Dag lieve moeders, Ik weet dat ik niet moet zeuren, ik ben zwanger van een gezond kindje en ik ben daar onwijs dankbaar voor. Wij hebben genoeg meegemaakt (1e is overleden met 21 weken) 2e is nu 3,5 jaar. Maar ik ben dat wachten zo spuugzat. Ik doe mijn best om dingen te ondernemen en heb echt van alles gedaan, wandelen, op de koffie. Alles wat je nu nog kan doen, is al gedaan. Ik zit ook al 3 maanden thuis ivm dat werk te zwaar werd. En iedereen is zo geduldig.. ben ik nou de enige die wachten zo beu is dat ik er eigenlijk wel van kan huilen en soms echt mij bijna depressief kan voelen? Ik ben aankomende week 39 weken. En ik weet ook dat de meeste baby’s pas na de uitgerekende datum komen. Sorry voor mijn geklaag, voel mij beetje eenzaam in de thuis hang bubbel.
Hi, vervelend om te horen.. maar wel herkenbaar hoor! Ik ben ook bijna 39 weken en ben er voor Mn gevoel al helemaal klaar voor. Zit er echt op te wachten. Activiteiten doe ik niet meer echt (want harde buiken), af en toe koffie drinken ergens en proberen zoveel mogelijk nog te genieten van de rust. Hier ook een peuter rondlopen die niet altijd begrijpt waarom mama niet meer meespringt op alle liedjes ik troost me met de gedachte dat het écht niet lang meer kan duren.. en.. zeuren mag!
Hier ook hoor! Ben steeds minder mobiel, ontzettende bekken pijn en ben het gewoon spuugzat. Ook een peuter rondlopen, wat zeker niet helpt We kunnen niets anders dan wachten helaas
Ja hoor! 38 weken morgen en heb het gewoon echt gehad. Voel me slecht en rothumeur, wat ik dan weer erg oneerlijk vind tegenover man en peuter. Stressvoll week volgende week met vanalles die dan nog eventjes moet...dus echt dubbel.
Haha herkenbaar hoor! Ik was er zo vanaf n week of 36/37 ook heeeelemaal klaar mee! Zelfs met 38 de verloskundige gevraagd om me te strippen haha maar dat ging toen helaas nog niet. Uiteindelijk bevallen met 39.4. Probeer toch nog even te genieten van je rust, je hebt 't straks hard nodig
Heel fijn om te lezen dat ik niet de enige ben! Mijn volgende afspraak bij de verloskundige is pas volgende week, en dan willen ze gaan kijken of ze kunnen strippen. Maar jeetje, ik vind dat nu zo ver klinken! Liever heb ik natuurlijk ook dat ze niet hoeven te strippen, maar mijn geduld is op geloof ik, haha.
Hi! Ze willen hier pas strippen met 40 weken, en ergens geef ik ze groot gelijk. Hopelijk komt hij vanzelf aankomende week
Ow ja, mijn humeur is dramatisch af en toe... gekukkig niet de hele tijd maar ik ben er gewoon klaar voor en de dagen duren ook zo lang als je weinig “moet”. Daarom probeer ik mijzelf al “taken” op te leggen zodat de tijd sneller voorbij gaat, maar komt er alsnog op neer dat ik aan her wachten ben...
Nee zucht! Vandaag ga ik even lunchen met vriendinnen, dat vind ik wel erg leuk. Maar merk ook dat ik te veel prikkels (winkels en zo) heel erg snel zat ben. Laten we hopen dat ze snel komen...!
Ik meld me hier ook. Loodzware zwangerschap tot nu toe met HG, heftige bekkenpijn en vanaf 27 weken volledige rust vanwege dreigende vroeggeboorte. En nu zit de kleine nog steeds warm binnen helaas. Had zo gehoopt nu al bevallen te zijn nadat ik vanaf week 27 bijna continu in de voorweeën heb gezeten. Vanaf 37 weken als bij toverslag werd het rustig in de buik. Strippen wil de VK eventueel wel vanaf 39 weken proberen als ik het echt niet meer zie zitten, maar doen ze liever pas met 40 weken. Ik heb nu zoiets van doe maar, heb toch al 3 cm ontsluiting, dus het is sowieso mogelijk. Donderdag weer naar de VK, dan ben ik 38+6. Hopelijk dan de eerste strippoging.
Oh mijn verloskundige deed daar niet zo moeilijk over. Je lichaam reageert er ook pas op als het er klaar voor is! Ik duim met je mee
Hier ook op wacht hihi Vrijdag met 39.3 gestript. Gisteren en vandaag slijmprop verloren Donderdag weer strippen..ergens voelt t echt alsof t niet uit zichzelf gaat beginnen
Jeetje! Klink echt mega zwaar zeg. Als niet meer gaat moet je echt eerder aan de bel trekken. Ik ben de vorige zwangerschap echt over mijn grens heen gegaan en dat maakt een bevalling er niet makkelijker op... ik wens je heel veel succes!
Herkenbaar, ben 38.5 weken. Hele dag thuis hangen en niets te doen, terwijl ik normaal altijd druk ben, fulltime werk en altijd wel dingen te doen heb. Heb zware bekkeninstabiliteit en fibromyalgie wat ook niet meewerkt. Sommige dagen wil ik alleen maar op bed liggen door de pijn maar dan ga ik er toch maar uit om boodschappen te doen en huis schoon te maken.. bijna elke nacht heb ik wel voorweeën maar het zet niet door dus kijk ik de uren maar weg, hahaha. Klinkt lekker depressief maar ik spring echt een gat in de lucht als de weeën echt begonnen zijn. Ik ga morgen bij de verloskundige vragen of ze willen kijken of ik gestript kan worden... Of zullen ze daar moeilijk om doen met 38,5 weken?
Ah, lekker, een klaagtopic. Nou, ik ben er ook wel klaar voor en mee. Ik zou vorige week ingeleid worden, maar dat ging niet door omdat de baby niet (meer) was ingedaald. Eerst baalde ik en daarna voelde ik me aardig zen en zag ik zeker de voordelen van afwachten. Inmiddels heb ik er uren bij zitten dat ik die baby er wel uit kan kijken. Nou is het ook nog vakantie, dus zit ik thuis met twee kinderen, 4 en 2 jaar. Die hebben echt wel door dat ik 'zwak' ben en hangen dus het grootste deel van de dag in de gordijnen. Ondertussen raak ik steeds meer uitgeput en vraag ik me af waar ik in vredesnaam de energie voor de bevalling vandaan moet halen. Ik hou me vast aan de gedachte dat deze periode, als de baby er eenmaal is, snel vergeten zal zijn. En die baby's komen echt hoor! Ik kan het me ook nauwelijks voorstellen, maar het is echt zo. Ik probeer dan ook zoveel mogelijk aan de baby te denken, van verlangen en dromen word ik juist blij. We kunnen het meiden, nog even volhouden. ♥