Wij hadden ook dat onze zoon met iets over zijn billen een signaal kreeg dat hij een luier droeg. Die hebben wij echt een tijdje uit moeten houden en dmv thuis zijn moeten investeren. Daarna konden wij verdere stappen zetten. Onze zoon was dan iets jonger dan 2,5 jaar. Maar in mijn omgeving hoor ik bijna alleen maar over kinderen die net voordat het tijd is om naar school te gaan zindelijk worden. Ik las dat sommige kinderen zichzelf moeten zien plassen (ongelukjes) om het signaal door te krijgen. Die info heeft best wel geholpen. En natuurlijk dat de kleine er zelf ook aan toe was. Morgen begint de introductie voor de jongste. Ik krijg hem bijna niet meer verschoont. Word helemaal hysterisch op het matje. En hij is mij te sterk. Ik ben wel benieuwd of de vroegere introductie hier een verschil gaat maken.
Ja dit is gewoon een feit. In Nederland wordt later gestart omdat ze hier nog niet met 2,5 jaar naar school gaan. Het is een cultuurverschil. In zijn algemeenheid dan, er zijn altijd uitzonderingen. Als ik puur naar mezelf kijk dan was het zo dat ik er zelf vooral klaar voor moest zijn Ik heb periodes gehad dat ik zo weinig sliep, zo moe was overdag, dat ik er zelf nog niet aan wilde beginnen. Het gemak van de luier ging even voor. Dan stelde ik mezelf een datum voor en dan begon ik. Ik heb leuke boekjes aangeschaft en dat ben ik eerst gaan lezen. Dan een week kiezen waarop ik de deur niet zoveel uit hoefde (bijv begin van een vakantie). Dan de luier uit en die bleef ook echt uit. Bij mijn zoon ging het heel snel goed. Ik deed echt heel blij als het goed ging. Ik zag hem ook stralen dan. Als het niet meteen goed gaat, dan een beloningssysteem. De stickers werkten hier ook maar heel kort, maar de kruidnoten rond Sinterklaastijd werkten als een trein. Mijn kinderen snoepen amper thuis en hoewel ik niet van het omkopen ben, deed ik het bij zindelijkheid wel (bij poepen op de wc 1 kruidnoot, bij plassen was dit niet nodig, dat ging meteen goed). Verder rustig blijven als er een ongelukje was. Mijn zoontje schrok soms als hij het in zijn broek deed en ik legde hem uit dat het echt niet erg was en dat hij de volgende keer meteen moet gaan als hij het voelde. Dit blijven herhalen en goed op de signalen letten en zelf op tijd op de wc zetten als ze niet uit zichzelf gaan.
Maar als je een kind elk uur op de wc moet zetten omdat hij het anders alsnog in zijn broek doet dan is hij toch niet zindelijk? Toen mijn zoon eindelijk in zijn bol had dat hij wel op de wc kon plassen heb ik de luier niet gelijk uit gedaan. Toen stonden we een keer in de supermarkt en gaf hij aan te moeten plassen. Ik heb gezegd dat dat niet kon daar en dat hij moest wachten tot thuis. Rustig verder boodschappen gedaan en naar huis, want ik dacht hij heeft toch een luier aan. Ben ik thuis de boodschappen aan het opruimen, zegt hij opeens: "mama, wil je me helpen, ik moest toch plassen?" Hij had het het gewoon opgehouden en gewacht tot thuis. Toen pas hebben we standaard de luier af gedaan. Toen durfde ik ook rustig weg te gaan zonder luier of meeslepen van een potje oid. En nee, dat was met 2,5 jaar dus echt niet gelukt. Maar nu met 3,5 wel.
Ik bekijk het meer als een vaardigheid die je oefent. Als je kind leert stappen, zet je het toch ook niet meteen aan de andere kant van de kamer met de vraag naar jou te stappen? Je doet het, letterlijk, met kleine stapjes. Zindelijkheid werkt ook zo. Je begint met je kind te leren dat plasjes op de wc horen. En dan oefen je daarin. Die idee staat lijnrecht tegenover wat ik hier vaak op het forum lees, dat je wacht tot je kind het zelf doet. Uiteindelijk zal dat ook wel zo zijn. Maar ik vind het niet erg om te oefenen op vaardigheden. Want dat kan dus wel degelijk.
