Hoi lieve iedereen, Volgens mij heeft iedereen wel tegen een onzeker gevoel aan gelopen dat je geen kwaaltjes meer had. Geen misselijkheid meer, geen pijnlijke borsten, gewoon weg. Aan de ene kant superfijn, maar ik ervaar wel een vervelend onderbuikgevoel. Alles is sinds gisteravond weg (ik had al weinig symptomen. Alleen heel erg moe en pijnlijke borsten). Ik ben nu 8 weken zwanger. Ik heb 4 dagen geleden nog een echo gehad met een prachtig kloppend hartje, dus ik heb geen reden om me zorgen te maken. Maar ja... vrouwen hè? 'Doemdenken wordt dan gezien als een stukje zelfbescherming. Mijn uiteindelijke vraag: vanaf welke week hadden/hebben jullie heen symptomen meer en zijn jullie gewend aan de hormonen?
Bij beide zwangerschappen had ik in het eerste trimester een aantal dagen dat ik me weer helemaal ‘normaal’ voelde. Dit was ergens tussen de 8 en 9 weken. Hierna kwamen de kwaaltjes weer in vol ornaat terug
Ik heb hetzelfde.. ben nu 10 weken en sinds 2 weken is de ergste pijn in mijn borsten weg. Maak me er flink druk om, had sowieso al geen andere kwaaltjes. Maar met 6 weken was het ook even weg en toch een mooie echo gehad op 7 weken. Dinsdag mag ik weer voor een echo, nog 2 dagen in spanning..
Het komt vast goed. Denk maar zo: de eerste mooie echo heb je al in de pocket. . Dus ik zeg gewoon: geniet ervan dinsdag!
ik was juist blij dat ik vrijwel geen symptomen had op moe-zijn en pijnlijke borsten na. maar sinds enkele dagen ruw verstoord door misselijkheid en me echt niet goed voelen.. zou me zo graag weer snelniets beter voelen.. werkt voor hier in gezin wel stuk beter dan wanneer ik, zoals nu, 'uit de roullatie lig'
Om en bij de 9 weken was de pijn in mijn borsten ook minder, maar ik ben wel tot 14 weken echt 'niet lekker' geweest. Af en toe een dag zonder symptomen en dan ben je idd vrij snel in de stress. Ik kan sowieso pas genieten als ik een goede 20-weken-echo heb gehad en wat meer actie voel. Maar zonder zorgen gaat het volgens mij niet worden.
Toevallig nu met 10 weken zijn de symptomen zo van ben ik wel zwanger. Word er ook best onzeker van. Heb wel al een mooi kloppend hartje gezien. En met 11 weken heb ik termijn echo. Spannend!
Bij de eerste zwangerschap heb k het onbewust aangevoeld. Ik was 3 weken lang niet lekker in m'n vel. Ik dacht dat ik een griepje te pakken had wat niet door wou zetten, toch na de dokter geweest en het eerste wat ze zei tegen me of ik niet zwanger kon zijn. Toen k na ging denken dacht ik verrek dat zou zo maar kunnen. Ik kon een test doen bij de dokter of thuis, ik koos voor het laatste op een slijmvlies en keelontsteking na testen ik 2 dagen voor m'n nod positief en bleek dus 4wkn zwanger te zijn. De symptomen stopte pas na een maandjes of 4. Nu ben ik weer zwanger en voel de symptomen al vanaf dat ik positief testte 5/4 dagen voor nod ik ben nu 9 weken en de ene dag heb ik er nu minder last van dan een andere dag. Soms denk ik mijzelf ik blijf liever de hele dag ik m'n bed liggen.
Na het lezen van de titel dacht ik meteen: na de bevalling. Maar dat is ook niet waar, haha! Sorry! De eerste symptomen zoals pijnlijke borsten, misselijkheid en buikpijn waren met ongeveer 13 weken wel weg. Daarna kwam helaas een enorme vermoeidheid opzetten en toen die eenmaal weg was werd ik emotioneel enorm instabiel. Oké, daar zaten misschien een paar weken tussen waarin ik me echt top voelde. Ik rekende me al rijk. Dat instabiele uitte zich vooral in overprikkeld zijn, niet meer kunnen organiseren, niks meer kunnen onthouden en overbelast zijn. Ik was ook prikkelbaar en huilde sneller maar die andere dingen waren vervelender. Pas na 34 weken werd al die gekkigheid minder dus ik hoop dat je er beter vanaf komt dan ik. Mijn positieve ding was dan weer dat ik nauwelijks lichamelijke klachten had. Ik was tot de bevalling topfit. Dat dan weer wel. Gefeliciteerd trouwens en succes met de kwaaltjes.
Haha! Dat dacht ik ook... Vlak voor de 1e verjaardag had ik mezelf en mn lijf pas weer terug Maar mijn symptomen wisselden vaak af. Als t ene voorbij was, kwam er wel weer iets anders. Vrouwen zijn idd goed in doemdenken en ieder symptoom geeft weer bevestiging maar wees juist blij! Een goede echo gehad en weinig "last", genieten dus!
Ik heb de eerste weken (tot 6 weken ongeveer) erg veel buikpijn gehad en ik was ook moe en had obstipatie. Moe bleef ik, maar de rest was ineens weg. Toen rond 14 weken kreeg ik ineens weer obstipatie en begon ik ook ons kleintje te voelen (placenta achter). De moeheid werd rond 16 weken pas minder en toen voelde ik ineens ook geen beweging meer. Ik werd ineens wel erg emotioneel allemaal. Nu met 19 weken voel ik haar plots elke dag! Gelukkig (afkloppen) is de moeheid nog steeds weg . De emotionele achtbaan blijft. Snel huilen etc. Mijn ervaring is dat de hele zwangerschap zo een beetje gaat. Ups en downs. Bij mijn zoontje ging het ook zo! Probeer lekker te genieten! Symptomen zeggen echt heel weinig