Tot nu toe was ik zo'n zwangere die nergens last van had, behalve van af en toe wat bekkenpijn sinds een week of 5, maar daar was zeer goed mee te leven. Nu is het anders: ik ben vreselijk moe, heb hoofdpijn en ben ontzettend emotioneel. Ik wil nog heel veel, maar zit bij de hele dag te hangen op de bank. Gelukkig moeten er dagelijks boodschappen worden gedaan en plan ik vaak nog wel iets, want anders zou ik echt niets doen. Ik kan en wil veel huilen en pieker veel. Als de vermoeidheid heel groot is, wordt het allemaal wat wazig in mijn hoofd en wil ik het liefst echt alleen maar slapen, maar nee hoor: klaarwakker lig ik op bed. Slapen gaat dus ook al niet fijn. Daarnaast ook nog eens heel benauwd omdat mijn neus giga-verstopt zit. Begrijp me niet verkeerd: zwanger zijn is een prachtervaring en het kindje dat in aantocht is, is meer dan welkom, maar ik heb er zo'n behoefte aan weer gewoon vrouw te zijn: buik weg; energiek; een intieme, sexy partner zijn; shoppen voor mezelf. Geloof me, ik wilde laatst zelfs graag weer eens ongesteld worden! Baby, je mag komen! Dan zal ik een super-mama voor je zijn. Tot die tijd: fijn dat ik hier even mijn verhaal kwijt kon.
Hoe lang heb je dit gevoel al? Ik had ook een pracht zwangerschap en 3 dagen voordat onze zoon ter wereld kwam zat ik er aan alle kanten doorheen. (Was bij mij gewoon een voorteken dat het begon.....) Dus wie weet... (Je bed staat al op klossen? Je tas staat al wel klaar voor het geval dat?)
Hihi, ik voel me echt precies zo! Voel me echt hele dagen zo'n zeekoe die probeert z'n weg op het land te vinden ofzoiets. Die buik, echt heel erg leuk en lief allemaal maar mén, hij is niet eens zo groot maar wat zit hij me in de weg! Ik heb dus niet die huilbuien en dat emotionele valt ook wel mee bij mij (soms bij vlagen) dus ik denk dat dat al een heel groot stuk scheelt, dat lijkt me echt verschrikkelijk. Maar ik zeg ook elke avond tegen m'n vriend: ik kijk soms wel wat op tegen de bevalling, maar oh my, wat zou ik graag willen dat het nu begon! Sterkte nog even met de laatste loodjes en probeer nog even te genieten, ik denk dat ik dat getrappel in m'n buik straks echt wel zal missen!
Bed staat inderdaad op klossen en koffertje staat klaar. Zou het inderdaad...? Ik hoop er maar niet teveel op, maar... Ik denk inderdaad tegelijkertijd dat ik dat getrappel zeker zal missen, maar ja, dat getrappel ligt dan in mijn armen he! Bedankt vast, voor jullie medeleven. Pipo, jij ook sterkte en Harmless: gefeliciteerd!
Hier nog zo een die zich zo voelt. Ik zit echt niet lekker in mijn vel. Voel me veel te dik, ik weet dat het er allemaal bij hoort, maar ik vind het allemaal te lang duren. Mijn baby is natuurlijk ook meer dan welkom, ik kan niet wachten tot ik haar in mijn arme heb. Maar ik wil ook weer lekker vrouw zijn, ik weer shoppen en sporten en gewoon mijn oude ik zijn.
Sterkte gewenst! We hebben één geluk en dat is dat we geen last hebben van een hittegolf. Dat klop ik echt even af. Ook ik heb een enorme dip gehad. Vandaag gaat het weer goed en door actief te blijven stimuleer je het kindje. Wellicht is dat net dat beetje wat de bevalling opwekt.... Dus...met je laatste beetje energie toch maar gaan wandelen of fietsen ! enne.... tijdens de bevalling schijn je ook een stofje aan te maken die je vleugels geeft (krachtvoer), dus daar geen zorgen over. Liefs, Danielle
Ik had dat ook een paar dagen voor de bevalling. Had het echt helemaal gehad,kon niks meer,wou niks meer en moe en ook zo emotioneel! Wat was ik blij toen de bevalling begon maar wat was het raar toen ze eruit was! Weg buik,blubberbuikkie hihi en daar lag nu een mooi meisje op ipv er in! Miste het getrappel en mn dikke buik maar wat was ik blij(en nu nog ) En nu.... Zou zo weer zwanger willen zijn,weer een dikke buik willen hebben en het getrappel voelen enz.... Probeer nog wat te genieten meid. Dit zijn echt de zware laatste loodjes en die horen er eenmaal bij. Geniet nog maar eventjes en laat je emoties gewoon gaan. Het hoort er allemaal bij,en niet gek ook want je lijf giert van de hormonen en nieuwsgierigheid naar je kleintje! Succes met de laatste loodjes en luister naar je lijf. Moe is moe en liggen of lekker niksen geeft niks. Die andere dingen zoals het huishouden komen wel! Liefs
Hier nog zo een die nergens meer aan toe lijkt te komen...heb nota bene een lijstje in de keuken hangen wat er allemaal nog gedaan moet worden van mezelf... Ik zit maar op de bank te hangen en kan me nergens toe zetten. Heb nu de tv maar eens uigezet en de radio aan wie weet stimuleert t mij tot strijken van de baby was... Verder de tas klaarzetten, t lijk wel of ik dat wil uitstellen omdat ik gewoon thuis wil bevallen en ergens ok nog wel denk...t zal nog wel ff duren hahaha. Maar ja wel vervelend als ik vandaag aan de gang ga en nog geen tas klaar heb staan. Heb wel de maxi cosi voering in de was gedaan en die zit er weer op en ook zo van de kinderwagen, dus toch nog iets gedaan vandaag...hahahaha wat een geklaag allemaal he? Nou ja nog ff doorzetten en over een tijdje hebben we allemaal een mooi kindje in onze armen...
