Een vraag die me op dit moment bezig houdt... Ik moest gisteren even een paar kleine boodschappen halen bij de supermarkt om de hoek en mijn zoontje van 6 gaf aan graag thuis te willen blijven. Nu vind ik hem hiervoor nog veel te jong maar vroeg ik me daarnaast wel af wat hier een geschikte leeftijd voor is? Snap dat dat per kind verschillend is, maar ben wel benieuwd naar wat jullie vinden
Hmm geen idee. Is dat niet per kind verschillend? De supermarkt is hier 300 m vandaan (rustig dorp) en ons zoontje is erg braaf (de oudste) Ik zie hem eerder eens alleen thuis zijn dan m’n jongste dondersteen! Tja wat zou dat zijn? 6? Met duidelijke instructies? De oudste schat ik in dat hii dat kan.
Mijn zoontje vraagt dat ook wel eens, maar ik ben te bang dat er toch iets gebeurt. Hij is wel zelfstandig voor zijn leeftijd, maar toch... Ik heb hem één keer "alleen" gelaten om snel naar de AH (om de hoek) te kunnen, maar ondertussen wel de buurvrouw gevraagd om een oogje in het zeil te houden. En zoon geïnstrueerd niet van de bank af te komen. Dit ging prima, hij wist trouwens niet dat de buurvrouw hem in de gaten hield.
Onze oudste, 6, blijft regelmatig even alleen thuis. Hij kan bellen via de iPad naar mij of vriend, mocht dit nodig zijn. We hebben het dan over een kwartiertje tot maximaal een half uur. Meestal zit hij dan lekker alleen, zonder zijn “vervelende” broertje, te gamen of spelletjes te spelen op de iPad. Hij vindt het echt heerlijk. Ik moet er wel bij zeggen dat hij echt een heel zelfstandige 6 jarige is. Dus dit zal per kind enorm verschillen wanneer ze er wel of niet aan toe zijn om alleen thuis te zijn.
Ik laat nu de hond wel eens snel plassen (10min). Zoon is dan thuis en weet hoe hij papa of mij moet bellen met de huistelefoon als ik niet op een bepaalde tijd thuis ben. Staat op sneltoets onze nummers. Zoon is 6.
Mijn middelste blijft wel eens alleen thuis als ik de oudste naar school breng. Ik ben dan max 10 minuten weg. Verder laat ik de oudste niet alleen thuis op deze leeftijd tenzij de middelste psz heeft en hij thuis is.
Hier zou ik de oudste van 6 nog niet alleen laten, al is dat ook omdat ze juist nu een baldadige fase heeft. Even toch bovenop de salontafel staan bijvoorbeeld als ik 3 tellen naar de keuken ben en dan verbaast zijn dat ik boos wordt. Dus zolang ze expres vanalles gaat uitvreten gaat ze maar gewoon mee.
Volgens onze oude buren wel vanaf 2 jaar, papa en mama gingen alleen maar even snel bier kopen Zie zelf Mn zoontje van bijna 5 nog niet alleen thuis blijven. Zal hem wel vertrouwen maar vindt het geen fijn gevoel
Klopt jou onderschrift nog? 3 jaar vind ik wel erg jong. Mijn dochter van 4 blijft echt niet alleen thuis. Zoon van 8 tegenwoordig wel eens. Maar dan max 30min.
Voor even een boodschapje de oudste vanaf 8 jaar hier. Mijn dochter van nu bijna 8 nog niet, wil ze ook liever niet, dus die gaat gewoon mee. De jongsten laat ik ook nooit alleen, nou ja ik wil weleens de container aan de straat zetten als ze slapen, maar niet naar school oid.
Mijn jongste is 5. Die blijft onder geen beding alleen thuis. Het is zo'n stuntpiloot en ondeugd, dat kan echt nog niet. De middelste van 9 blijft sinds ongeveer een jaar wel eens een half uur tot max 1 uur alleen thuis. Ik moet namelijk op woensdagmiddag met de jongste naar zwemles, terwijl halverwege die zwemles ook de sport van de middelste begint. Daar gaat hij dan zelf naar toe. Maar dan is hij wel een uurtje alleen thuis, als de oudste er niet is. Meestal zijn ze wel samen.
