Hallo dames, Ik open er toch maar eens een topic over want ik weet het echt niet meer. Mijn zoontje wordt in juli 3 en is normaal ontwikkeld. Hij kan al erg goed praten en aangeven wat hij wil. Waar ik tegen aan loop is dat mijn zoon heel hardnekkig is met slaan. Als hij boos is of uit verveling. Hij slaat overigens alleen mij. Als ik bijvoorbeeld "nee" zeg, als hij iets niet leuk vindt. Maar soms ook gewoon zomaar. Dit is eigenlijk al heel lang zo (Al was het voorheen ook in combinatie met bijten en schoppen, dat is nu wel beter). Ik heb hem maandenlang consequent op zijn kamer gezet, tot ik tot de conclusie kwam dat het daardoor niet beter ging. Toen heb ik de time-in ingevoerd en ging het wel wat beter. Ik heb zeker al 1000 x gezegd dat slaan pijn doet, en uitgelegd. Ik ben meestal erg rustig, maar ik ben ook al wel eens heel boos geworden maar het slaan gaat gewoon door. Hij kan het inmiddels wel uitleggen (op rustige momenten). Slaan mag niet, dat doet pijn. Mama wordt boos als ik sla. Ook zijn knuffels worden regelmatig door hem voor het slaan gestraft en dan kan hij prima uitleggen dat dat niet mag. Hoe ga ik hier mee om? Heeft er nog iemand tips, als time-out, time-in en uitleggen niet helpt. Wat dan? Negeren? Maar dat vind ik eigenlijk zelf geen goed idee!
Herkenbaar! Mijn zoontje is twee en gaat nu ook steeds meer slaan, terwijl hij ook snapt dat het pijn doet en dat het niet mag. Heb daarom helaas geen tips voor je maar lees graag mee voor de tips van anderen!
Dit lijkt mij ook erg heftig! Wij hebben ook een periode gehad (zoontje wordt volgende maand 3) dat hij steeds ging slaan en kopstoten ging geven. Gelukkig is dit vanzelf over gegaan hier dus helaas ook geen tips. Wel sterkte met het vinden van de juiste aanpak!
Dit is waarschijnlijk helemaal niet opvoedkundig verantwoord, maar heeft hij zelf wel eens een tik op z’n vingers gekregen (al dan niet van een ander kindje)? Dat hij, uiteraard met beleid, ervaart dat het echt zeer doet en waarom hij het niet moet doen? Verder zou ik proberen de signalen dat hij wil gaan slaan vooraf te herkennen en meteen zijn armpje te pakken zodra hij wil slaan, soort preventief
Ja, er is bij hem helaas een kindje op het kdv dat slaat en bijt. Daar heeft hij regelmatig een tik van gekregen. Hij weet dus wel hoe het voelt. Ik vraag me wel eens af of dat er mee te maken heeft. Want het was een tijdje wel over, maar nu dus weer niet. Handje pakken doe ik inderdaad preventief. Het doet gelukkig ook niet echt pijn. Ik herken de signalen meestal wel.
Het kan zeker dat het daarmee te maken heeft... voorbeeld doet volgen (zowel goed als slecht helaas). Misschien kun je vragen of hij nog weet hoe dat voelt? En dat dat bij jou dus ook zo naar voelt?
Weet je wat de reden is dat hij het alleen bij jou doet? Mijn ervaring is dat wanneer kinderen slaan/bijten/schoppen, dit vaak naar meerdere mensen doen en niet naar 1 persoon. Mijn dochter had een fase dat ze uit frustratie ging bijten, ik heb haar toen een keer zachtjes terug gebeten, twee keer moeten doen en het kwartje viel waardoor ze ermee op hield. Later wou ze het nog een keer bij iemand anders doen en toen was een simpel; ‘je weet dat het niet mag’ voldoende. Het is bij jouw zoon alleen anders omdat hij weet hoe het voelt en het toch doet. Ik ben daarom wel benieuwd naar de reden waarom hij het alleen bij jou doet. Is er iets van speelgoed wat hij helemaal geweldig vindt? Je zou dat dan als strafmiddel kunnen gebruiken. Je bijt me terwijl je weet dat het niet mag, dan pak ik het speelgoed af en mag je het niet meer hebben totdat je sorry zegt en het meent.
Ik weet het natuurlijk niet zeker, maar ik denk dat het eraan ligt dat ik de primaire verzorger ben. Hij test mij ook het meeste uit. Op het kdv test hij de juffen ook, maar toch minder dan thuis. Thuis laat hij zich ook meer gaan met driftbuien. Bijten, wat hij deed toen hij een jaar of 1 was deed hij ook alleen bij mij. Ik twijfel soms of ik het misschien niet goed aanpak. Vandaar ook mijn topic. Maar hij is verder gewoon een heel normale 2 jarige en niet opvallend.
