Tips eerste gesprek UWV

Weet je ook niet waarover ‘t gaat? Niet echt tips, gewoon jezelf zijn, netjes voor de dag komen, wat wil je zelf ? Ben je er klaar voor om aan ‘t werk te gaan? Weet niet waarom je in de ziektewet zat? Krijg je een nieuwe coach? Zo’n gesprek komt meestal vanzelf op gang, dus laat ‘t over je heen komen, veel succes iig

 

Een hele belangrijke tip, doe je niet beter voor dan dat je je voelt en laat je eventuele klachten niet bagataliseren.
Ze vragen doorgaans hoe je dagplanning eruit ziet. Probeer ook een lijstje te maken met wat energie geeft en wat energie kost.
Zorg dat je namen van behandeld artsen therapeuten bij de hand hebt en uitslagen van onderzoeken etc.

 

Misschien een hele stomme tip, maar trek niet je aller beste outfit aan. Doe ook je make up niet spot on. Hierdoor nemen mensen vaak de aanname dat het beter met je gaat dan je zegt, want je zorgt immers ook heel goed voor jezelf

 

Als ze vragen naar hoe het gaat, beschrijf dan hoe het gaat op je slechte dagen. Je mag er best bijzeggen dat je soms ook betere dagen hebt / dat niet iedere dag er zo uit ziet, maar zo krijge ze wel een realistischer beeld van je beperkingen dan wanneer je een soort gemiddelde beschrijft. Als je zou werken, zou je op je slechte dagen immers ook op je werk moeten verschijnen. Dus wat zijn op zo'n dag je beperkingen?

Verder zou ik iemand meenemen, die jouw goed kent en/of met jou mee kan denken. Dit kan een partner, goede vriend(in) of ouder zijn, maar bijvoorbeeld ook een ambulant begeleider. Zo iemand kan tijdens het gesprek morele steun bieden, je aanvullen of verbeteren als je misschien onbewust een te positief beeld schetst en later helpen om op het gesprek terug te blikken, want je onthoudt niet altijd alles wat ze zeggen. In het geval van een conflict met het uwv kan zo iemand ook getuigen.

Zorg voor een verslag van je behandelaar met je diagnose(s), wat voor beperkingen je hebt, wat voor behandeling je krijgt en de prognose. Het uwv is niet verplicht info op te vragen bij een behandelaar, maar als jij zelf stukken inbrengt, zijn ze wel verplicht die mee te nemen in de beoordeling.

Succes! Gewoon jezelf zijn en eerlijk zij en dan komt het vast wel goed!

 

Voor zover ik weet gaat het gesprek als je 1 jaar in de ziektewet zit over wat je wel en niet kan..
En op wat je niet kan word je afgekeurd met het zoeken naar een nieuwe baan of naar welke je weer terug gaat.

 

Serieus? Bijzonder advies... je moet er dus slecht uitzien als je in de ZW zit?

Ik zou zeggen, wees eerlijk en vertel de waarheid. Je bent niet voor niets ziek toch? Geen idee wat de reden achter je ziekte is, maar de mensen die jou gaan ‘beoordelen’ op wat je wel zou kunnen, zitten daar niet om jou te pesten. Ze hebben veel mensen tegenover zich en prikken echt door die toneelstukjes heen hoor.

Ik ben een paar weken geleden geweest. Eerst een uur een gesprek met een verpleegkundige en daarna nog 15 minuten met de arts erbij. Geen probleem. Ze zijn duidelijk en leggen alles goed uit. En ze kijken naar wat je wel kan of zou kunnen en zijn niet gefocust op wat je niet kan. (Dus vaak andersom dan wijzelf).
Mijn aanleiding is een spoedoperatie aan mijn buik geweest en er volgt er nog één, dus een duidelijke reden met duidelijke richtlijnen. Ik zat daar ‘gewoon’ in een leuk jurkje met mijn make up netjes en was positief over de toekomst.

Succes

 

Waarom is dit een bijzonder advies? Ik zeg toch niet dat ze in haar joggingbroek en met enorme wallen onder haar ogen moet verschijnen? Er zijn echt gevallen waarop ze je daarop beoordelen hoor.

 

Die oppervlakkige gevallen zitten dan naar mijn mening niet op hun plek daar.

 

Maar jij zit daar dan ook met een heel eenduidige reden. Het is dan ook vrij goed mogelijk te bepalen wat je wel en niet kan en wat de prognose is. Je krijgt nog een operatie met bijbehorende hersteltijd. Dat is heel objectief vast te stelllen en te beoordelen. Als je met "vagere" klachten (zoals een depressie, in mijn geval) komt, is het echt niet altijd zoals jij beschrijft. Ik heb meegemaakt dat een arts in de eerste minuut beweerde dat mijn depressie over was, aangezien de medicijnen waren aangeslagen. Eh, maar ik wilde nog steeds elke dag dood, dus volgens mij is dat niet over! Hij bleef mijn klachten echter baggetelliseren, en kwam met een behoorlijk onrealistisch verslag, in mijn nadeel.

Nee, de meeste mensen zitten daar niet om je te pesten en ze zullen inderdaad wel door toneelstukjes heen prikken, maar ook echt niet iedereen is in staat om door een bepaalde manier van voorkomen (uiterlijk en gedrag) heen te prikken en te zien hoe slecht het eigenlijk met iemand gaat.

 

Maar zulke gevallen zitten er wel tussen en zij gaan dan wel over je keuring, uitkering, sollicitatieplicht, re-intergratie, enz. Ik zeg niet dat je een toneelstukje op moet voeren - in mijn eerste post zeg ik dat je jezelf moet zijn en eerlijk moet zijn - maar het kan wel in je nadeel zijn als je je beter voordoet dan je je voelt. Als ts van nature die neiging heeft, is dat wel iets om bewust mee om te gaan.

 

Ik snap wel een beetje wat er gezegd wordt over je uiterlijk.

Toen ik echt depressief was en dood wilde deed ik echt niets aan mijn uiterlijk. Zelfs douchen was al een hele opgave. Ik zag er erg slecht en onverzorgd uit.

Ik kan me voorstellen dat als je niet werkt omdat je depressief en suïcidaal bent het gek is als je er mooi verzorgt bij zit.

Slim van je dat je dingen genoteerd hebt.
Kan me voorstellen dat je niet alles kunt onthouden.

Hoe komt het eigenlijk dat je pas na een jaar een afspraak hebt?
Meestal is dat al na 2 weken toch?