Ik heb ze nooit ieder uur op de wc gezet, maar wel een paar vaste momenten per dag. Toen ze dan bewust gingen plassen, ging de luier uit. De oudste was toen al iets te oud en vond dat echt een enorme stap, de jongste vond 't gewoon allemaal wel stoer en prima.
Je kunt zeker oefenen op vaardigheden, maar toch is de rol die je kind daarbij speelt heel erg groot en niet altijd beïnvloedbaar. En eerlijk is eerlijk, als ik moet kiezen tussen heel veel tijd en moeite investeren en vaak dweilen, of gewoon wachten en daarna in redelijk korte tijd zonder al te veel moeite hetzelfde resultaat dan kies ik toch het laatste. En daar blijven we allemaal relaxter onder. Maar inderdaad, ik heb geen deadline van school in mijn nek zo vroeg.
Ik heb nooit elk uur op de wc moeten zetten. En ik heb nooit veel moeite en tijd moeten investeren. Maar wel een beetje. Lijkt me dat ouders wel vaker wat moeite en tijd in hun kinderen investeren Maar ik verzet me gewoon tegen het idee dat zindelijkheid uit het kind moet komen en dat ouders die er al vroeger aan werken hun kinderen tot iets dwingen waar ze niet klaar voor zijn. Het feit dat kinderen in veel landen veel vroeger zindelijk zijn dan in Nederland, bewijst mijns inziens dat het toch echt iets cultureels is.
Hier kostte het ook weinig moeite. Met de oudste kreeg ik overa het advies juist vooral af te wachten;'Komt vanzelf!'. Maar ik zag bij Belgische vrienden juist dat er meer aandacht voor was en dat jonge peuters prima zindelijk werden zonder dat hun ouders meteen vanaf dag 1 continu een baby boven een potje hadden moeten houden.
@Fuddey en @Shakes dat geloof ik ook zeker wel dat het iets cultureels is. Maar ik kijk nog altijd het meest naar mijn kind en naar onze situatie. En het leek me het beste om te wachten tot hij het aangaf. Daarmee zeg ik niet dat een ander iets forceert natuurlijk.
Uuuh.....ik woon ook gewoon in Nederland, maar je kunt echt overal gewoon naar het toilet hoor. Ja ook in de appie, in de mac of bibliotheek....ik zou m'n kind dus echt om die reden geen luier aan houden. Ontopic, ts wat is laat? Geen idee, kijk naar je kind en weet dat zindelijk maken hard werken kan zijn. Ik heb er echt een week vrij voor genomen en vond het best pittig met dweilen, wassen en aanmoedigen. Hier waren ze zindelijk met 2jr en 3 maanden en 2,5.
Mijn dochter is 3 jaar en 2 maanden bijna en nog steeds niet zindelijk. Ze is een ontzettende peuterpuber en ik ben er gewoon veel te laat mee begonnen. Reden zwangerschap, bekkenproblemen en daarna de geboorte van zusje. We zijn net voor haar verjaardag gestart. Daarvoor wel het potje geintroduceerd maar ze vond het niet interessant. Ik wilde wachten tot het uit haarzelf zou komen. Oftwel tot ik een ons weeg. Mevrouw vind het allemaal prima. In mei was ze zo goed als droog. Begon ze ook zelf aan te geven. Ik dacht we zijn er bijna. Maa helaas een enorme terugval. Zelfs weer een luier aan. Nu blijkt dat ze er gewoon een spelletje van maakt. Ze wil niet op de wc of ze zegt ik weet niet hoe ik moet plassen. Ze is voor haar leeftijd behoorlijk inteligent. Ze plast niet in bed, is tijdens het spelen droog en laat het dan ineens lopen. Ik en het kdv zette haar nu geregeld op de wc en eerst veel weerstand maar nu merkt ze dat het moet en gaat het steeds soepeler. De luier is uit en en hebben we samen weggegooid. Dat is voorbij. Ze weet ook dat het geen zin meer heeft. Stickers, cadeautjes van alles geprobeerd. Maar nu gewoon op tijd naar de wc en tussendoor zegt ze het zelf nu ook. Ik werd er helemaal gek van dat ze wiebelde omdat ze moest plassen en dan vervolgens niet naar de wc willen en dan 2 minuten later de vloer nat. Dacht het dus even niet. Ze is ook in de nacht al helemaal droog. Ze kan het dus gewoon. Ze is gewoon eigenwijs. Mijn jongste is nu bijna 13 maanden en in september na de vakantie ga ik al starten door haar geregeld en vrijblijvend op het potje te zetten. om daar alvast wat structuur in te krijgen. Ik hoop dan voor de peuterpubertijd losbarst wat verder te zijn. Ben benieuwd!
