat als je moeder het ook niet lukt hij alsnog naar een instelling moet en hij weer een breuk heeft in zijn vertrouwen etc etc.
    Heftig hoor. Sterkte gewenst.
     
  9. Cathelijne1986

    Cathelijne1986 Niet meer actief

    Ik denk eigenlijk niet dat to nog reageert hier..
     
  10. Champetter

    Champetter VIP lid

    5 mrt 2013
    6.825
    3.809
    113
    Ik kan gewoonweg niet begrijpen dat zoiets ontstaat. Als er sprake is van autisme of een handicap spreekt men niet van een reactieve hechtingsstoornis. Een RH ontstaat door verwaarlozing, mishandeling en wisseling van verzorgers is het eerste levensjaar. Bron: https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Reactieve_hechtingsstoornis

    Wat is er dan werkelijk aan de hand?
     
  11. Cathelijne1986

    Cathelijne1986 Niet meer actief

    Precies. Vandaar mijn vraag.
     
  12. Nahla2013

    Nahla2013 VIP lid

    4 okt 2012
    5.965
    3
    0
    Begrijp me niet verkeerd, maar zijn jullie er achter wat er mis is met jullie als ouders? Een Hechtingsstoornis ontstaat niet zomaar lijkt me.

    Nogmaals. Ik bedoel het niet gemeen of iets dergelijks
     
  13. Be Happy

    Be Happy Niet meer actief

    Ik heb hier ook wat vraagtekens bij. Vanaf dat hij 3 jaar was, was hij plots onhandelbaar? Daarvoor was hij dus blijkbaar een gewoon normaal rustig jongetje?

    Ik vraag me dan dus af wat voor zeer ernstigs er op zijn 3-jarige leeftijd is gebeurd waardoor hij zo'n zware hechtingsstoornis heeft opgelopen.

    Volgens mij vertelt TS ons niet het complete verhaal.

    Overigens eigenlijk ook niet nodig, want ze wil alleen ervaringsverhalen horen van mensen die hun kind ook bij de grootouders (300 km verderop) hebben laten wonen. Al zullen dat er hoop ik maar weinig zijn :).

    Ik weet niet in hoeverre het kind van TS hierbij gebaat is eigenlijk. Zijn ouders wonen dan namelijk 300 km verderop, dus kan hij die niet dagelijks of zelfs wekelijks zien vrees ik. (Of is dat ook de bedoeling?) In hoeverre zal dit goed zijn in verband met die hechtingsstoornis naar de ouders toe??
     
  14. Cathelijne1986

    Cathelijne1986 Niet meer actief

    Ik ben ook wel echt nieuwsgierig. Een hechtingsstoornis ontstaat idd niet zomaar, maar dat betekent niet per se het ergste of dat to niet inmiddels stabiel is, ik gis maar wat.
     
  15. Cathelijne1986

    Cathelijne1986 Niet meer actief

    Ik heb to een pb gestuurd met de vraag of ze toe wil lichten, want ik ben heel benieuwd naar haar verhaal :)
     
  16. 3muisjes

    3muisjes Bekend lid

    9 aug 2015
    585
    0
    0
    Ik denk niet dat ik dit hier verder ga toelichten. Ik had natuurlijk kunnen wachten op zulke reacties op een forum als deze. Gezien dat alle moeders hier zich zelf perfect vinden en geen voorstelling kunnen maken hoe het is om met een bijzonder kind te leven.

    Degene die zich verdiepen in de stoornis die hij heeft zal weten waar het vandaan komt. En NEE dat komt zeker niet door MISHANDELING!!!!!

    Onze zoon was 2 jr toen ik bij zijn vader ben weggegaan omdat drugs voor hem belangrijker was. Ik ben zelf mishandeld door hem en onze zoon moest dagelijks de ruzies mee maken! Op een gegeven moment is dit klaar voor een moeder en ben blij dat ik met hem ben vertrokken!

    Vervolgens kreeg ik rechtzaak na rechtzaak aan mijn broek door mijn ex. De raad van de kinderbescherming besloot vader een omgangsregeling te geven. ONDANKS DAT hij toegaf ik de rechtzaak dat hij drugs gebruikte ! En dan zegt men van NL dat het rechts systeem zo slecht in elkaar steekt als je vader bent en je geen rechten hebt. Arme vaders in NL!

    Je kunt je voorstellen wat dit met het mannetje gedaan heeft. Weer terug naar zijn vader. Waar alle ellende is begonnen. 2x heeft hij hem opgehaald en erna hoorden we weer wekenlang niks. Vervolgens na 2 a 3 maand dacht meneer goh ik heb ook nog een kind. Ik werd bedreigd en moest onze zoon weer meegeven want dit had de rechter immers besloten! Ondertussen stond het jochie wel elke week netjes met zijn koffertje te wachten totdat papa kwam. Of hij nou wilde of niet. Telkens weer die onzekerheid. Hierdoor KAN ook een hechtings problematiek ontstaan!

    Maar goed als jullie denken dat de fout bij mij ligt dan mag dat hoor! Ik voel me zeker een falende moeder maar dit had ik niet kunnen voorkomen!

    Ik zal contact opnemen met de beheerder van dit forum om dit bericht te sluiten want hier is niemand bij gebaat en zeker onze zoon niet!

    Fijn om te weten dat er nog altijd mensen zijn die hun eigen redenen bedenken zonder navraag. Altijd maar uit gaan van het slechte in een mens. Belachelijk gewoon!


    Deze mensen (moeders, erger nog!) Hebben het zelf vast 1000 maal beter!
     
  17. Mommyplus

    Mommyplus Actief lid

    22 jul 2014
    358
    0
    16
    Denk niet dat ze nog gaat reageren.
    Maar even ter verduidelijking, een reactieve hechtingsstoornis kan door veel dingen worden veroorzaakt.
    Er hoeft niet persé iets mis te zijn met de ouders. Het is niet altijd verwaarlozing waardoor een hechtingsstoornis ontstaat.
    Het ontstaat doordat er niet adequaat wordt gereageerd op de behoeften van een kind. Maar er spelen nog veel meer factoren mee.

    Dat kan bijvoorbeeld komen door een moeder met een postnatale depressie. Ook kan het karakter van een kind een rol spelen. Bijvoorbeeld een huilbaby heeft meer kans op een hechtingsstoornis.
    Ook kan het komen doordat het kind prematuur is geboren en veel en lang in het ziekenhuis heeft gelegen.

    En zo kun je nog wel even doorgaan.
    Wat ik hier mee wil zeggen dat is dat je in een verder goed functionerend gezin een kind met een hechtingsstoornis kunt vinden.
     
  18. Spikkel19

    Spikkel19 VIP lid

    18 okt 2011
    8.460
    361
    83
    Felle reacties ts maar je moet kunnen begrijpen dat je op nogal kort is, en dus geen duidelijke info geeft waardoor andere een conclusie trekken.

    ik wil je een dikke knuffel geven en hoop dat het allemaal goed gaat komen. :)
     
  19. MamaenMini

    MamaenMini Fanatiek lid

    6 dec 2011
    2.646
    74
    48
    Vrouw
    Utrecht
    Begrijpelijk dat je stopt met reageren! Sterkte lijkt me heel lastig. Ik snap niet waarom mensen altijd alles 100% moeten uitleggen terwijl er een super simpele vraag gesteld word.
     
  20. Champetter

    Champetter VIP lid

    5 mrt 2013
    6.825
    3.809
    113
    Ik denk dat dit hele verhaal een zaak is voor goede professionals. Het is nogal wat...
     

Deel Deze Pagina