Hoi, Denk dat een aantal van jullie mijn verhaal misschien wel hebben gelezen. Zat in de ziektewet ivm hevige rug/bekken klachten. Door de Arbo uiteindelijk aan het werk gezet, moest me niet aanstellen. De eerste week mocht ik vervangend werk doen, en sinds 2 weken doe ik mijn eigen werk (magazijn) weer. Het is erg zwaar en aan het eind van de middag kan ik nog maar amper staan/lopen en zitten. Heb met mijn werkgeven afgesproken dat als het niet lukt, ik het zwaar fysieke werk mag laten zitten. Het tillen van een doosje is voor mij niet fysiek zwaar, maar het naar lopen naar het magazijn en het lange staan is me gewoon te zwaar. Probeer tussen door wel even te gaan zitten, maar vaak word de pijn daardoor ook niet minder. Vervangend werk is het haast niet, als er iets is is het maar hooguit voor een uurtje of zo. Wil mijn baas een voorstel doen, dat ik minder wil gaan werken, maar hoe kan ik dit het beste aan pakken. De Arbo moet er dan ook weer aan te pas komen neem ik aan. Gr. Vanessa
Vandaag weer bij de Arbo geweest, deze keer bij een andere arts. Werd door hem gelukkig wel serieus genomen, en hij vind het ook beter dat ik halve dagen ga/blijf werken. Zeker nu ik het advies van de VK heb gekregen het rustig aan te doen ivm aanhoudende harde buiken. Er viel meteen een last van mijn schouder af, zeker omdat ik de vorige keer niet netjes behandeld ben door een arts van de Arbo. Kan weer opgelucht adem halen.... Gr. Vanessa
gelukkig....ik heb dat ook gehad hoor met de arbo,die vond dat ik me ook aanstelde,ik ben vanaf half mei 3 dagen gaan werken om de dag ma-wo-vrij.maardat werdt op een gegeven moment ook te zwaar en sinds 8 juni ben ik ook gestopt met werken.arbo was er niet mee eens,maar omdat ik zo lieve bazin heb die heeft alles voor me geregeld gelukkig!heb nu verlof
ik moest dus verplicht eerder met verlof omdat mijn baas mij ook het archief liet opruimen en dozen liet tillen ( ik was wel wat verder zwanger) Vraag een brief van de Vk waarin zij zegt dat het niet gaat, ook de ARBO moet zich daar aan houden. Hun voelen toch zeker niet wat jij heb.