Ik vind het topic "Grappige dingen die je kind zegt" altijd erg leuk en schrijf ook regelmatig mee. Nu heb ik nog een zoon die zich ontwikkelt maar nog niks zegt Ik zou t leuk vinden als we onze trots momenten opschrijven. Zoals voor de eerste keer lopen,staan, kruipen, gekke bekken, klappen in de handjes enz enz In de bijna 10 maanden tijd kan meneer een ienieminie stukje tijgeren want als hij zijn speelgoed heeft vind die t wel welletjes geweest, hij zet zn knieën onder zn kont en kan zelfstandig zitten maar hij word neergezet. De eerste kroop met 7 maanden en liep met 9 maanden dus ik had er een hard hoofd in dat de tweede voor altijd zou blijven liggen Tot vandaag!! Ik draai me om en ineens zit hij uit zichzelf. Ik zeg knetterhard tegen man; jaaaaa kijk nou, hij zit, helemaal zelf gedaan!! Woep woep!
Misschien nog heel jong voor de echte “ontwikkelingen”, zoontje is ruim 7 weken. Maar ik ben super trots dat ie ondanks zijn moeilijke start nu al een lachebekje is (sinds Moederdag, wat een geweldig kado is dat!!). En dat ie niet de grootste is, maar wel een topper die zijn eigen lijntje volgt.
Zoontje inmiddels 1,5 jaar. Maar liep met bijna 13 maanden. Ik zal dat moment echt nooit vergeten. Hij was al een tijdje aan het oefenen natuurlijk met loopkarretje en langs de bank en van de bank naar de tafel. Maar in de avond opeens staat hij bij de bank laat los en loopt gewoon zo de woonkamer door. Ik zat echt met open mond te kijken en was door het dolle heen! Heerlijk gevoel is dat als ouder om zo trots te zijn op de ontwikkeling van je kind Dat heb ik nu vooral met woordjes zeggen. Hij is vrij vlot met alles dus ook met woorden. Maar soms sta ik echt verbaasd van wat hij al allemaal al zegt.
Haha leuk! Dat zitten ging hier ook zo onverwachts. Ze kwam wat traag op gang wat betreft gaan rollen, tijgeren enz. Maar met 9 maanden had ze het rollen en tijgeren goed onder de knie. Man en ik zitten nog te eten en opeens zie ik d'r verderop op d'r bips zitten. Ik zeg: "Kijk nou, gewoon zelf gaan zitten". Ik erbij met m'n camera, maar natuurlijk doe je het niet als mama kijkt. Elke keer als ik weer naar m'n stoel ging was ze snel achter m'n rug om weer gaan zitten, tot 4-5x aan toe. De eerste keer dat ze daarna dus mee mocht op de fiets voelde ik me wel erg trots, als moeder voor het eerst met je beide kindjes op de fiets, heerlijk! Inmiddels is ze ruim 10 maanden en tijgeren is alweer verleden tijd, ze kruipt als een malle het huis door en ongeveer 1-2x per week trekt ze zich op tot staan. Zo raar, alle nieuwe dingen die ze kon deed ze vanaf dat moment de hele dag door, maar met het optrekken tot staan loopt het niet zo'n vaart. Ik vermoed dat dat te maken heeft met d'r kleine voetjes en d'r stevige bouw. Ik roep al maanden, die voetjes kunnen dat gewicht gewoon nog niet dragen. Oh ze 'zwaait' sinds een paar weken ook (lees: wappert flink met haar arm als je 'dag' zegt), ziet er ook erg schattig uit. Zijn nu druk bezig met 'klappen' en 'hoera'.
Bo heeft sinds deze week door dat zij Bo is. En dat moet ze dan ook heel hard roepen zodat iedereen het weet. Als ze bang is dat iemand haar bal wil afpakken bijvoorbeeld. Bal Booooooo! Of als ze bang is dat ik haar oversla met eten. Boooo! Haphaphap. Of als ze bang is dat ik vergeet haar jas aan te doen. Brrrrr koud Booooo! Jaja, jij bent Bo
Leuke topic! Oh elke dag wel een trots moment, al is het binnen lopen in der kamer en dat heerlijke bekkie zie. Maar vooral haar ontwikkeling, man wat gaat dat hard. Ik mag van me vriend niet meer zeggen dat ze rand prematuur is, maar ik denk dan toch hè kijk wat ze al doet en eigenlijk moeten er nog 4 weken van der leeftijd af. Volgende week 10maanden. Kruipt heel de kamer door (en snel), zelfstandig zitten vanuit elke houding, optrekken aan bank,tafel,bed enz. Eerste stapjes aan de bank gezet. Dus stil zitten zit er hier niet meer in. Ze wil alleen nog maar staan!!! Zit dit toch ook weer met trots te typen
Hier vandaag 2 trotsmomentjes bij de jongste: Vanmorgen besloot ze om voortaan lopend door het leven te gaan ipv 5 stappen lopen en dan verder op haar knieën. Met de lunch schoof ze haar bord weg en zei: "kaar"! (Ik leer haar dat ze haar bord weg moet schuiven en klaar zeggen ipv het bord met inhoud over haar hoofd te kiepen. Blijkbaar dringt het wel door)
Ik vind het zo leuk om te zien dat mijn zoontje gewoon zijn eigen manier verzint om toch voor elkaar te krijgen wat hij wil. Zo gaat hij heel graag van de glijbaan. Erop wil wel, maar eraf gaat toch best hard en dan kom je zo hard op je billen terecht. En mama mag natuurlijk niet helpen. Dus meneer draait zich bovenaan op zijn buik om dan zachtjes naar beneden te glijden. Oh en eigenlijk hoort dit niet bij 'baby en dreumes', maar ik was vandaag zo trots op mijn dochter. Ze heeft vandaag wel 5x op de wc geplast en maar 1 ongelukje gehad. Ik vind het zo knap van haar! Tot voor kort had ze echt nog geen idee hoe ze moest gaan plassen.