Hier gaat het precies zo en ik denk ook dat wat jij aangeeft de reden is. Het is vast niet de juiste manier maar ik wist na 100x uitleggen ook niet wat ik anders moest doen, ik heb hem in de hoek gezet :') Sinds dien doet hij het niet meer. Dat is 2 dagen geleden dus wie weet is het toeval maar wellicht heeft het geholpen haha
Niets mis met in De hoek zetten vind ik als het helpt. Ik hoop voor jullie dat hij het nu wel snapt. Het blijft moeilijk de juiste handleiding te vinden. Als ik nou wist dat het over een paar maanden over is dan zou ik het niet zo'n probleem vinden. Maar ik ben bang dat hij het "normaal" gaat vinden.
Mijn zoon doet dit ook sinds een maand of 3. Niet uit drift, maar uit baldadigheid. Tijdens het spelen. Ook alleen mij. Hij bijt, slaat, stompt en schopt. Zojuist ook weer, we zitten rustig op de bank, hij zegt "mama ik ga jou een kusje op je buik geven" en bijt vervolgens keihard in mijn buik. Ik heb het ook al 1000x gezegd dat dit mama pijn doet. Dan komt er een sorry. Ik waarschuw 1x en dan gaat hij een paar minuten de kamer uit in de hal. Want hj weet dondersgoed dat dit niet mag. Hij gaat dan roepen dat hij in de hal niet kan spelen en gaan dan heel hard zitten huilen. Vooral uit zelfmedelijden. Heel moeilijk, het is vanuit het niets gekomen. Ik hoop dat het ook weer snel overgaat.
Mijn oudste dochter doet dit soms nog steeds, uit kwaadheid. Ook alleen naar mij. Ik maak er korte metten mee, ze gaat direct op de trap en ze verliest een 'privilege'. Ze is heel gevoelig en op school is ze altijd heel flink, dus thuis kan ze een enorme draak zijn. Het is wel al flink verbeterd.
Mijn dochter van bijna 6 doet dit ook soms, alleen naar mij toe. Vooral als ze moe of gefrustreerd is, dan reageert ze dat op mij af. Ik accepteer het uiteraard niet dus ze verliest een privilege zoals Nescio mooi zegt.
Ja herkenbaar. Mijn zoon wordt in juli 4. Hij slaat al vanaf dat hij een jaar is ongeveer. In eerste instantie ook andere kindjes en mijn man en mij. Nu is hij dus bijna 4. Op het kinderdagverblijf is het een voorbeeldig kind en thuis breekt ie de tent af. Ik lees mee
Heb je al eens geprobeerd een 'privilege' af te pakken? Hij 'verliest' bijv. schermtijd, tablettijd of iets anders dat hij normaal heel graag doet. Wel iets dat onmiddellijk in werking kan treden. Slaan bij het ontbijt en het verhaaltje voor het slapengaan afnemen heeft geen zin.
Hier doet onze 2 jarige dochter het ook. (Wordt in juli 3). Hard slaan in ons gezicht, krabben en met de benen heel hard slaan als ze aangekleed moet worden. Soms gaat het goed maar is meestal een strijd. Op kdv hoor ik niks anders dat ze ontzettend lief is. Ze doet dit ook alleen maar bij mijn man en mij en helaas nu ook af en toe bij de baby. Bijvoorbeeld als ze van mij geen tv mag kijken dan krabt ze de baby vliegensvlug op zijn hoofd of knijpt in zijn buik of arm. Zeer frustrerend. Dus nu moet ze altijd naar boven en dat vindt ze vreselijk als het traphekje dicht gaat. Ze gaat dan in bed liggen krijsen als het stil is ga ik naar boven en leg uit dat het niet mag. Ze wilt dan continue knuffelen en doet dan zeer lief en zegt ook alleen aaien he. Maar zodra ze weer boos wordt begint het weer pff
Mijn jongste heeft het ook nog zo nu en dan. Wat bij haar het euvel is, is dat ze woede zeer sterk kan voelen en nog niet voldoende instaat is om het te reguleren. Dit doet ze dan middels slaan (gelukkig alleen papa en mama en geen andere kinderen). Wat we nu proberen is om haar steeds naar een groot kussen te leiden als ze zich zo voelt. Daar mag ze dan even na hartelust op slaan, tot ze het uit haar systeem heeft. We hebben het nog niet helemala onder controle, maar het gaat nu al wel stukken beter. Ik neem aan dat het bij haar vanzelf verdwijnt, naarmate haar emotieregulatie meer op gang komt. Volgens mij geldt dit door heel veel kinderen, die in principe anderen geen pijn willen doen, maar niet weten hoe met hun woede om te gaan.
Dat is bij ons ook, peuterjuffen kunnen zich echt niet voorstellen dat hij mij slaat en bijt. Daar is hij een engeltje.
Jou slaan betekent gelijk dat jij stopt met wat je met hem deed. Slaat hij bij aankleden, prima ga maar alleen verder. Slaat hij jou tijdens het douchen, prima dan gaat de douche uit. Slaat hij jou tijdens het eten, prima dan zet je zijn bord weg. Slaat hij jou terwijl hij tv kijkt, prima dan gaat de tv uit. Hij bereikt nu iets met het slaan, jij geeft (terecht ) een reactie en dat levert hem aandacht op. Positief of negatief maakt niet uit, hij krijgt aandacht..... Dus vandaar jou respons op zijn slaan.... Hij verliest iets, jou aandacht! Succes