Dames, ik ken het! Ik baalde de laatste paar weken als een stékker! Voelde me dik, opgeblazen en in beslag genomen! Als mijn mannetje 's avonds thuiskwam, wilde hij nog wel eens zeggen; hoi schat, hoe is het met mijn mooie buik? (trotse papa, toen al). Totdat ik begon te huilen; ik ben méér dan die buik hoor En nu? Nu mis ik het zwanger zijn!
Ach ja en ondertussen staat ie nog aan en ben ik nog allerlei berichtjes aan t lezen...nou nu ga ik echt ff strijken! Ik moet...tot later dames!
Hoi dames, ben dus echt niet de enige. Heb inmiddels even wat andere dingen op internet gedaan, anders zat ik alleen maar te kijken of er nog reacties waren! Nou ja! Nu ga ik inderdaad ook maar de compu uitzetten en even een pot thee zetten. Heb de Sex and the City-dvd box nog niet helemaal uitgezien, dus... Tissues bij de hand en janken maar. Oh ja, en daarna de was uit de droger halen. Strijken en opvouwen is dan weer een klusje voor morgen...
Wat een herkenning zeg.. Ik was het op het laatst ook zo zat.. Voelde me dik, lelijk en die buik zat me zo in de weg had het gewoon helemaal gehad, maar toen mijn kleine meisje er eenmaal was vond ik het zo raar om een lege buik te hebben en opeens moeder te zijn.. En wat ga jeje buik opeens missen zeg.. haha Kon zo jarloers zijn op zwangere vrouwen want wou ook weer zwanger zijn... haha Gewoon proberen te genieten van die laatste zware loodjes tis toch wel heel iets moois..
Hey, Ik begin die gevoelens ook te hebben. Ik vind die dikke buik super (nou ja, hij zit wel in de weg, maar ik ben er fier op en ik pronk er dus graag mee), maar wat zou ik soms graag gewoon terug mijn oude ik zijn. Dat betekent: geen walvis! Ik zou ook graag soms terug mooie, 'sexy' lingerie kunnen dragen en mijn ventje eens goed verwennen, zonder dat er iets in de weg zit. Maar, ik ben er zeker van dat wanneer mijn buikje weg zal zijn, dat ik hem hard ga missen. Dus probeer ik er het beste van te maken en genieten van de resterende weekjes. Mijn schat zal zijn verwenbeurt dus na de bevalling krijgen (niet meteen daarna natuurlijk! ), met alles erop en eraan. Dat heeft hij wel verdiend vind ik!
Zwanger zijn is ook niet mijn ding om het zo maar te zeggen... Ondanks dat ik een prima zwangerschap heb zonder enige complicaties (alle "normale" kwalen natuurlijk wel), heb ik het van begin af aan niet mijn ding gevonden. Aankomen, vermoeidheid, misselijk, mijn haar wil niet meer zitten, sex voelt anders, nog dikker worden, buik zit in de weg, vocht vasthouden.. Ik wil mijn eigen kleren, mijn pumps mijn lingerie... Ik wil weer lekker doorzakken, lekker eten met meer dan een wijntje. Ik wil weer IK zijn zoals ik was.....
Oohh wat een heerlijke herkenning! En ik maar denken dat ik "lui" ben, maar gelukkig, ik ben niet de enige. Het enige wat ik tot nu toe vandaag heb gedaan is een was in de machine gedaan en de hond uitgelaten. Gister al helemaal niets gedaan, oh ja, boodschappen.. ook al zo ingrijpend En naar de verloskundige geweest. Die zegt nog heel vrolijk: "nou, je mag bevallen", waarop manlief nog vrolijker zegt: "oke, nou, we zijn er nu toch...." Zucht, als het zo makkelijk zou gaan Het is hier ook nog eens de vervelende bijkomstigheid dat ik geen auto meer mag rijden of op de fiets mag springen of hele einden in m'n uppie kan/mag gaan lopen ivm flauwtes, dus ja, dan zit je een beetje thuis... Ook hier staat het bed al op klossen, de tas is gepakt, zie als een berg op tegen de bevalling, maar de nieuwsgierigheid gaat het nu toch winnen, als ik ga bevallen, dan is de kennismaking met onze uk eindelijk bijna daar! En een lijst met alles wat er nog gedaan moet worden hangt hier ook, vanaf volgende week heeft manlief vakantie en dan hopen we de hele lijst te hebben afgewerkt... Meiden, allemaal heeeeel veel succes.. Als we dalijk allemaal bevallen zijn starten we een topic met als onderwerp: ik mis m'n buik en het getrappel Liefs Mel