Niet depressief, maar het gevoel dat het allemaal te veel wordt. Twijfelen aan een burn out.. maar dat kan toch niet? Ik ben net weer begonnen met werk, 3 dagen. Toch vele emoties, weinig komt uit handen, maar de liefde voor de kids zijn overvloedig. Wie herkent hier zich in? Misschien kunnen we elkaar wat tips geven.
Heel herkenbaar.. elke dag denk ik weer ik kan niet meer.. alles op de automatische piloot geen concentratie etc etc daarom nog ziek thuis want werken gaat echt niet zo
Wat vervelend Ik vind de stap heel erg groot om er wat mee te doen qua werk. Gevolg: in slaap vallen als ik de kids naar bed breng, afspraken afzeggen. Zelfs de doktersafspraak waar ik dit wilde aankaarten. Ik onthoud niks, doe rare dingen.. Hoe heb jij dat met je werk aangepakt?
Hier hetzelfde en ben na mn verlof begonnen met een nieuwe baan...heb precies t zelfde als jij piscean, ben daarnaast ook "vergeetachtig" had laatst volgens mij een totale blackout....met als gevolg dat ik in paniek raakte . Heb een gesprek gehad met leidinggevende omdat een collega had gebeld over mij met als gevolg dat ik na mijn vakantie een "een nieuwe kans" krijg op een andere locatie. Ik ben nu heel verdrietig ondat ik niet kan verklaren waarom t allemaal niet lukt ... Ben al bij de huisarts geweest maar die zegt dat ik contact moet zoeken met de bedrijfpsycholoog of arts. Voor mij een moeilijke stap, ben net begonnen met een nieuwe baan en wil eigenlijk alles goed doen natuurlijk en me niet ziekmelden .. Neem aan dat jullie geen nieuwe baan hebben en terug aan het werk zijn op een voor jullie bekende plek? Zo ja, Meld je ziek! Hoe moeilijk ook. Dit had ik namelijk al snel gedaan als ik op mn oude plek had gezeten en doe ik misschien nu ook wel als het niet loopt op de nieuwe locatie.... Denk aan je kindje(s)! Hij of zij heeft jullie nodig dus zorg goed voor je zelf.