Dus, omdat jij haar niet aardig vindt, vindt jij het nodig om zowel haar als jouw moeder de kast op te jagen. (En je zegt dat ze er geen verdriet ervan heeft, maar je weet nooit wat er achter zo iemand schuil gaat?) Tja, ook al ben je volwassen volgens je paspoort, het blijft kinderachtig.
Blijkbaar mogen mensen, als je zwanger bent, ineens alles tegen je zeggen. M'n buik is mooi, maar wel groot en zelf zie ik er schijnbaar slecht uit. Een vriendin die ook zwanger is, zegt onze spulletjes mooi te vinden, om vervolgens te zeggen dat die van haar toch beter en duurder zijn.
Oh ja in mijn schoonfamilie is daar iemand echt SUPER goed in. Echt bizar dat je iets als een compliment kan laten klinken, terwijl het in feite een gigantische k u t opmerking is. Een soort handige handicap
Lekkere vriendin dan. Ik zou daar heel gauw klaar mee zijn. Of zoiets zeggen als: goh, ik ben daar echt totaal niet mee bezig. Jij bent dus alles aan het vergelijken? Heb je daar echt tijd voor? Mijn buik is met 38 weken volgens sommigen ook 'enorm' terwijl er een groeistagnatie is van nu 2 weken door minder vruchtwater. Echt, sommige opmerkingen...
Vreselijk zulke mensen, ik vraag me ook altijd af of ze het zelf in de gaten hebben. Zeg dan gewoon niks he? Er schiet me zelf zo maar één voorbeeld te binnen, niet echt een compliment maar wel één in de categorie k*topmerkingen, Een 'vriendin' die op een verjaardag op luide toon opmerkt dat een toastje filet vast wel lekker smaakt net nadat je op discrete toon verteld hebt dat je flink bloed van je miskraam.
Trots een rondleiding geven in ons nieuwe huis en dat dan iemand zegt: "Wat een leuk huisJE, echt een perfecte starterswoning."
Ja, ik herken dit wel..ik maak het vaak mee in de vorm van een grapje. Sommige opmerkingen worden lacherig gebracht, dat je geneigd bent mee te gaan lachen en na een paar minuten denkt, wat zei ze nou?? Een bevriend stel heeft dat heel erg. Ik wijt het bij hun aan jaloezie. Wij hebben een nieuwe auto gekocht "Leuk, dat is een echte degelijke auto." Mijn man is bezig geweest met klusjes in huis, en verteld dat. Tegen mij: "Wat fijn zeg! Hij zit wel lekker onder je duim hè!" Om over de kinderen maar niet te spreken. "Kom we gaan even lekker in de tuin zitten! Ze is zo bleek, komt ze ook eens buiten."
Whahaha, dat zou ik kunnen zijn Dan zou ik het echt positief bedoelen, maar dan komt het er heel rot uit. Ligt natuurlijk aan de rest van het gesprek, maar als we het erover zouden hebben dat ons huis bij ons allebei regelmatig een bende is, en ik jij zou zeggen dat dat jou niet uitmaakt, terwijl ik me er vaak aan erger. Dan zou ik bovenstaande opmerking echt als compliment bedoelen.
Mja, ik zou zelf ook best onhandige dingen kunnen zeggen. Maar zij zegt het wel uit het niets en dan met een heel misprijzend gezicht, vandaar dat ik haar toch verdenk van 'valse complimenten'
Pff.. Heel herkenbaar. Mijn schoonmoeder behaalt iedere keer goud in die categorie. Voorbeeldje: Na een hele heftige fluxus, ic, ontsnapt aan de dood etc. kon ik nog niet veel doen in huis, mocht alleen maar op bed liggen. Dus ik vertelde haar trots dat ik eindelijk wat energie had om wat te doen in huis, zegt ze: Oh super! Kan je ook snel die zwangerschapskilo's kwijt raken. (Daar ligt niet echt mijn prio) Of vertel haar dat we over zijn gegaan op andere voeding aangezien de kleine veel aan t spugen was en dat het nou heel goed gaat, zegt ze: Super ja! Of gaf je de fles niet goed? OKE, GA MAAR WEER NAAR HUIS SCHOONMOEKE :')
Zoiets zou ik dus ook kunnen zeggen en het écht niet gemeen bedoelen. Sommige jurkjes kleden nu eenmaal mooier af en daardoor lijk je gewoon echt slanker. Ligt uiteraard wel hoe de rest van het gesprek gaat natuurlijk, maar ik zou daar zelf niks achter zoeken.
