mm.. moeilijke situatie. Als ik heel eerlijk ben komt het op mij over alsof je iets te veel aan hem hangt. heeft hij wel tijd om zijn eigen ding te doen, en tijd voor hemzelf? Ik denk dat hij je niet kwijt wilt, maar ook gewoon zijn eigen dingen wilt doen. Misschien weet hij niet goed hoe hij dat moet uitleggen. En tja, als jij ergens wat van zegt en hij verdwijnt opeens een paar dagen omdat hij boos is.. dat lijkt me geen gezonde instelling. Waarom 'pik' je dit gedrag van je vriend? liefs rachel
De wereld draait niet alleen om hem Als hij merkt dat jij je laat afschrikken door het feit dat hij weg zou gaan dan blijft ie daar zeker mee doorgaan. Als ie weg wil, hoe moeilijk het ook voor jou is, laat hem lekker gaan. Eerlijk gezegd heeft mijn man daar vroeger ook een handje aan gehad toen we nog niet zo lang een relatie hadden. Hij dreigde toen met dat ie weg ging, en ik zei heel simpel dat als ie zo kinderachtig wilde doen, ik ook kinderachtig zou doen en de haak op de deur zetten zodat hij eenmaal buiten niet meer naar binnen kon hahahaha... Ik heb hem zo ooit 3 uur buiten geslotenen sindsdien is ie tot nu toe goed genezen van dat kwaaltje.
zoals ik het heb begrepen nu wil hij zn eigen leven leiden en dat ik mijn eigen leven heb. maar het ligt vooral bij hem maar dat is een heel lang verhaal wat ik nu helaas niet kan typen gezien hij ook hier is
Ik zei altijd heel simpel.....dan ga je toch! Maar toen krabbelde hij wel terug @Domenia Denk dat je ff afstand moet nemen, en wachten tot hij bij jou komt.
ik zie ook hoor dan ga je lekker als je het ergens beter hebt ga je gewoon.en dan draaide ik me om en liep weg en negeerde ik hem zo de hele avond zet maar voor een persoon koffie enz.dan in eenkeer vinden ze het niet grappig meer
Misschien vind je dit geen leuke opmerking, maar ik zie een cyclusbanner onder je naam staan. Ik vraag me dan af of een relatie waar zulke dingen spelen wel een goede basis is voor het beginnen aan kinderen. Het komt over alsof hij vreemdgaat, en ik zou het (net als jij waarschijnlijk) zeker niet vertrouwen met die ex.
ik vertrouw het dus ook niet maar goed ik probeer nu series gesprek aan te gaan en dat hnagt net op het randje van wel niet boos zijn bij hem
Dat was mijn gedachte eerlijk gezegd ook, dat nu het moment niet is om aan kinderen te beginnen. Maar goed, dat is enigszins off-topic. Een schop onder z'n hol, verdient ie! Je verdient iemand die 100% voor jou en de relatie gaat en die op z'n minst het fatsoen en het respect kan opbrengen om jou zelf te vertellen wat er aan de hand is en niet via-via. En dat hij niet tegen tegengas kan, maakt jou geen zeikwijf, maar hem wel een slapjanus.
Hoe is het afgelopen meid? En al is dit misschien heel moeilijk, maar als hij jou niet waardeert en respecteerd ben je beter af zonder hem. Ik weet dat je dat helemaal niet wil horen, maar ik heb het ook vaker meegemaakt.... Succes!
ik denk ook dat je zonder hem beter af bent.. maar als je nog geen besluit kunt nemen: je zou een tijdje wel weg kunnen gaan, naar je ouders of eigen woonruimte zoeken, en kijken wat hij gaat doen. maar jou een zeikwijf noemen en afstandelijk en later weer knuffelen, zijn voor mij signalen dat hij niet meer 100% voor jou gaat maar (nog) niet alleen wilt zijn!
Als allereerst wil ik jullie bedanken voor jullie reacties en steun want ik voel me momenteel wel erg eenzaam ookal heb ik hier ook wel een vriendin die me steunt enz maar er is hier niemand waarvan ik een knuffel hoef te verwachten als ik zit te huilen bv want ik ben grotendeels van de dag alleen thuis. nou ik heb afgelopen nacht eindelijk een normaal gesprek met hem gehad! vraag me niet hoe het mogelijk was maar het is gelukt! het blijkt dat hij bang is voor mijn reacties. hijzegt dit: als ik ergens heen wil alleenvraag jij altijd of je mee mag, ik weet zeker als ik dan nee zeg dat je dan boos gaat worden en zo verder. hij zegt ook van ik wil ook eens een avondje alleen thuis zijn maar daar kan jij niks aan doen want jij kan er ook niks aan doen dat je ziek thuis zit. en ik heb mijn ding ook met hem besproken op het bovenstaande reageerde ik als volgt: ik zeg : van mij mag je dingen alleen gaan doen als jij geen zin heb erin dat ik mee ga en je zegt dat op een normale manier tegen me is er niks aan de hand.. en ik zei ook: van die avond alleen hoef je alleen maar aan me te vragen als je dat eens wil en buiten dat ik wil ook mn eigen dingen gaan doen maar steeds als ik ergens mee kom wat ik leuk vind om te doen begin jij te zeuren over het geld en dan kap ik de hele boel alweer af omdat ik geen ruzie met je wil. uiteindelijk reageerde hij op zo'n manier dat je merkte dat ie wel luisterde en het ook echt serieus na mja het was 01.30 in de nacht dus hij zat ook om te storten van de slaap en ik ook wel een beetje. ik heb hem vanochtend niet gesproken want hij had zich verslapen dus rende de deur uit. ik zei Dikke kus? hij : Geen tijd voor ik moet nu weg! Ik: okey tot vanavond dan! en verder heb ik hem niet gesproken nog
Hey meid wat een rot situatie zeg jeetje. Relaties zijn en blijven lastig. Zorg iig dat je je eigenwaarde behoud want als jij je grenzen steeds maar weerlegt dan gaat hij er onheroepelijk overheen. Laat je even weten hoe het was gegaan?
geen tijd voor 1 kus? sorry, maar daar zou ik geen begrip voor hebben. ik hoop dat het goedkomt tussen jullie, sterkte!
Als ik het zo lees draait hij de schuld gewoon naar jou toe en zoekt hij ook nog eens vrije tijd om zijn ex te zien. Sorry voor de negativiteit, maar zo komt het verhaal gewoon over.
Pfoeh, ik zou bij zo´n relatie toch eerst even heel hard na gaan denken of het wel de man is waar ik mijn leven mee wil delen... en of dit nou echt de goede basis is waarin ik zou willen proberen samen een kind te krijgen.
Ik vind het eerlijk gezegd maar een vaag, onsamenhangend verhaal. En als je doorgaans niet eens fatsoenlijk gesprekken met elkaar kunt voeren, is dat dan wel een sterke basis om aan kinderen te beginnen? iig veel succes met alles.