Euhm, het kan een beetje bot overkomen, maargoed. Wie is degene die moet bevallen? jij of je vriend? ik bedoel het niet slecht hoor, maar hij is niet degene die weeen op moet vangen en open en bloot met de benen wijd moet liggen.dan is het in je eigen omgeving toch prettiger lijkt mij. als jij thuis wilt bevallen zou ik als jou was gewoon thuis bevallen.
Ik ga thuis bevallen (teminste, als alles goed gaat). Ik ben in m'n eigen omgeving, kan doen en laten wat ik wil en voel me beter op m'n gemak. Als je in het ziekenhuis wilt bevallen mag je ook pas heen als je zoveel ontsluiting hebt dus dan zit je nog steeds met weeen in de auto. En rommel wordt het thuis echt niet en de kraamverzorgster ruimt alles weer op als jij lekker onder de douche staat. heerlijk gelijk met de baby je eigen schone bedje weer in en gelijk genieten!
Ik snap je reactie wel, is ook helemaal waar. Alleen wat jij niet weet, is dat mijn nichtje na een zwangerschap van 38 weken, een dood kindje heeft gebaard, de angst dat het bij een bevalling ook mis kan gaan, zit er goed in. Bij mij, maar meer nog bij mijn vriend dan ik had gedacht. Hij is heel nuchter en laat nooit zoveel emoties zien, maar dit heeft hem toch heel erg aangegrepen. Mijn vriend zal ook echt wel achter mij staan als ik thuis wil bevallen, maar door zijn gedachtengang, ben ik aan het twijfelen gebracht, niet doordat hij het anders wil. Mijn gevoel zegt op zich dat ik thuis wil bevallen, als ik mijn angst laat overheersen, wil ik in het ziekenhuis bevallen. Het 'gekke' is, dat mijn nichtje bij de andere kinderen wel graag thuis wilde bevallen, maar zij is daarna telkens (3x) ingeleid met 38 weken, omdat ze (begrijpelijk) niet langer durfde door te lopen. groetjes, Snoopy
Ik denk trouwens dat het wel een verschil is of je van tevoren naar het ziekenhuis gaat of echt tijdens de bevalling. Hoe langer je bezig bent, hoe heftiger de weeen (toch?). Dus zodra je om de zoveel minuten weeen krijgt, mag je naar het ziekenhuis, volgens mij valt het dan nog wel mee om in de auto te zitten. Zeg ik nu he groetjes, Snoopy
Dat verschilt per VK, bij ons is het zo dat je naar het ziekenhuis gaat bij ongeveer 5 cm ontsluiting. Dus de kans is vrij groot dat je dan wel een aantal weeën in de auto weg moet puffen
Ik wil ook weer thuis bevallen, vond het echt heerlijk in mijn eigen omgeving en van de "zooi" heb ik niks gemerkt, dat was allemaal al netjes opgeruimd voordat ik er erg in kon hebben.
thuis! lekker op mijn eigen stekje in bad! als ik plots naar het ziekenhuis moet ben ik er zo en ook in het ziekenhuis zonder med. indicatie is het niet gezegd dat er constant een gyn naast het bed staat. als er iets niet goed zou gaan moet zo iemand toch opgepiept worden. ik snap dat je vriend wat huiverig is, maar ik vind ook dat je moet doen wat jíj het prettigste vind! jij moet de bevalling doen, niet je vriend. @paprika, mijn vk kan thuis geen pijnbestridjing geven. hier mag dat alleen in het ziekenhuis gebeuren door een specialist
Het is niet zo dat alleen mijn vriend wat huiverig is, door hem ben ik er ook op een andere manier over gaan nadenken. Dus misschien vind ik bij nader inzien het ziekenhuis toch prettiger, nu weet ik het nog niet. Het is wel zo dat ik de bevalling moet doen, maar het is ook zijn kind dat geboren wordt. Hij wil gewoon het beste voor ons kindje (ik ook natuurlijk) en hij denkt dat dat in het ziekenhuis bevallen is. groetjes, Snoopy
ga anders eens met z'n tweetjes naar de vk en praat er over. de veiligheid is namelijk nagenoeg gelijk. als jij je er ook prettiger bij voelt is het iets anders, maar hou het nog even open zou ik zeggen. praat er over met de vk en beslis later. ik ben zelf enigzins egoistisch omtrent de bevalling. ik heb zelf, alleen, besloten dat ik dit thuis wil en ook dat ik in bad wil bevallen. mijn hub vind alles prima en even mooi, maar het is wel echt míjn beslissing. ik moet me lekker en ontspannen voelen en dat lukt me niet in een ziekenhuis. neem de tijd meid, je hebt nog even
Ik ga ook zeker nog geen beslissing nemen, misschien laat ik het nog wel van het moment zelf afhangen, dat schijnt ook geen probleem te zijn. Tenzij ik dan al heel duidelijk weet wat ik wil, maar ik vind het heel moeilijk. Mocht ik thuis gaan bevallen, dan moet ik ook heel erg gerustgesteld worden dat dat helemaal veilig is, want dat gevoel heb ik nu (helaas) nog niet helemaal. Tja, verstand vs. gevoel... Mijn vriend vindt ook altijd alles best, hoe het kamertje eruit gaat zien enzo, dat maakt hem weinig uit, hij vindt alles best. Maar zodra het om de kleine zelf gaat, heeft hij een duidelijke mening. En dat zet mij ook wel aan het denken. Het is dus absoluut niet zo dat ik in het ziekenhuis zou gaan bevallen omdat hij het wil. groetjes, Snoopy
Dat heb ik ook gedaan! ik twijfelde heel erg.. was mijn eerste kindje en ik wist niet wat er zou gaan gebeuren.. ik had dus een vluchtkoffertje klaar gezet en de spullen voor een thuis bevalling.. De vlos kwam s'ochtends en vroeg, wat wil je, ik vind dat je het zo goed doet.. blijf maar lekker thuis... Ik mocht toen beslissen en heb toen ervoor gekozen om thuis te blijven, maar als ik zou gaan twijfelen zouden we alsnog naar het ziekenhuis gaan.. Achteraf ben ik hier zo blij om! Ik vond het heerlijk! En net wat de anderen zeggen, na de bevalling ga je je douchen en de kraamhulp ruimt alles op, je komt in een schone slaapkamer terug.. Bij deze zwangerschap word ik volgende week ingeleid.. thuis bevallen mag dit keer niet en dat vind ik echt heel erg jammer! Als ik de keus had gehad had ik niet hoeven denken.
