goede avond dames, Ik vroeg me af of jullie dit herkennen. Sinds kort heb ik een angst ontwikkeld, namelijk het alleen thuis zijn s’avonds. Ik heb 2 honden en mijn ouders wonen een straat naast mij. Allemaal heel geruststellend eigelijk, maar toch heb ik een extreme angst. Bij elke geluidje begint mijn hart heel hard te bonken en breekt het zweet mij uit. Ik heb er slaap problemen door. Mijn moeder zei tegen mij dat ik altijd mag bellen, dat ze er dan direct is, maar de angst gaat niet weg. Kan dit zomaar ontstaan? Ik heb gelukkig nog nooit inbrekers over de vloer gehad.
Ik herken dat ja, mijn angst is van een andere aard maar ook ineens ontstaan. Helaas nog niet helemaal overwonnen wel een modus gevonden om het niet te laten escaleren. Ik weet niet of ik je kan helpen maar als je met iemand wilt praten die in ieder geval weet wat je meemaakt mag je me altijd een pb'tje sturen.
Jee wat vervelend voor je. Lijkt me echt een rot probleem. Zoals je het zelf omschrijft is het ineens ontstaan. Lastig. Lukt het wel om afleiding te zoeken?
Ik kijk een leuke film, maar ik zie er echt tegenop om naar boven te gaan. Het gaat gewoon niet. Ik ga denk ik eens naar mijn huisarts, maar wat kan hij dan doen? Ik wil geen slaappillen
Ik herken het wel, ik heb dat ook als ik alleen thuis ben. Het is niet heftig, maar ik voel wel de angst. Ik voel mij pas veilig als mijn man thuis is.
Woon je alleen? Misschien eerder naar boven gaan. In bed tv kijken? Je moeder bellen terwijl je naar boven gaat. Ik roep maar ideetjes die in me opkomen.
Ja, ik woon alleen met mijn zoon. Het naar boven gaan lukt nog, zodra ik in bed lig en alles stil is begint het. Ik heb jammer genoeg geen tv boven
Oh dan snap ik wel dat het lastig kan zijn. Hoe oud is je zoon? Ik zou toch proberen na te gaan waar dit vandaan komt. Eerst had je er blijkbaar geen last van. Hoe lang is dat geleden? Wat deed je toen ‘s avonds? Zijn er dingen due je hebt gezien op tv, gelezen, gedroomd? Voel je je meer verantwoordelijk voor je zoon?
Je bijvoorbeeld een doorverwijzing geven voor een psycholoog/psychotherapeut. Zodat je over je angst kunt praten.
Als het de komende paar dagen zo blijft, ondanks dat je het zelf probeert te veranderen, dan is het wel een goed idee om met een psycholoog te gaan praten. Beter nu meteen aanpakken en oplossen dan dat het groter wordt en je een fobie ontwikkelt.
Ik heb het sinds een week of 2. Er is niks speciaal gebeurd, ook niet naar gedroomd ofzo. Ik heb echt geen idee waar het vandaan komt. Mijn zoon is 9.
Ik zou zo snel mogelijk een verwijzing vragen voor therapie, hoe sneller je erbij bent hoe makkelijker het vaak te behandelen het is. En hoe sneller je ook weer goed kan slapen, wat ook weer zal helpen om minder angstig te zijn.
Hoi meid, ik heb het zelf ook heel erg. Als mijn man thuis is, is er niks aan de hand maar zodra hij weg is komt het weer opzetten. Weet zelf ook niet waar het vandaan komt, ben nooit slachtoffer van inbraak geworden. Het enige wat helpt bij is op tijd naar bed gaan rond 22.00 uur. Want dan krijg ik geen zweetaanvallen en bonkend hart.. als ik dan iets hoor bij het in slaap vallen weet ik dat het buren geluiden zijn (heel stom misschien maar dat werkt). En sinds een jaar doe ik mindfulness/meditatie voor ik ga slapen. Deze laat je echt heel erg ontspannen, werkt voor mij goed om in slaap te vallen! Veel succes, weet hoe verlammend zoiets is
Ik zou snel hulp zoeken voordat je door slaapgebrek gaat cirkelen. Tussentijds kan je bijvoorbeeld bepaalde lichten aanlaten. Wat muziek aanzetten. Bed tegen de muur aanzetten. Een spaytje van je favoriete parfum op je bed spuiten. Als je het beneden minder hebt, misschien wat slaap inhalen op de bank. De rug en zijleuningen kunnen een beschermend gevoel geven. P.s. Vraag ook een bloedonderzoek voor de zekerheid.
Van lichamelijke problemen kan je ook klachten krijgen die je kan linken aan angst. Bijvoorbeeld problemen met de schildklier.