Hallo, Mijn dochtertje word begin augustus 2 jaar en de laatste tijd denk ik toch al veel na over een eventuele 2e kindje. Wil het niet op korte termijn maar liever nog een halfjaar of iets langer wachten. Alleen is er een maar... Ivm mijn baarmoeder afwijking uterus didelphys (2 baarmoeders) zitten er nogal wat haken en ogen aan een zwangerschap zoals miskramen, vroeggeboortes e.d. De zwangerschap bij mijn dochtertje is redelijk goed verlopen ondanks een groeiachterstand en ben ik met 30 weken verplichte rust thuis komen te zitten ivm weeen. Met precies 37 weken is onze dochter geboren met een inleiding. Alleen... elke controle kreeg ik te horen van ee gynaecoloog dat hij blij was dat het zo goed ging maar was die nog wel erg voorzichtig positief en moesten we leven met de dag. Hierdoor heeft mijn zwangerschap nogal een stress met zich meegebracht omdat ik dit elke controle te horen kreeg en werd extra goed in de gaten gehouden. Als ik de artsen mocht geloven was het zoieso een wonder dat ik überhaupt zwanger kon raken en dat onze dochter zo lang is blijven zitten. Voor mijn dochter en ook zelf zou ik een tweede kindje erg leuk vinden maar mijn gevoel en verstand liggen niet op een lijn.. Moet ik deze spanning weer op mijn hals halen met alle gevolgen van dien en de kans erop wagen of blij zijn dat ik een gezonde dochter heb en hiermee genoegen nemen? Ik vind dit zo ontzettend moeilijk... Wat zouden jullie doen? Advies is zeer welkom.
Ik zou een gesprek aangaan met de gynaecoloog en dit bespreken. Zodat je ideeen, risico's en verwachtingen van te voren duidelijk zijn. Ook kan die de stress misschien wegnemen.
Ik sluit me iig bij Zolief aan. En als je wens voor een tweede echt diep ligt zou ik me niet tegen laten houden door angst, want dan krijg je later als het niet meer kan spijt. Maar ik zou het hoe dan ook zeker eerst bespreken met de gyn. Veel geluk!!