Dames dit gaat een hele lange verhaal worden en ik hoop eigelijks dat jullie ons een beetje kunnen helpen/tips geven. Het zoontje van mijn vriend is op jonge leeftijd het huis uit gehaald samen met zijn halfbroer en zusje, dit mede dankzij dat kinderen in hartje zomer niet in het zwembadje mogen als ze hun "badgoed" uithebben. in een gesloten achtertuin. Nou is dat dus niet echt het probleem, tot vorig jaar waren er redelijk goede afspraken omtrent de bezoekregelingen van de kinderen, maar in oktober 2009 veranderde dat plotseling, jeugdzorg heeft geen geldige reden of wat dan ook, dat hij al vanaf oktober zijn zoon niet ziet. Het jochie is voor anderhalf maand geleden 10 geworden en hij mocht niet eens na de verjaardag van zijn zoon, ze deden al moeilijk over een kaartje maar dit mocht nog net wel. Ze houden hem totaal niet op de hoogte hoe het met zijn zoon gaat, hij moest via via erachter komen dat zijn zoontje een ongelukje heeft gehad en daar ging al een paar maanden overheen. Hij heeft zijn zoon erkent, ook heeft hij geen voogdij afgestaan. Nu ziet hij zijn zoon niet, en gaat er zo langszamer hand aan onderdoor, kan beter zeggen, dat ik meer het idee heb dat hij neit meer weet waarvoor hij nog leeft. Zijn zoon is met zijn halfbroer en zus bij een pleeggezin gekomen, waar de boel ook al aardig uit de hand loopt, jeugdzorg doet zoals gewoonlijk weer niks erop, wij hebben niet de intensie om hem daar weg te halen, mede omdat zijn broer en zus er ook zitten, maar we zoeken info waarop mijn vriend zijn zoon weer zou kunnen zien. Tevens zoeken wij ook info wat de rechten zijn voor eventuele toekomstige broertjes en of zusjes, kan hij die wel zien of mag hij die wel zien? Wij hebben een kinderwens, maar zijn er niet mee bezig. Mede omdat ik neit wil dat zijn zoon er op een latere leeftijd er missschien een keer achter komt dat hij een broertje of zusje erbij heeft. Zou het gewoon fijn vinden als ik strak dat jochie erbij kan betrekken, bij een broertje of zusje. Heeft iemand ervaring of tips of wat dan ook kunnen jullie die alstublieft hier neerzetten of mij pben als je het liever prive houd, wij zoeken echt dringend hulp. Mvg Alecia
Tsja, ik denk dat dat voor toekomstige broertjes en zusjes heel moeilijk gaat worden. Ook ik heb een aantal broertjes die ik al zo´n 7 jaar niet heb mogen zien, onder het motto van: dat ik ze dan herinner aan het verleden, terwijl ik daar niet zo veel mee te maken heb. Ze weten nu dus ook niet meer wie ik ben. Ik weet eigenlijk niet wat je hier aan kan doen. Het is heel erg moeilijk om iets tot jeugdzorg door te laten dringen. Ze hebben een soort plaat voor hun kop. Probeer in ieder geval een persoonlijk gesprek aan te gaan met de casemanager en eis een verklaring. Ik neem aan dat je vriend wel het dossier van zijn zoon in mag kijken en dat hij om de zoveel tijd wat binnenkrijgt wat hij moet tekenen als het klopt. Daar zou een heleboel in moeten staan. En vooral niks tekenen als jij vindt dat het niet klopt.
Het gaat niet persoonlijk om mij maar om mijn vriend, hij wordt gewoon kapot gemaakt door hun, ik sta vrijwel machteloos, hij krijgt amper wat te weten over zijn eigen zoon. Hij heeft kort geleden een gesprek gehad, en zelfs gezegt als er geen actie kwam hij met een stichting voor de belangen van ouders en opa en oma in zee zou gaan om zo zijn zoon weer te zien, toen was jeugdzorg poes lief, alles ja nee en amen, hij had ook het gevoel begrepen te worden en kon goed zijn woorden kwijt, vervolgens krijgt hij weer een trap na een lastige situatie, omdat deze probleme toch 99% van zijn leven beinvloed.
