Hoi dames, sinds een week (eigenlijk sinds mijn verlof is begonnen met 36 weken) heb ik erge last van slapeloosheid. Ik slaap vanaf 11 uur tot een uur of 4 en lig daarna zo'n anderhalf uur te woelen (niet piekeren, maar vooral omdat mijn buik zo in de weg zit) om uit pure ellende op de bank tv te gaan liggen kijken. Met een beetje geluk val ik dan nog een uurtje in slaap. Uiteindelijk veel te kort natuurlijk en zeker omdat ik vanuit een drukke baan kom en uitgerust de bevalling in wil, lijkt het me toch goed om even advies in te winnen. Ik probeer altijd wel om een uurtje overdag op bed te gaan liggen, maar dat komt er ook niet altijd van. Ik denk dat het ontzettend kan helpen om een nacht of 3-4 echt goed door te kunnen slapen, zodat ik echt uitgerust ben. Woensdag heb ik controle bij de verloskundige, maar wellicht hebben jullie al fijne tips? Bedankt alvast!
Hier ook slapeloos...elk uur wakker. Rond 5u vaak 1,5 u wakker. Hoort er ook beetje bij volgens mij? Voorbereiding op gebroken nachten? Ik slaap met het voedingskussen ter ondersteuning de laatste weken...dat maakt het iets beter qua zware buik en pijnlijk bekken. En in de middag doe ik ook een dutje. Sterkte!
Hier ook geen tips helaas. Heb soms een goede nacht, maar ik heb werkelijk waar geen idee waar dat dan door komt, al ben ik wel blij mee
Weet dat het er bij hoort hoor, maar ik ben overdag echt bijna een wandelende geest en word er verder ook niet vrolijker op. Merk ook dat het lichamelijk niet goed voor me is, mijn lijf herstelt zich niet goed na de nacht. En ik zie nu op tegen de bevalling omdat ik nu het gevoel heb daar niet uitgerust aan te kunnen beginnen. Slapen met een voedingskussen heb ik geprobeerd maar dat ding ligt zo in de weg haha! Ik klem wel een stuk dekbed tussen mijn benen zeg maar, dat helpt wel qua buik maar niet qua slapen
Hier ook een zombie hoor...en enorm snibbig en chago. Ik heb tot 31wk echt geslapen als een os en daarna niet meer. Ik vertrouw er maar op dat de bevalling gaat lukken door de boost hormonen die dan los komen. En zeg elke nacht tegen mezelf: ook dit gaat weer voorbij. Maar frustrerend is het wel. Zó ontzettend moe...
@Panter Ja dat hoop ik inderdaad ook, die hormonen. Als ik NU zou bevallen zou ik het gevoelsmatig niet trekken geloof ik haha.
Nou dàt krijg je van die slapeloosheid haha Geeft niet hoor. En ja, ik herken je gevoel dus helemaal! Misschien toch ook iets om even met je vk / gyn te bespreken? Enne, wat een weg hebben jullie moeten doorlopen. Hoop dat je ondanks dit verder wel echt kunt genieten van je zwangerschap!
De gyn zegt: meid het komt er echt wel uit. Haha En thanks! Genieten lukt hier met mate...ik kan pas écht genieten als de baby gezond en wel in mijn armen ligt denk ik.
haha ja of netflix en dan wel een serie waarbij niet elke week maar 1 nieuwe aflevering te zien valt. ( ik denk dat als ik Dr. Pol ga kijken vriendlief ook elke nacht gezellig mee zit te kijken.)
Haha leuk, jouw gyn! En dat laatste wat je schrijft herken ik ook. Wil het niet altijd aan mezelf toegeven, maar ik denk dat het nu eenmaal zo werkt als je niet zomaar zwanger bent geworden.
Het niet doorslapen snachts komt mij heel bekend voor, inmiddels al weer een aantal jaartjes terug voor mij, maar dat herinner ik me nog heel goed. Het heeft er inderdaad mee te maken dat je lijf/hormonen zich voorbereiden op de komende periode. "Gewoon" proberen om ook overdag je rust te pakken, je hoeft niet persé te slapen, maar gewoon lekker een uurtje op de bank of op bed gaan liggen, met een boek of tv kijken.
Hier ook gebroken nachten... word elke 2 uur wakker en lig vaak dan uren wakker. Heel irritant. Wisselt wel hoe gebroken ik me overdag voel. Het scheelt als ik sochtends toch nog wat langer door kan slapen, na bijv van 1-2 en van 4-6 wakker te hebben gelegen. Ik kan heel slecht tegen weinig slaap maar probeer mezelf maar wijs te maken dat het er bij hoort en niet erg is.... en idd na de bevalling wordt het vast niet beter bij de bevalling van mijn oudste had ik 2 nachten daarvoor 0-1 uur geslapen doordat het al rommelde en dat is uiteindelijk ook goed gekomen (al was ik wel gesloopt).... moeder natuur heeft dat toch niet zo goed geregeld helaas!
Ik slaap sinds ik 25 weken ben gemiddeld 2 a 3 uur (onderbroken) per nacht. Was ook echt aan mijn eindje (zowel fysiek als mentaal) en heb nu voor 1 a 2 keer per week temazepam gekregen! Dit doorbreekt de cirkel een beetje en ik maak dan een nacht van ongeveer 6 u (wel met elk uur een plas onderbreking) daarnaast heb ik nu de optie om een nachtje in het zh te slapen met iets zwaardere middelen. Dat heb ik nog niet gedaan maar dat de optie er is heeft me rust gegeven. Dus ik zou het zeker bespreken met de vk!! Overigens lukt het mij niet om overdag bij te slapen. Mijn slapeloosheid komt voornamelijk van extreem rusteloze benen 24 uur per dag.
Er is helaas niks aan te doen en het is inderdaad ter voorbereiding op straks met de baby zeggen ze, hoewel de slapeloosheid er dan pas echt inhakt, maargoed.... Accepteren is het enige wat ik je mee kan geven en slapen wanneer je kunt slapen.
Vervelend hè! Ik had dit bij mijn laatste zwangerschap ook en zag 's nachts bijna elk uur op de wekker. Ik wist van mijn vorige zwangerschappen dat dit gelijk na de bevalling weer over was. En nu gelukkig ook weer. Baby is 2 maanden oud en ik slaap weer 7 tot 8 uur onafgebroken. Heeeerlijk!