Ik ga voor het ziekenhuis. Ik vind dat wij te ver van het ziekenhuis (25 min) wonen om daar op een laatste moment naartoe te moeten. Ik vind het wel een veilig idee dat alles daar bij de hand is.
Zoals het er nu uitziet beval ik gewoon thuis. Mocht ik wel naar het ziekenhuis moetn, dan ga ik er heen ( vluchttas staat klaar etc.) Over de afstand naar het ziekenhuis ( ruim 25min.) denk ik niet eens bij na.. Als het zo moet zijn, dan is het zo..
Ik neig ook sterk naar thuisbevallen. Ik ben ook bang dat ik me in het ziekenhuis niet genoeg kan ontspannen en dan zeggen ze idd dat de weeen en ontsluiting minder snel gaan...
Ik denk niet dat ik moeite heb met me ontspannen in het ziekenhuis, misschien voel ik me daar wel veiliger dan thuis. Ik ben om zwanger te worden genoeg in het ziekenhuis geweest en voel me daar eigenlijk best thuis, in ieder geval tot nu toe meer dan bij de verloskundige, maar dat is een beetje onwennigheid. Ben er ook pas 2x geweest. Ik ga het er over een paar maandjes wel met de verloskundige over hebben, maar ik heb het idee dat ik het straks van het moment laat afhangen. Het is nu toch moeilijk inschatten hoe je je op dat moment voelt. Ik vind het in ieder geval wel een fijn idee dat het ziekenhuis hooguit 10 minuten rijden is. groetjes, Snoopy
ik wilde perse thuis bevallen. het leek mij veel fijner om in je eigen omgeving te bevallen dan in zo'n onpersoonlijk zh. Maar toen de vliezen braken en de weeën flink opgang kwamen begonnen de weeën goed pijn te doen. Een douche hielp ook niet tegen de pijn. Voor mijn gevoel dacht ik dat ik bijna mocht gaan persen, maar toen de vk controleerde had ik pas 5 cm ontsluiting. Het zou dus nog wel eens 5 uur of langer kunnen gaan duren voor ik mocht gaan persen. Dit trok ik niet en wilde ik naar het zh voor pijnbestrijding. Eenmaal in het zh aangekomen had ik binnen 20 min opeens 9 cm ontsluiting. Ik kreeg geen pijnstilling meer, maar dat maakte me niks uit ik mocht bijna gaan persen. Na een uur en een kwartier persen was er nog geen baby te zien en toen werd besloten om de gyn erbij te halen. Deze heeft Luca met de vacuuum gehaald. Luca lag in een aangezichtshouding en ik had hem er dan ook nooit zonder hulp uitgekregen. Toen hij werd geboren haalde hij geen adem en moest meteen aan het zuurstof. Ik ben heel blij dat ik naar het zh wilde, want ten eerste had ik hem er thuis niet uitgekregen en hadden we met flinke persweeën naar het zh moeten scheuren en ten tweede als ik thuis was gebleven had Luca mss te lang zuurstof tekort gehad en had hij het mss niet overleefd. Dus voor mij geldt: LANG LEVE HET ZIEKENHUIS. Bij de volgende ga ik zeker weten meteen naar het zh.
Nou wil ik helemaal niet lullig doen maar denk niet dat de vk had gewacht tot je persweeën had voordat ze je naar het zh had laten gaan. Op een gegeven moment heb je zoveel ontsluiting dat de vk kan voelen hoe je kindje ervoor ligt met het hoofdje. Vertrouw blind op mijn vk hoor maar die had in ieder geval meteen actie ondernomen als ze het idee had gehad dat het me misschien niet zou lukken. Maar ja, ik ben natuurlijk geen verloskundige en ben ook niet bij jouw bevalling geweest dus neem me niet te letterlijk Daarbij had ik echt een kei van een vk.
de vk en een vk-leerling waren bij mijn bevalling. Ze hebben beide regelmatig gevoeld en beide niet gezien/gevoeld dat hij niet goed lag. Ik kan me niet meer herinneren of de gyn ook heeft gevoeld, maar ze kwamen er pas achter toen hij eruit kwam.
Dan heeft het denk gewoon zo moeten zijn Chantal! Verder denk ik echt dat je als barende (ahum) vrouw naar je gevoel moet luisteren, er zijn zat dames die tijdens de bevalling toch thuis wilden blijven in plaats van naar het zh en andersom. In mijn geval had het niet uitgemaakt waar ik was bevallen, zit vlak bij het ziekenhuis dus voordat ze een gyn of zo hadden opgetrommeld had ik er met de auto ook wel geweest. Al lijkt in de auto zitten met weeën me toch aardig ruk hoor, is me ook gelukkig bespaard gebleven!