Onze oudste is 7, die laat ik nu een enkele keer alleen thuis. Alleen voor korte periodes, even een boodschapje in de buurt. Als wij uitslapen zijn die mannen een stuk langer 'alleen' beneden, maar dat voelt toch anders! Zoon weet dat hij niemand binnen mag laten en hij weet hoe hij ons moet bellen (of eventueel de grootouders). Eerste keer dat ik het deed, is hij de bank niet afgekomen. Maar hij voelde zich echt heel groot. Ik merk wel vaker dat als we hem zo'n verantwoordelijkheid geven, dat het hem goed doet. Hij groeit er echt van. Hij mag nu ook zelfstandig naar een vriendje die een stuk verderop woont (10 minuten lopen, weinig verkeer). Soms laat ik hem al wat vooruit fietsen naar school (10 minuten fietsen). Elke keer vind ik het de eerste keer wat spannend. Maar als ik dan zie wat het voor hem doet, neem ik me toch weee voor vaker dat soort dingen te zoeken die hij dan zelf / alleen kan doen. Nu moet ik er wel bij zeggen dat onze zoon instructies echt letterlijk opvolgt. Hij heeft veel behoefte aan structuur en duidelijkheid. Soms lastig, maar in dit soort situaties juist ook wel handig. Het zal niet in hem opkomen om dingen anders te doen dan wij zeggen.
Ik dacht ik ga hier even lezen om ideeën op te doen voor later (vind 1 nog een beetje jong voor alleen thuis). Maar ik schrik een beetje... 5/6/7... Ik was echt vroeg wijs en zelfstandig maar bleef tot mijn 11e echt niet alleen thuis.
Op het werk hoor ik vaker rond de 7 jaar en dan kort. Kinderen van 10 a 11 jaar zitten al meestal niet meer op de bso omdat ze thuis mogen blijven tussen de middag of na school. Sommige zelfs op een vakantie dag de hele dag alleen thuis.
Mijn dochter was een jaar of 7, schat ik. Dat was ook de leeftijd dat ze alleen naar huis kwam fietsen vanuit school. Edit: bso was idd totaal niet meer nodig vanaf 11 jaar. Inmiddels is ze 12 en zit ze op de middelbare school en is het sowieso voor ouders niet meer te doen om ze niet alleen thuis te laten.
Ik doe het ook niet. Mijn dochter is bijna 6 maar nee ik zal dr voorlopig nog niet alleen thuis laten. Dat voelt niet goed! Stel er gebeurd wat in dat kwartier of half uur. Zul je net zien. Ik vind het niks!
Absoluut afhankelijk van het kind, maar voor een jaar of 7 zeker niet hier! Het gaat niet alleen om het alleen thuis kunnen blijven, mijn 5 jarige kan gerust alleen op de bank zitten achter netflix maar ook kunnen handelen in een onverwachte situatie als ze alleen zijn. Dat kun je van een 4/5/6 jarige nog niet verwachten. Met 7 jaar is de oudste sporadisch wel eens 10 minuten alleen geweest als ze toevallig ziek was en de jongste naar school moest. Vanaf haar 8e is dat wel eens een half uurtje als ik een boodschap doe.
Het stomme is dat ik altijd heel diep moet nadenken hoe dat hier ging en ik nooit meer precies weet hoe oud ze waren. Komt misschien omdat het zowel kind als situatie afhankelijk is en ik er in meegroei. Dus het begon met even alleen blijven omdat ik een zus op moest halen van een speelafspraakje en ik de inschatting maakte dat de ander dan wel even 10 min alleen kon blijven. En uiteindelijk gaat dat dan goed en merk ik dat ik wat langer weg kan etc. En inmiddels past mijn oudste dochter op (zowel hier thuis als bij anderen). Maar alles gaat eigenlijk gelijdelijk. Ik had sowieso altijd zeer duidelijke afspraken, o.a. voor niemand opendoen. En dat testte ik dan wel eens door aan te bellen. Eén keer kwam ik terug en stonden mijn oudste dochters met vriendinnetjes door de brievenbus heen te praten. Zag er heel raar uit