Ik herken het wel dat kindjes op latere leeftijd ook meer met hun hoofd ermee bezig zijn en er in hun gedrag mee gaan spelen terwijl de jongere kindjes daarin nog wat minder strijd aan gaan en trainbaar zijn (uitzonderingen daar gelaten). Ook dat juist de inteligentere kindjes er soms langer over doen en dan ineens van de ene op de andere dag zindelijk zijn. Bijna alsof ze al die tijd wel wisten wat de bedoeling was maar meer hun eigen keuze maken.... De arts op het consultatiebureau benoemde dit ook en vaak dat meisjes dan echt van de ene op de andere dag zo zindelijk zijn. Kleine stapjes las en op tijd beginnen, las ik hier al ergens. Er blijven natuurlijk altijd wel omstandigheden die het lastig maken. Ik denk dat als kinderen eenmaal op school tussen alleen maar kinderen zitten die zindelijk zijn, het ook zo gepiept is (mits er niks ernstigs aan de hand is of de angst inmiddels te groot...)
Ik had laatst de truc geprobeerd met een onderbroek met daar overheen de luier zodat ze wel natte billen voelt. Maar helaas, ook dat deert d'r niet. Ik heb dan wel extra was, maar als het kwartje niet valt, dan heeft het volgens mij geen zin. Ze komt wel vertellen als ze gepoept heeft, of als zij vindt dat haar luier te vol zit, maar anders niet. Ik zet haar op vaste momenten op de dag nog steeds op de wc en dan doet ze meestal een plas(je). Ik was erg blij toen wij in dit huis kwamen wonen dat er tapijt in ligt, maar voor de zindelijkheidstraining vind ik het erg onhandig. Ik kan haar niet zonder luier laten lopen in huis, omdat ik geen plasvlekken op het tapijt wil. Als we een gladde vloer zouden hebben, dan was ik al heel snel begonnen met de luier af te laten. Dat had in mijn ogen het hele proces ook zeer waarschijnlijk versneld. Jammer. En om haar nu buiten in de tuin te laten rondlopen in de regen....nee, dat gaat mij toch ook te ver .
Mijn drie dochters waren allen met 2,5 zindelijk. Mijn derde dochter had wel een heel grappig moment. Op een dag waren de luiers op , we waren op een camping en de winkels waren al dicht. Dochter uitgelegd dat we nog maar 1 luier hadden. Zegt ze, zal ik dan op de wc gaan plassen? Vanaf die dag is ze dag en nacht zindelijk met drie ongelukjes. Mijn zoon van nu 1,5 geeft al vaak aan dat hij moet. Poepen is hem nou twee gelukt op de wc. Ik luier met de "ouderwetse" luiers en ik merk inderdaad dat hij beter aanvoelt wanneer het plassen komt. Ik ga deze zomer zeker door met proberen hem grotendeels zindelijk te krijgen. Dat scheelt weer een bult was.