Leuk dames! Klappen in de handjes kan die ook maar nog net niet op zn bolletje....hij gooit echt letterlijk zijn handen tegen zijn wangen en schud dan nee Maar hij is ook echt de koning in gekke bekken trekken en geluidjes maken. Oh en waar ik niet zo trots op ben maar ook weer op een rare manier wel is dat hij zo goed dingen aan kan geven. Hij houdt dan echt stijf zijn mond dicht als die geen eten wil, op een gegeven moment deed die express overgeven dan vind ik dan niet zo tof, maar ook naar mensen die maar aan hem zitten en koetjiekoetjie doen...hij kijkt ze dan echt zo nuchter en debielig aan dat de mensen wel doorlopen daarna lacht die wel naar ons zo van gheghe
Mijn zoontje loopt steeds grotere stukken en stabieler. Heb elke dag zo’n trots gevoel als hij naast mij loopt. Boodschapje doen duurt alleen wel 3x zo lang
Toen ze na 15-20 minuten worstelen tegen dr opa (met herseninfarct en ging niet best met m toen) eindelijk bewust een eerste geluidje kon maken en schrok van zichzelf maar spontaan een cm groeide van trots. Opa tranen in zn ogen natuurlijk die had nooit meer verwacht zoiets nog mee te maken. Eerste keer achter loopkarretje en dr gelijk mee weglopen met alle showelementen van 'zie je mij???'. Van de week zelfstandig uit zichzelf gebaren dat ze eten wilde (had net nog een fles achter dr kiezen). Dramaqueen gedrag vertonen en dat mama theatraal 'rampspoed ende ellende (hand op je voorhoofd en ooooh roept) gebaart' en ze het direct met grote grijns overpakt dus daar zijn we nu ook vanaf, dit ziet er een stuk leuker uit dan de krokodillentranen . 'Meehelpen' met eten geven en inmiddels zelf lepel kunnen bedienen (met een dweil en badje paraat). Eerste keer chili con carne eten en de complete vloer lag bezaaid maar ze at t wel, volgende keer niet eerder op de dag vingerverven helpt allicht... 's ochtendsvroeg geen mama maar papa roept (mijn moeder zei nog zo: je kan doen en laten wat je wilt maar t wordt toch mamaaaaaa) en oma stikjaloers
R. neemt de tijd om iets te doen. Hij kan het, vergeet het dan weer, kan het weer, doet het niet totdat het dan eindelijk in zijn systeem zit. Zo kon hij rollen met 3 maanden, vergat het, toen weer met 4 maanden, vergat het weer, en toen met 5 maanden. Hij kon eerder zitten dan rollen Met lopen gaat het nu net zo. Met 10 maanden en 1 dag zette hij zijn eerste 3 stapjes, toen viel hij heel hard en weigerde hij 2 weken lang om 1 stap te zetten. Toen daarna kon hij het weer maar had er gewoon geen zin in of zo. En nu dan dan eindelijk weer, sinds gisteren, liep hij van de bank naar de tv en weer terug Hij heeft vanmorgen uitgevonden dat hij ook ""kiekeboe" kan doen met zijn handjes ipv met een doek of deken haha. Zo schattig
Hier ook 1 die al een tijdje door heeft hoe ze heet. Sinds een maand is het ook vaak ik. Ik boterham, ik dorst ik drinken. Ook zo'n trots moment de eerste keer haar eigen schoenen aan doen. Met de jongste bij de logopedist zitten (drinktechniek) en de oudste dan blauw horen zeggen. (Doet ze al heel lang) dat de logopedist zegt wat knap dat ze met nog geen twee jaar al blauw kan zeggen. Dat is 1 van de moeilijkste meteen daar achteraan zegt ze ook oranje. Trots moment op de jongste vanochtend voor het eerst zelf op de knieën gaan zitten en vanuit daar ook zelf zitten.
Hier wel echt de kleur blauw of rood of bruin of iedere andere kleur die ze niet wilt of kan uitspreken
Ik ben super trots op onze kleine M Die ondanks zijn problemen maar blijft proberen Net zoals met drinken soms is hij te zwak en red hij het niet meer maar telkens weer wilt hij het proberen
Mijn ukje kan nog niet zoveel.... maar toch trots op mijn kereltje en alles zal uiteindelijk vast goed komen.
Heeft de kleine man een ontwikkelingsachterstand? Niet dat dat met trots momenten te maken heeft maar uit interesse. Trots ben je eigenlijk altijd, vanaf de 2 streepjes op de test al, die heeft zijn eerste zwem wedstrijd al gewonnen
Haha, ja dat is zo! Nee geen achterstand (voor zo ver we nu weten) maar hij gaat nog niet zelf zitten, zegt nog geen woordjes, nog niet kruipen, niet wijzen. Hij neemt rustig zijn tijd. Wat problemen met eten. Maar wanneer hij dan een mijlpaal haalt zal ik extra trots zijn!