Nou dit is een klassieker van mn ma. Dir weet bijna alles zo te draaien dat je dr een rot gevoel aan over houdt. Tijdens mn zwangerschap ook, "oh ik weet zeker dat het een jongetje is, je ziet er zo slecht uit" Al zegt ze dat mn hele leven al haha. Ik ben gewoon lelijk volgens haar
Hier komt ie; Pasgeboren zoon. Trots laten zien aan schoonzus. 'Wat een mooi kindje! hij lijkt wel veel op (naam man), dus je bent niet vreemd gegaan' Het kraambezoek was van korte duur. En nog 1 van de andere schoonzus. Zoon was baby vd maand in de krant, gaaf toch? Ik liep bijna naast mijn schoenen, zo trots was ik. Zegt dat secreet (dat is ze echt), oh wat leuk baby vd maand! Maar aangezien het vakantietijd is hadden ze vast te weinig foto's binnen gekregen dus kozen ze die van jullie maar'. Loeder.
Terwijl ik dit las dacht ik ohh wat kunnen mensen gemeen zijn. Maar ineens ging er een lampje branden.. ik hou enorm van sarcastische humor. Ik kom waarschijnlijk dus ook gemeen over terwijl ik het echt niet zo bedoel. Ben gewoon heel sarcastisch ingesteld en lig dan echt in een deuk met de mensen om mij heen. Maar vraag me nu af of het niet anders wordt opgevat...
O ik val weer van mn stoel dat mensen zulke gemene dingen zeggen. Ook in de categorie gemeen: geniet er nog maar van dat je nog leuke rokjes kunt dragen (tegen mijn lieve vriendinnetje die in een naar traject zat om zwanger te worden). Wat vind ik dat gemeen zeg. Ik kan er gewoon niet overuit dat mensen niet snappen dat zulke dingen pijn doen.
Ik hoorde er vandaag een in de winkel. Twee vrouwen (ik vermoed mocder/dochter) lopen in het gangpas van de persoonlijk verzorging en de oudere vrouw loopt al wat voorop. Roep ze naar de jongere: hé moest je nou nog gel Dit zijn geen valse complimenten, dit is regelrecht vals en een poeier op de neus waard. Kreng zeg.
Ik ben er zelf zo één die wel eens onhandig uit de hoek kan komen. Dat ik iets zeg en pas later denk, hmz... dat kan best verkeerd opgevat worden eigenlijk. Een vriendin van mij is nog een stukje erger. Daar heb ik ooit dit 'compliment' van gehad: "Wow, wat een leuke broek. Echt zo niet-jij." Uhm, okeeeee. Bedankt hè. Maar ik wist wie het zei en ik kan daar dan alleen maar om lachen. Verder kan ik zelf behoorlijk scherp van toch zijn. Als iemand iets tegen mij zegt waarvan ik vind dat het niet door de beugel kan, dan ben ik meestal wel in staat daar snel op te reageren. En spijkerhard. Ik weet niet of het daardoor komt of dat ik me gewoon door mijn goede smaak en mensenkennis door hele leuke mensen heb omringd. Maar dat soort valse complimente die hier genoemd worden, krijg ik geloof ik nooit naar mijn hoofd geslingerd. Dus mijn omgeving is heel aardig. Of ze zijn bang voor me. Of er is gewoon niets op mij aan te merken, dat kan ook. Nou ja, behalve dan mijn blijkbaar slechte smaak in broeken.