Hallo dames, Na 8 mislukte IUI -pogingen (waarvan 1 een vroege miskraam), starten wij binnenkort met IVF. 9 augustus hebben we de intake en cd 21 ga ik starten met spuiten. Met gemengde gevoelens ga ik dit traject in: ik ben gespannen voor al het onbekende (andere medicatie, extra hormonen en natuurlijk de punctie) en vind het moeilijk te accepteren dat we blijkbaar IVF nodig hebben terwijl het onbegrepen is waarom we niet zwanger worden. Onze lijven zouden het zelf moeten kunnen... Van de andere kant is het ook wel weer tijd voor een nieuwe stap. Vruchteloos IUI blijven proberen voelt ook niet goed. Ik hoop dat IVF ons eindelijk gaat geven waar we al die tijd al op hopen. Wie vindt het gezellig om samen te kletsen en ervaringen uit te wisselen?
Zie mijn banner 😉 van o.I. naar iui naar icsi... met na in totaal 5 terugplaatsingen een prachtige zoon (2 puncties) ben overigens van de OI of iui nooit zwanger geweest, mijn 2 mk's zijn de 2 tp's geweest voor mijn doorgaande zwangerschap... nu ondertussen ruim 27wk zwanger van een nieuw icsi wondertje... Het is een zwaar traject... Daar ga ik niet om liegen... Beste tip die ik je kan geven Is blijf praten met je partner. Heel veel succes en ik duim voor snel een mooie plakker!
Dank je voor je reactie! Poeh jij hebt het ook voor je kiezen gekregen zeg lees ik in je handtekening! Maar wat mooi dat je nu weer zwanger bent! Gefeliciteerd! Lees alleen niet helemaal zorgeloos gezien ze te klein is? Het is ook niet eerlijk verdeeld he...hoop dat je over een tijdje een gezonde dochter in je armen hebt! Ik haal idd wel kracht uit verhalen van meiden zoals jij...die een nog moeilijkere weg bewandeld hebben, maar uiteindelijk wel zwanger geworden zijn! We gaan ervoor! Hopelijk reageren er nog meiden die ook aan de start staan, lijkt me fijn om samen te kletsen!
Het is hier nog niet definitief zover maar het zit er wel aan te komen. A.s woensdag hebben wij evaluatie gesprek en de gyn heeft eerder aangegeven dat ze ons nu alle afspraken en info bijeenkomsten wou laten volgen. Dit kan dan komende maand tijdens de 6e en laatste iui.
Moeilijkere weg vind ik niet het juiste woord... Iedereen beleeft het op zijn of haar eigen manier. een vriendin van mij Was na 3 mislukte iui's in eigen cyclus overspannen geraakt Door wat het met haar deed, ik raakte overspannen na de 2e mk, een tijd daardoor pauze genomen en de tp daarna mijn zoontje uit gekregen. Iedereen beleeft het weer op zijn eigen manier en heeft ook een andere draagkracht. luister vooral naar je eigen gevoel.
Oeh nog even spannend dus.. 2 kansen nog en bij mij was de 6e iui kort succesvol, ik hoop voor je dat ivf niet meer nodig blijkt Mocht je toch starten met ivf en ik dit topic leven ingeblazen krijg, wees welkom
Dat zijn wijze woorden...mijn gevoel wil eigenlijk niet meer, heel dit traject...maar de wens is nog altijd groter! Kan het nog niet definitief opgeven, maar een grens zal er zijn, hopelijk bereik ik hem niet doordat ik zwanger ben
Hier vanaf 2010 bezig van 1,5 jaar oi met clomid en spuiten naar een keer of 15 iui naar ivf naar ICSI. Ik ben met de eerste 3 behandelsoorten nooit zwanger geweest en met ICSI de 1e terugplaatsing raak. Ik snap je gevoel, maar houd moed! En weet je als je al zoveel gewend bent als jij qua echos en hormonen spuiten dan kom je hier ook wel door. Het klinkt als een hele stap, vond ik toen ook, en het is zwaar, maar uiteindelijk net als bij de iui doe je het gewoon en went ook dit traject. Wij hebben tussendoor ook een paar keer pauze gehad en overwogen te stoppen. Doe waar je je goed bij voelt. Veel succes en sterkte en hopelijk levert het je gauw een mooie zwangerschap op!