Is hij gezaghebbende ouder?Wettelijk!!! Is er een aanwijsbare reden dat Jeugdzorg besloten heeft dat hij zijn kind niet meer mag zien? Is er via de rechtbank vastgelegd dat je vriend zich aan een bepaalde omgangsregeling moet houden. Zo nee, dan heeft Jeugdzorg geen recht om je vriend bij zijn kind vandaan te houden. Er moet een aantoonbare reden zijn, waarover ze in gesprek gegaan zijn met vader. Als je vriend gezaghebbende ouder is, moet hij betrokken worden bij de opvoeding, tenzij wettelijk is vastgelegd dat het anders moet. Mocht je vragen hebben pb me maar...kan wel het een en ander voor je uitzoeken
Een advocaat inschakelen, lijkt mij de enige manier om voeten aan de grond te krijgen... een gespecialiseerde advocaat kan jullie vertellen wat je rechten zijn en op welke gronden je waartegen bezwaar kunt maken. Wat ik me afvraag: hoe kan het dat bij plaatsing in een pleeggezin, zijn zoon niet sowieso bij jullie is komen te wonen? Dat zou wel eens de sleutel kunnen zijn tot het oplossen van deze situatie?
Hij heeft nog nooit papieren ondertekent om zijn ouderlijke "macht" op te geven of wat dan ook. Jeugdzorg geeft geen reden om hem weg te houden bij zijn zoon ook met vragen die hij stelt doen ze moeilijk om er antwoord op te geven. Moeder heeft in het verleden jeugdzorg hun hulp geaccepteerd en dit is dus het resultaat, 2 van haar kinderen staan ook onder OTS maar zijn zoon dus niet. Het stomme is dat er nog nooit een rechtzaak is geweest om dat jochie. Ik snap het totaal niet meer dat jeugdzorg dit ook zomaar kan doen, wel blijf ik van mening dat me vriend veel eerder actie had moeten ondernemen. Jeugdzorg is echt gewoon te ver gegaan nu, ze kunnen zijn zoon niet zomaar even afpakken.
Maar waarom is hij dat precies uit huis geplaatst? Kan me niet voorstellen dat ze dit zomaar doen. Dan moeten ze toch denken dat dit het beste voor hem is. Zeg niet dat ik het daar mee eens ben hoor. Maar als je weet wáárom ze dit doen kom je misschien weer wat verder met het aanvechten van hun beslissing.
Hou op schei uit ik zit ook in situatie met jeugdzorg over mijn oudste zoon.En ik word letterlijk en figuurlijk gek van die mensen.Het enige wat je kan doen is een advocaat nemen.Echt waar jeugdzorg maakt meer kapot dan je lief hebt.
Dit heeft voornamelijk te maken dat dat jochie midden in de zomer poedeltjenaakt in de tuin liep, is overigens afgesloten was, hierop hadden buren een melding gemaakt, want dat kon niet. Jochie wou broekje niet aanhouden in het zwembadje. Toen ouders uit elkaar gingen heeft jeugdzorg hun slag geslagen, mama kon wel iets wat hulp gebruiken, maar zoals me vriend haar beschreef kwa opvoeding deed ze het best goed. Ze kregen altijd goed te eten, altijd vaste regels, altijd nette hele kleding, maar met buitenspelen werd het wel smerig, mocht niet van jeugdzorg. Ze hebben het grotendeels bij haar gewoon gegooit op dat ze het alleen wel wat moelijker vond een een goede steuntje in de rug nodig had, vervolgens is jeugdzorg zo. Aleen de gedachtes dat jeugdzorg zo is, dat een kind niet eens smerig mag worden buiten doet mij benauwen om voor kinderen te gaan. Ik ben opgevoed onder het mum, hoe smeriger het kind van buitenspelen komt, hoe mee ze het na hun zin hebben gehad.
@ stistabigbones Ja heb zelf ook slechte ervaring met jeugdzorg , ze wouden mij uit huis plaatsen omdat mijn stiefvader en ik een tijdje wat problemen hadden en ik met borderline zat. Dit kwam door de vele veranderingen in mijn leven dat het tussen mij en hem gewoon escaleerde, maar toch blijf ik hem ondanks alles als echte vader zien, hij heeft me opgevoed, me bio vader vluchtte liever.
T is niet vervelend bedoeld hoor, maar als je vriend en zijn ex een omgangsregeling hadden, dan kan jeugdzorg dit niet zonder rede weigeren. Kan me ook niet voorstellen dat ze dit zomaar zouden doen.. Is er misschien ook iets met je vriend gebeurd waardoor ze dit besloten hebben? Ik zou mailen naar ze of schrijven, en schriftelijk om de rede vragen waarom je vriend zijn zoon niet mag zien. Zie t al voor me: Mijn man zijn ex kan niet voor mijn stiefzoon zorgen en stiefzoon word uit huis geplaatst, en opeens zouden wij m ook niet mogen zien ! Hell no! Waarom heeft je vriend niet eerder actie ondernomen?
