Verstand vs gevoel

Heftig..
Misschien moet je voor jezelf een lijstje maken met redenen waarom het niet zou kunnen en dan per rede kijken of daar eventueel een oplossing voor zou zijn. En kijk dan nog eens wat er overblijft. En dan niet snel denken van het kan niet, maar goed nadenken of je iets ook echt nodig hebt of dat er mee te leven valt als je het niet hebt. Dit is een beslissing die je zelf moet nemen en ook echt 100procent achter moet staan. In beide gevallen. Want welke keus je ook maakt het is en blijft heftig

 

Wat vreselijk voor jullie... maar als ik je bericht zo lees, denk ik dat je er erg veel spijt van gaat krijgen....

 

Was precies mijn gedachte..

 

De enige met wie je dit kan bespreken is je man. Jullie zullen samen deze moeilijke keuze moeten gaan maken. Niet jij alleen.

Mochten jullie de beslissing maken voor abortus zou ik ook een afspraak maken bij de huisarts voor een definitieve vorm van anticonceptie.

Heel veel sterkte!!

 

Sterkte!! Gelukkig heb ik nooit voor die keuze gestaan. Paar jaar terug was ik ook erg bang zwanger je zijn, en ook toen financieel aan de grond. Plus zelf ook in zwangerschap echt heel ziek. En ook toen dacht ik vol pijn: Dat zou niet kunnen, gelukkig was ik niet zwanger.
Jij bent nu wel zwanger en staat wel voor die keus.
Hoe denkt je man erover? Als jij het wil houden staat hij dan achter je?
Zelf heb ik zo snel mogelijk omdat ik beter was en wist dat die dagen misselijkheid niet van een zwangerschap waren een afspraak gemaakt om definitief mezelf te laten helpen. Ik had al een spiraaltje maar die moest vervangen worden.

 

Bij mijn zus slapen 3 kinderen trouwens op een 3 persoon stapelbed. Nog nooit gezien maar ze bestaan, als ik jou was zou ik óók en vooral zo snel mogelijk contact zoeken met https://www.vbok.nl/
Bij de eerste ben ik daar ook geweest. Meer met het idee: Kijken of ze echt zo goed zijn. Mijn besluit om het weg te halen staat vast want het kan gewoon niet.
Hun weten wellicht op al jou zorgen en vragen wel antwoord. Je kunt ze 24 uur per dag bellen.
Het heeft het leven van de oudste gered en ik heb stappen genomen die ik nooit had gedacht te nemen.

 

Naast het financiele plaatje denk ik dat het vooral zit in het feit dat je kindje waarschijnlijk niet gezond geboren gaat worden.
Ik denk dat er ondanks dat er ruime in je hart is, nu ook moet kijken wat dit doet met de rest van de kinderen (ook na je zwangerschap) en ook met je man bespreken.
Gevoel is prachtig, maar sommige beslissingen zijn wel overwogen!
Succes en maak een beslissing waar iedereen bij gebaat is, ook jezelf.

 

Zoveel dingen, ik zou er als ik mee denk ook niet doorheen kunnen kijken nee. Wat een verdriet zo!! Verder echt geen advies, jullie zitten er zo maar mee. Sterkte!!

 

Jeetje heftig! Het klinkt toch wel alsof het beter is voor jullie gezin om het bij 3 te laten, zowel emotioneel als financieel zitten jullie volgens mij aan je tax. Zorg na de geboorte of abortus voor een spiraal.

 

Ik denk dat het heel verstandig is, om je zwangerschap met iemand van buitenaf te bespreken, wellicht een hulpinstatie of een maatschappelijk werkster. Wellicht heb je een sociaal wijkteam waar je langs kan gaan?

Ass, of een vermoeden van ass staat niet in samenhang met de gezondheidsproblemen van je kids. Maar ik weet natuurlijk niet welke andere genetische problemen er wellicht zijn en spelen. Je kan je kids altijd laten testen op ass, en vervolgens passende hulp krijgen. Je gemeente kan hier heel erg bij helpen.

Zorg dat je alles duidelijk en een rijtje hebt, voordat je een keuze maakt. Op die manier alleen kan je volledig achter je keuze staan. Veel sterkte de komende tijd.

 

Ik lees nu eigenlijk vooral dat jullie beide achter de keuze van abortus staan. Ondanks dat je het niet direct zegt.
Zoek je niet gewoon de bevestiging dat het oké is?

We zijn een paar dagen verder, hoe gaat het met je?

 

Wat een afschuwelijk dilemma voor je! Hoe moeilijk het ook voor je is, soms is het goed om een verstandige keuze te maken, ook al gaat het tegen je gevoel in. Ik kan natuurlijk niet in jouw leven kijken, maar ik vind het heel moedig van je als je een beslissing maakt die voor jou misschien wel het pijnlijkste is, maar voor je andere drie kinderen het beste is.
Heel veel sterkte!

 

Ik werk als psycholoog en mijn ervaring is dat mensen vaak de problemen groter inschatten en als niet oplosbaar inschatten dan dat ze uiteindelijk zijn. Niet dat ik zeg dat je problemen niet reeel zijn, integendeel want je zit in een hele moeilijke situatie! Echter voor de meeste dingen vind je vanzelf een oplossing. In Nederland wordt er veel hulp geboden vanuit onverwachte hoeken. Je zou bij je wijkteam eens een gesprek aan kunnen gaan. Zij kunnen je hulp bieden zowel in de thuisbegeleiding van je huidige kinderen als in materiële zin. Zo zijn er voor kinderen met ASS bijv weekend logeer huizen om ouders te ontlasten. Dat helpt ouders enorm om de draagkracht hoog te houden.

Als je daar zicht op hebt kun je misschien een wat objectievere keuze maken, want ik ben bang dat op dit moment de paniek overheerst. Als de paniek weer gezakt is krijg je wellicht spijt van je keuze.

Succes en sterkte in deze situatie! Het moet een moeilijke keus zijn. Wat je ook doet, alles is goed. Je hoeft je er niet rot over te voelen. Zorg wel dat je alles goed weloverwogen doet met alle opties. Niet in blinde paniek want dan kan je pas echt achter je keuze staan.

 

Ik sluit me hier bij aan. Er is zoveel mogelijk.
Probeer te kijken wat er mogelijk is. Zoek hulp erbij. En dat is geen schande. Echt niet. En als je er dan nog niet uit komt kan abortus alsnog. Ben bang dat je spijt zult krijgen

 

ah wat een moeilijke keuze. Je gevoel zegt, houden. Je verstand zegt: weg laten halen. Zoals je de situatie omschrijft kan ik me goed voorstellen dat je een afspraak zou maken bij een abortuskliniek, hoe moeilijk dat ook is. Jullie zullen er samen uit moeten komen.
Wat het ook wordt, ik zou daarna toch kiezen voor sterilisatie zodat je het niet nog eens overkomt.