@ goldfishie: wat lief dat je er naar vraagt! Je naam komt me bekend voor na al die tijd op het forum en meid wat heb ik respect voor jou! Al 41 rondes, veel tegenslagen en de moed nog niet opgegeven...hoe doe je dat? Echt knap! Hier vandaag veel informatie en voor mijn gevoel vliegen die artsen er altijd door heen... ik mag volgende cyclus meteen starten. Omdat ik slank van postuur ben is de arts bang dat ik snel zal overstimuleren, vandaar dat ik een kort protocol zal doorlopen. Dus nog niet deze cyclus beginnen met spuiten op cd 21, zoals ik eigenlijk dacht. Maar mijn menstruatie afwachten en dan na uitgangsecho beginnen stimuleren met 150 eh gonal-f. Na een aantal dagen komt daar cetrotide bij, die als ik het goed begrepen heb mijn cyclus plat legt. En uiteindelijk moet ik voor de punctie of pregnyl of iets anders spuiten, maar dat is afhankelijk vh verloop van mijn cyclus. Deze ronde dus toch een pauzemaand. Over twee weken gaan we nog naar een voorlichtingsavond waarin nog meer wordt uitgelegd, met name ook over het lab gedeelte. Ben benieuwd en vind het reuze spannend. Hoop zo dat IVF onze droom waar maakt. @ Julia26: nog zo een bikkel! 6 jaar mmm, meis hoe heb je dat volgehouden? Gelukkig is je (mega)geduld beloond met een zwangerschap, hopelijk gaat het goed en geniet je er van! Wat je schrijft geloof ik helemaal. De stap naar IUI vond ik al lastig en dat is nu appeltje eitje. IVF zal weer even nieuw zijn,maar vast weer snel wennen...al hoop ik natuurlijk dat wij nu eens tot de geluksvogels behoren die snel succes hebben Je verhaal geeft in ieder geval weer moed
daarom wilde ik mijn verhaal ook graag met je delen, in de hoop dat je er iets van moed uithaalt. En inderdaad, waarom zou je niet een keer bij die geluksvogels zitten. Het kan! Wij hadden ook niet verwacht dat na al die jaren de 1e ICSI raak zou zijn. Succes meid, ik duim voor je! En echt hoor, het is het 1000% waard. Dat vind ik nu al!
Hoi Dame en andere dames, Ik heb je clubje opgezocht. Het lijkt mij goed om meer te praten met 'lotgenoten' (stom woord vind ik dat!). Wij zijn nu precies twee jaar bezig. Het zaad van mijn man is minder beweeglijk, maar de hoeveelheid is weer ruim. We hebben 6x IUI gedaan. Die pogingen zijn eigenlijk voorbij gevlogen, heel gek. Ik heb altijd het idee gehad dat er iets anders aan de hand is, al heb ik geen idee wat hoor. Dat maakt ook dat ik uitkijk naar het IVF/ICSI traject. Ik zie echt in dat het zwaar zal zijn, maar ik ben blij dat we verder kunnen en dat er andere mogelijkheden zijn. Wij hebben voor Gent gekozen. 25 juli hebben we een intakegesprek gehad en morgen terug voor een echo. Hopelijk krijgen we dan te horen dat we kunnen starten! Hoe gaat het met jullie? Wat doen jullie eraan om je er op voor te bereiden? En is jullie omgeving op de hoogte?
Gezellig Ruubs! Hopelijk sluiten zich nog meer dames aan om mee te kletsen! In tegenstelling tot jou zie ik erg tegen dit traject op. Ik heb altijd gedacht dat IUI de oplossing zou zijn, maar niet dus. Tijd voor een nieuwe stap. Ivf kan eventuele bevruchtingsproblemen ook aan het licht brengen en dat is wel prettig. Daarbij houd ik me vast aan dat de slagingskansen weer iets groter worden! Ik doe verder niets bijzonders ter voorbereiding, laat het op me afkomen. We hebben over twee weken wel nog een voorlichtingsavond waarin het lab gedeelte uitegelegd wordt, dat lijkt me erg interessant. Verder is onze omgeving op de hoogte vh traject. Toen we met iui begonnen hebben we het verteld. Dit vond ik heel moeilijk omdat ik graag wilde dat het een verrassing zou zijn, maar het werd te zwaar om te verzwijgen. Achteraf wel blij het verteld te hebben. Is jullie omgeving ook op de hoogte? En doe jij nog speciale dingen ter voorbereiding?