Dan zal ik jeugdzorg vast waarschuwen. Frummel zit met het warme weer ook gewoon in zijn blote kont buiten. En dat blijven we ook echt wel doen. Sorry, maar kan me dit gewoon niet zo voorstellen. Kinderen uit huis plaatsen omdat ze bloot in de tuin lopen en vies worden als ze spelen?
Inderdaad, dat is toch te belachelijk voor woorden. Dat dat zomaar kan!? Onze zoon loopt niet in zijn blote billen in de tuin, omdat papa het geen prettig idee vind (tussenwoning en buren hebben vrij zicht op de tuin), maar mijn buurkindjes zitten ook gewoon in hun blote billen in het badje. Ik haal het echt niet in mijn hoofd om daar melding van te gaan maken.... Vind het ook echt niet storend.
Maar kan me eerlijk gezegd ook niet zo voorstellen dat jeugdzorg er een probleem van maakt als kindjes in hun blote billen in de tuin zitten. Je hoort veel verhalen over dat jz zo slecht is. Maar dit kan ik gewoon niet geloven. Daar moet gewoon meer achter zitten.
Waarom hij nog nooit eerder er wat aan gedaan heeft weet ik neit, weet wel dat er toen der tijd maatschapelijk werk mee bezig was, maar hij krijgt nu die trap onder zijn kont, dit gaat om zijn zoon maar ook eventuele toekomst kindjes als die mogen komen. Ik weet helaas ook niet precies wat er gebeurd is toen der tijd, mijn vriend weet het ook niet, en hij krijgt gewoon geen informatie van jeugdzorg. Toen der tijd heeft een hele tijd geduurd voor hij erachter kwam dat zijn ex de kinderen neit meer had, en waar ze dan wel zouden wonen, heeft ook nog een tijdje geduurt. Maar jeugdzorg heeft al daadwerkelijk gezegt dat kinderne van buiten spelen neit smerig mochten zijn, hun kinderne waren dat immers ook niet. Dus op de bank, handjes over elkaar en Stil zitten!!!!
Ik heb totaal geen ervaring met JZ, maar ik kan me dit ook niet voorstellen. Hier moet meer achter zitten dan alleen blote konten en vies worden tijdens het spelen. Heeft je vriend nog wel contact met zijn ex (moeder van het jochie)? Heeft zij niet meer informatie? Of is dat helemaal niet aan de orde?
dan moet hij een kort geding aanspannen en daarin als reden de omgangsregeling weer op touw zetten... hij zal er dan wel heel wat voor moeten doen en ook zal jeugdzorg bij jullie thuis komen... ook voor de eventuele toekomstige kinderen van jullie samen zal dat een heel gedoe worden aangezien zo'n rechtzaak jaren kan gaan duren... maar als je man zijn zoon heeft erkent en de voogdij heeft snap ik niet zo goed wat er dan in de weg staat? en wat de precieze reden is? alleen om dat zwembadje zullen ze niet zomaar je zoon bij je weghouden... is hij daarvoor wel altijd zijn verantwoordelijkheid nagekomen naar zijn zoon toe?
OHHHH geloof mij ik heb nu al wat jaren te maken met jeugdzorg en ik heb al heel wat gekke dingen de revu zien passeren.en ik spreek uit ervaring als ik zeg jeugdzorg is gewoon en slecht georganiseerde boel.kun je je voor stellen dat jeugdzorg maar 15 minuten krijgt om een zaak te bespreken met de rechter en een crimineel een uur tot 2 uur lang en de gezinsvoogden maar een bepaald aantal minuten aan een dossier mag besteden op kantoor omdat er zooooo veel zaken zijn.iedere klootzak kan zomaar een melding doen ookal is er niks van waar dan maakt niet uit en ze moeten een onderzoek doen.het is gewoon zwaar klote
Nee hij is niet altijd zijn verantwoordelijkheden nagekomen, hij stond erwel hoor als er wat was, maar door een relatiebreuk is er gewoon heel veel misgegaan, ik heb zelf ook het idee dat er wat meer speelt, maar zowel ex als jeugdzorg doen er wat raar over. Wij kunnen zijn zoon momenteel geen zekere stabiele woonomgeving bieden, daarom willen wij ook hem daar niet weghalen, ik wil enkel dat hij zijn zoon weer ziet.