Vanaf dat dochter 1 jaar en 3 maanden was potje geïntroduceerd. Telkens bij vieze luier zeggen dat het zo vies is en dat plassen en poepen op het potje moet. Merkte op een gegeven moment dat ze een langere periode droog was en dan ineens een volle plasluier had. Toen vaker op potje gezet (wilde ze niet plassen en hield ze het op. Was wachten op een toevalstreffer). In de zomer ook een keer in de blote billen buiten laten lopen. Had ze achter het huis gepoept, dat vond ze wel zo akelig. En ze had door dat ZIJ dat had gedaan. Tijd voor het echte werk. Een dikke maand voordat dochter 2 werd gingen we op vakantie (tent). Luier uit gelaten en gezegd: Daar staat het potje. Ging verrassend goed, 2 kleine ongelukjes gehad. Poepen deed ze ook op het potje, al was dat toch wat moeilijker en spannender. Luier wel aan gehouden wanneer we weg waren van de tent. Thuis kreeg ze weer kleding aan, dat was een paar dagen lastig. Gevoel van een luier aan hebben denk ik dus veel moeten verschonen. Maar na een weekje was dat ook weer klaar. Daarna ging het met ups en downs maar over het algemeen ging het best goed. Het is nu juli en in oktober wordt ze 3. Inmiddels doen we naar de winkel, tijdens het wandelen en korte stukjes met de auto geen luier meer om. Op de opvang heeft ze ook geen luier meer. Was een keer vergeten luierbroekje aan te doen daar en toen hebben we het zo gelaten. Poepen ging ook best goed alleen heeft ze helaas best vaak een anale prolaps gehad en dat deed pijn. Nu poept ze bijna altijd in haar slaap, overdag houdt ze het op. Nachtzindelijk zal nog even duren denk ik, ze slaapt heel diep en voelt het gewoon niet. Zindelijk maken is echt tijd en energie er in steken. Accepteren dat ongelukjes erbij horen. Het duurt vaak maanden voor ze echt goed zindelijk zijn (al heb je uitzonderingen). Ik heb doorgezet en ben er nu heel blij mee. Wist toen ik ermee begon dat ik net zwanger was en ik zag het niet zitten om met zindelijk maken te beginnen terwijl ik er nog een baby bij had. Nu gaat ze zelf naar de wc wanneer ze moet, echt veel praktischer. Boekjes lezen hielp hier enorm! Lotje op het potje is een heel fijn boekje (er is ook een versie voor jongens) en Saar op de wc doet het nog steeds erg goed. Elke keer wanneer ik merk dat het iets minder gaat lezen we paar keer het boek en dan gaat het weer heel goed. In de winkels kan je vaak niet naar de wc met je kind, dat klopt. Ik deed vaak een onderbroek aan met een luierbroekje erover. Nattigheid wordt dan wel gevoeld maar dan is niet alles direct vies.
Wij hebben hier ook lange tijd wasbare luiers gebruikt. Nu niet meer omdat zoonlief er op bepaalde leeftijd bovenuit plaste en dus altijd nat was. Bij dochter hielp het wel met zindelijk worden...
Mijn dochter was met 3,5 zindelijk dag en nacht, met 2 jaar begonnen met oefenen maar ze wilde er niks van weten toen maar zo gelaten. Mijn zoontje was 3,9 plaszindelijk soms 's nachts nog een ongelukje gehad, poepen was een ramp hij vroeg altijd een luier om te poepen, en langzaam aan gedaan eerst met luier aan op de gang bij de wc en de w.c.deur dicht later met de w.c.deur open en toen met luier op de w.c. en ja toen kwam het hij moest plassen en poepen maar plassen in de luier wilde hij niet, dus ik zei plas eerst maar wetend dat de poep gelijk zou komen. Hij schrok toen de poep ook kwam en huilde bijna ik begonnen expres te lachen en juichen zodat hij niet zou schrikken en ja sinds dien ook poepzindelijk.
Onze dochter was ook pas met 3,5 jaar zindelijk. Hier wilde ze het ook nooit van te voren, en ineens ging de knop bij haar om! Pushen heeft geen enkel effect, laat het op zijn beloop en porbeer gewoon iedere dag. Komt vanzelf, ech t
En tegen de tijd dat je kind toe is aan zindelijkheid, plast 'ie ook niet meer elk kwartier. Dan ga je gewoon telkens voor je naar buiten gaat even plassen.
Nou, hier gewoon Nederlandse kinderen met 2 jaar en 2 jaar en 4 maanden zindelijk en inderdaad, in het begin moest ik nog wel eens in winkels naar het toilet, dat hoort erbij. Een enkele keer mocht het niet, maar meestal wel. En mijn zoon liet ik gewoon tegen een struik of in een lees flesje plassen als de hoog nood was. Daarnaast zijn we al gauw met het toilet oefenen begonnen i.p.v. alleen het potje, dus dat deden ze daar bij winkels ook. Maar goed, die fase is maar van korte duur. En inderdaad, potje mee in de auto en voor ik de deur uit ging zette ik ze standaard op de w.c. Ik merk dat oudere kinderen veel meer last hebben van angst voor het potje of de w.c., ze zijn zo vertrouwd met hun luier dat al het andere vreemd en eng is. Als ze zo jong zijn, denken ze daar niet echt bij na. (Medische) uitzonderingen heb je natuurlijk altijd, maar Nederlandse kinderen zijn momenteel gemiddeld 11 maanden later zindelijk dan 35 jaar geleden, terwijl ze fysiek niet verschillen net als met kinderen over de hele wereld.