Ik wil jullie alvast heel veel succes wensen! Zelf 3x iui gehad, toen bleek toch dat het zaad slecht was (te weinig) Zelfs voor ivf was de hoeveelheid te weinig, dus icsi. Eerste verse tp gelijk raak en een dochter gekregen. Nu weer zwanger van een verse tp! Het was pittig, de hormonen, de echo's, de punctie enz, maar achteraf was het allemaal zeker waard!
Lieve dames, ik zou het leuk vinden om met jullie mee te kletsten. Wij zijn 3 jaar bezig ondanks dat mijn vriend zijn zaad maar 2% goed van vorm is konden wij volgends de arts gewoon spontaan zwanger worden(zijn aantallen waren wel weer veel) na 5 iui besloten voor ivf te gaan. Vanaf maandag decapeptyl aan het spuiten en dinsdag uitgangs echo kijken of alles rustig is van binnen. We hopen daarna te starten met het stimuleren. Ik begrijp heel goed dat je tegen dit kut traject op ziet. Het is vallen en opstaan acsepteren en weer verder gaan. Wat fijn om te lezen dat er zoveel meiden uiteindelijk zijn beloond. Geeft weer veel moed😉
Thanks voor je bemoedigende woorden..het zijn idd dit soort verhalen waar ik me aan vast houdt! Jij gefeliciteerd en geniet van de zwangerschap!
Gezellig Nienie26, welkom! Jij loopt net iets voor, aangezien je waarschijnlijk volgende week mag beginnen met stimuleren. Wat ga jij spuiten? Ik 150 eh gonal-f. Ben echt heel benieuwd wat de extra hormonen met me zullen gaan doen. Ik moet volgende week ergens ongesteld worden...deze maand geen fm of ovulatietesten dus geen idee wanneer mijn eisprong was. Eerlijk gezegd vind ik dat niet weten heerlijk...normaal was ik elke dag bezig met hoeveel dpo en wat zou kunnen voelen...nu is dat heerlijk niet 2% goede vorm klinkt niet veel, maar de artsen hadden er wel vertrouwen in dus, jullie ook of voelde iui meteen al niet goed?
Ja fijn is dat he gewoon even niks. Maar ik had wel toen ik ongesteld werd en aan de pil moest echt even het besef dat een spontane zwangerschap er nu echt niet meer in zit. Begin jij gelijk met gonal f of moet je ook eerst aan de decapeptyl? Ik hoor dinsdag pas hoeveel ik moest spuiten. Mijn vriend had zeker vertrouwen in iui ik niet ja eerste keer misschien maar daarna niet meer. Spannend wanneer je ongesteld moet worden wel zin om te beginnen?
Ow ja en die extra hormonen pfff vind het ook echt spannend heb mijn dipjes met iui ook wel gehad. Wat spoot jij met iui? Heb je daar veel last van gehad?
Ik ben afgelopen vrijdag terug geweest naar het ziekenhuis voor een uitgangsecho en alles zag er rustig uit. Morgen medicatie ophalen en woensdag beginnen met decapeptyl en vanaf vrijdag Gonal-F erbij. Ik vind de hormonen ook spannend! Zie wel een beetje op om die spuiten overal mee naartoe te nemen. Die vrijdag meteen een bruiloft, lijkt me erg onhandig! Ik ken dat 'we willen het zo lang mogelijk een verrassing houden'-gevoel, maar op den duur gaat dat inderdaad niet meer. Tijdens de iui wisten een paar mensen het, maar toen we door mochten voor ivf in juni zijn we het gaan delen. Merk dat het fijn is dat mensen het weten. Scheelt een hoop vragen en opmerkingen waar je niet op zit te wachten. Zulk nieuws gaat helaas wel snel, merken we, ineens lijkt iedereen het te weten en er over te praten. Stom! Ik ben ter voorbereiding begonnen aan acupunctuur. Had al vaker de tip gehad, maar vond het niks voor mezelf. Na een succesverhaal door iemand uit mijn omgeving toch besloten om het te doen, met de gedachten 'heb niks te verliezen'! Nu 2 sessies gehad ter voorbereiding en dan op de dag van de pick up weer en voor de terug plaatsing. Ben erg benieuwd