Hallo allemaal. Zondag 26 November verloor ik in de avond druppels vruchtwater. Die avond in het ziekenhuis geweest, en bleek inderdaad om vruchtwater te gaan. Zelfde avond opgenomen wegens infectiegevaar. Zondagavond/nacht en maandag was alles nog rustig. Maandagnacht verloor ik het overige vruchtwater. Dinsdagochtend begonnen de weeen. Eerst onregelmatig. Geprobeerd om met de Tens de pijn wat op te vangen, dit ging niet. In de loop van de ochtend 0 cm ontsluiting. Aan de ctg, deze liet geen weeenactiviteit zijn. Ik voelde ze alleen nog wel! En ze werden ook steeds sterker. Arts assistent aan mijn bed, die wilde wel kritisch blijven en kon me alleen paracetamol geven. Hij vond dat ik niet aan het bevallen was. Ik heb gevraagd of ik nogmaals getoucheerd kon worden, maar dat gingen ze die dag niet meer doen volgens hem. Paar uur later, pijn komt sneller op elkaar en wordt ondragelijk. Ik smeek om pijnstilling en toucheren. Een andere (vrouwelijke) arts assistent neemt mij wel serieus, en toucheert. 4 cm. Ik smeek om een ruggenprik. Die ga ik krijgen. 2 uur later op OK. Het heeft lang geduurd en ondertussen heb ik een weeenstorm gehad. Ik lig te spartelen als een varken dat geslacht wordt. Op de OK moet de assistent anesthesioloog mij vasthouden. Ik zie de paniek in de ogen van mijn vriend. Wonderbaarlijk houdt mijn lichaam de weeen op het moment van zetten van de ruggenprik grotendeels tegen. Hij zit, en wat een ontspanning! Kort daarna voel ik dat ik moet poepen. Ik overweeg om er niks van te zeggen, want nog niet zo lang geleden had ik maar 4 cm ontsluiting. Ik zeg het toch, met spoed naar kraamafdeling en toucheren, en inderdaad volledige ontsluiting. Na 45 min persen zonder 1 grammetje pijn is hij er dan. Onze zoon J. Hij doet t gelijk super goed. Eerste nacht mogen we met zijn drieën op de kraamafdeling blijven. Daarna verhuizen we naar de couveuseafdeling. J. hoeft niet in de couveuse. Hij drinkt met tepelhoedje uit de borst, en we voeden hem bij op gevoel. Mama kolft iedere voeding. Na 7 dagen naar huis. Kraamhulp adviseert niet meer kolven omdat productie zo goed op gang is, en geen tepelhoedje. Ik ga hierin mee. J. raakt gefrustreerd. Valt bovendien in slaap aan de borst. Uiteindelijk besloten om volledig afgekolfde moedermelk te geven, sowieso totdat hij verder is aangesterkt. Ondertussen ruim een week thuis. Nog paar keer geprobeerd aan te leggen, zonder succes. Baby huilen, Mama verdrietig. Het gaat goed zo, maar toch voel ik de druk om hem aan te leggen. Kolven en flesvoeden is ook erg intensief. Ik kolf ondertussen om en om( ene voeding wel, andere voeding niet). Ik merk dat ik echt nog niet de oude ben. Moe, huilerig, hoofdpijn, neerslachtig. Heb even van me af willen schrijven, en dat is gelukt. Bedankt voor het lezen in ieder geval..
Wat fijn dat het goed gaat ondanks je mannetje aan de vroege kant was. Ik zou de lactatiedeskundige bellen. Laat dan ook even kijken of zijn tongriempje niet te kort is, want dan gaat aanhappen ook moeilijker.
Van harte gefeliciteerd! Wat fijn dat jullie zo snel (voor prematuur-begrippen) al weer naar huis mochten. Mijn dochtertje is ook geboren met 35+5 weliswaar ingeleid maar toch. Zij had ook moeite met aanhappen, daarom ben ik ook eerst gaan kolven. Halverwege de kraamweek was ze 's nachts zo onrustig dat ik haar toch besloot zelf aan te leggen met tepelhoedje en dat ging goed. Ik heb daarna een lactatiekundige langs laten komen en die kon niet zo goed achterhalen waarom ze niet aanhapte zonder tepelhoedje. Hier was het advies om dan maar met tepelhoedje te voeden en dat werkte prima.
Gefeliciteerd met de geboorte van je zoon! Heel herkenbaar. Jongste te vroeg geboren (34wkn) en dus in het begin alle voeding gekolft en via sonde/fles gegeven omdat hij ook niet aan de borst wilde drinken. Uiteindelijk kon ik het niet meer bijhouden, liep mijn productie achteruit en hij had meer voeding nodig. Na 6 weken toch gestopt en daarna altijd rot gevonden. Als ik t opnieuw zou doen, zou ik een lactatiekundige inschakelen om hem toch aan de borst te kunnen krijgen.
Korte reactie: Oudste meisje geboren met precies 36 weken Borstvoeding kwam goed op gang, maar ze was nog niet in staat om een hele voeding uit de borst te halen, dronk niet effectief. Hulp van lactatiekundige gevraagd. Eerste periode: aanleggen met tepelhoedje, nakolven, dit vriend dmv fingerfeeding (GEEN fles) laten geven. Intensief? Ja! Haar gewicht nam toe, en ook haar kracht. Na 4 weken dus de gok gewaagd, en gestopt met kolven en bijvoeden. Dat ging goed. En liep de borstvoeding als een tierelier. 9 maanden gevoed. Mijn vraag is, welke hulp heb je nu? Ik neem aan dat je lactatiekundige in ieder geval elke week even langskomt?
Morgen komt voor het eerst de lactatiekundige langs. Zoontje is dan 3 weken. Kon niet eerder want ze was op vakantie. Ondertussen staat de hele dag in het teken van voeden van J. Aanleggen, bijvoeden, kolven. Wat je zegt van effectief drinken lijkt hier inderdaad ook het probleem. Ik heb meer dan genoeg productie maar hij drinkt niet voldoende om voor langere tijd verzadigd te zijn. Dit doet hij wel als hij moedermelk uit de fles krijgt. Ik ben bijna zover dat ik de handdoek in de ring gooi, vind het zó zwaar. Ben zelf een wrak, 2 borstontstekingen in korte tijd gehad, en ik trek het echt bijna niet meer. Heb besloten dat ik morgen met de lactatiekundige een plan ga maken over doorgaan of stoppen. Ik mag er zelf niet aan onder door gaan. Opzich is jouw verhaal wel hoopgevend. Als J. maar effectief zou drinken, dan zou het bijvoeden en kolven weg kunnen en zouden we eindelijk meer rust krijgen..
Bedenk dat je, doordat je nu pas echt professionele hulp krijgt, je eigenlijk al een achterstand hebt. Daarom ben je nu nog niet waar je had kunnen zijn. En ja, het is superzwaar, I know. Ook borstontstekingen gehad trouwens, bah. Ik denk dat je met hulp zeker je kindje weer aan de borst krijgt. Dat zal wat tijd nodig hebben, en of je dat kan opbrengen, dat is natuurlijk de vraag. Als het eenmaal loopt is borstvoeding zo makkelijk.. Voor de rest, dit is je 1e kindje, probeer bij te slapen als baby slaapt, ga in de avond vroeg naar bed. En laat anderen helpen bij je huishouden. Dan kom je weer wat op krachten.