Pfff ja zo'n domme opmerking.. Wij wouden het wel weten was ook geen geheim, maar dan Komt de volgende vraag.....wat is de naam?. Heel stellig zei ik dan maar Fatimah
Daar zat mijn moeder enorm naar te vissen vandaag. En dan allerlei opties geven. "Als jij een jongetje was geweest had je ... geheten" etc. Goed, weer een streep door mijn lijstje! "Ik zou hem gewoon "eerste naam + Jan (naam vader) noemen" Betweters...
"Was het wel gepland?" Vind ik elke zwangerschap weer kwetsend en onbeschoft. Als je niks te zeggen weet, zeg dan gewoon niks! Of reageer eens met "gefeliciteerd" !!
"Was het gepland?" Heb ik hier ook gekregen. Zo'n bizarre vraag. Het is mijn eerste kind en met IVF. Wat denk je zelf? Ik zeg soms wel eens:"Ja, ze stond zo'n 3 jaar terug al op de planning. Maarja, het valt nou eenmaal niet te plannen he?"
“Jeetje, 3 kinderen zo dicht op elkaar, hoe ga je dat doen?” Ja eh, gewoon doen! Heb weinig keuze nu meer toch? Of wilde je er eentje van me overnemen?
Oh en deze was ook mooi: ‘Vind je een tweeling eigenlijk wel leuk?’ Paar keer gehoord al en mijn antwoord varieert van ‘nee, eentje hebben?’ tot ‘nee, ik stop na de eerste met persen’ En bij de oudste iemand die na onze aankondiging vroeg ‘hoe dat kon?’ Die vond ik stiekem ook heel grappig
Wij kregen wel eens dezelfde vraag. 'Wat wordt de naam?' Kevin 'O leuk.' (Hij heet helemaal geen Kevin maar het was wel effectief )
Hier bij de oudste, vroegen na 27 weken of ik wel zeker wist dat ik zwanger was? Had een klein buikje idd maar als je bijna niet vooruit komt met lopen door bekkenklachten vond ik het wel een heel vreemde opmerking
Ik werk momenteel 3 dagen, de andere 2 ziek thuis. Vanwege de huidige afstand woon werk verkeer 180km enkele reis. En flinke bekkeninstabiliteit. Werd me afgelopen week even gevraagd wanneer ik weer van plan was om de volle 5 dagen te werken.... want ze willen toch wel dat ik op korte termijn dus weer naar de 5 dagen ga. Uuuuuh ik moet nog 5 weken tot mijn verlof.... en men ziet letterlijk op het werk hoe beroerd ik loop, en dan dat vragen! Ik viel nog net niet van mijn stoel. Nee ik heb voor jan lul bekken instabiliteit en rij met mijn hoogzwangere buik 180km Voor de fun op dit moment! Ik bedoel ik mag er zelfs voor kiezen met alle klachten om volledig thuis te zijn op dit moment.... dus wees blij dacht ik dat ik me nog 3 dagen inzet en door de pijn heen waggel! Want ja waggelen met in mijn hoofd auw auw doe ik momenteel graag!
Zo kreeg ik in het begin de opmerking.... wat een prachtig cadeau..... Idd maar een opmerking gemaakt als zijnde het was 3,5 jaar onderweg!
Iedereen reageert vanuit zn eigen referentiekader. Zo probeer ik die opmerkingen te zien. Ik ben zwanger van de derde (na 2 jongens) en vertellen dat je zwanger bent is deze keer een compleet nieuwe ervaring: - alweer!?!! - je gaat zeker door totdat je een meisje hebt? - was t wel gepland? - en komt er straks ook nog een nummer 4 of een nummer 5! Die geslachtsvraag word ik dus vrij geïrriteerd van. Las hier het antwoord: we denken een olifant. Die ga ik voortaan gebruiken. Als we dat nu consistent allemaal doen wordt t miss wel een leuke hype en leren mensen af om zulke persoonlijke vragen te stellen. Ze bedoelen t niet verkeerd (meestal) maar het is gewoon niet prettig.
Tijdens de zwangerschap van mn dochter was ik behoorlijk “dik” vooral toen ik bedrust kreeg dus veel opmerkingen herken ik hier. De afgelopen jaren vond ik vooral de opmerking “je bent nog jong een 2e komt vanzelf wel” Wat heeft een kinderwens met leeftijd te maken? 4 jaar is 4 jaar toch? Heel frusterend.
Hier weinig opmerkingen gehad. Denk dat bij de meeste het emmertje domme opmerkingen leeg was na 2,5jaar en een MMM traject, want toen kwamen er genoeg Enige is dat iedereen denkt iets te moeten vinden over je buik. Op 1 dag opmerkingen hoe klein mijn buik was en "dat ik vast al bijna met verlof mocht" (22wkn). Verder ben ik er vrij makkelijk in, mensen accepteren het ook prima gelukkig. Opmerking of het gepland was heb ik helaas nooit gehad, had het heerlijk gevonden te kunnen melden dat hij niet gepland was, maar 2,5jaar te laat. Oh, schiet me nu te binnen. Ik heb mijn leidinggevende enkele keren aangegeven dat ik graag wat uitdagender werk erbij wilde. Maar volgens haar konden we beter wachten met dat soort dingen plannen tot na het verlof. Niet vanwege timing, maar "wie weet of je dan nog steeds die ambities hebt, misschien wil je wel stoppen met werken". Okeeeee, jij kent me duidelijk niet
Ik ken je niet dus kan niet voor jou spreken maar ik ben wel minder ambitieus na het krijgen van een zorgenkind (was tijdens zwangerschap niet bekend) dus als je lg dat vaker mee heeft gemaakt speelt dat misschien mee.
Niet tijdens de zwangerschap maar 1x 8 maanden erna en net nog vorige week (3.5 jr na mijn laatste zwangerschap): Werd ik gefeliciteerd met mijn zwangerschap... Euh nope... ben gewoon dik. En bedankt.