Een vriendin van me is na haar bevalling zwaar ziek geworden en haar man moest haar verzorgen, ook op intiem gebied. Vaginale spoelingen, kraamverband wisselen, borstschelpen leeggieten en dergelijke. Erg intieme dingen waar ik zelf mijn man niet zou willen mee confronteren. Proberen jullie jullie man ook van deze dingen af te schermen of staat hij er net voor open? Ik heb er bijvoorbeeld meer problemen mee dan mijn man. Hij zou niet aarzelen om die dingen te doen voor mij. Maar yukkie, dat wil je toch niet dat je man dat soort dingen up close and personal ziet?
Uhm... je hebt toch ook seks? Ik ben nog nooit bevallen dus weet natuurlijk nog niet wat het allemaal écht inhoud maar ik kan echt geen reden bedenken waarom ik dit te intiem zou vinden. Down under zijn er nog maar weinig geheimen voor hem zou niet weten hoe de kleine meid er anders was gekomen .
Ik beval pas in December. Maar wel een mk gehad, mijn vriend ging zelfs met me mee naar de wc omdat hij bang was dat ik flauwviel. (Na zoveel en zolang bloedverlies was die kans wel aanwezig) Hij heeft alles gezien, de stolsels etc. Dit vond ik wel behoorlijk "intiem" maar helemaal niet gek. Ik zou er totaal geen problemen mee hebben, en mijn vriend ook niet! Dat weet ik echt voor 100000% zeker.
Nou kijk liever niet en blij zou ik er niet van worden maar ik weet zeker dat als het niet anders kan hij dat absoluut zou doen en er ook geen moeite mee zou hebben. Ik meer waarschijnlijk!
Ik zou eerlijk niet weten waarom niet? Hij heeft het daar beneden toch al wel eens gezien? En een baby geboren zien worden enzo? ML heeft zelfs de hechtingen van de knip, die maar niet wilden oplossen, verwijderd nadat de eerste geboren was.
Ik heb er geen problemen mee, hij heeft alles al gezien. En een bevalling is nou ook niet het meest frisse om te doen, zweet, vruchtwater, poep, bloed, kots en heeft hij ook alles gezien en geholpen met schoonmaken.
Ik vond het zelf soms vreselijk gênant, maar mijn man heeft wekenlang dingen op en in mijn onderste regio gesmeerd terwijl het bloed op z'n vingers zat. En hij stond ook elke keer klaar met een handdoek als mijn borsten besloten om het salontafeltje onder te sproeien.
Ik heb er ook geen problemen mee en hij ook niet.. maarja na de vruchtbaarheidsbehandelingen (vooral de puncties ed) is de schaamte een beetje weg denk ik.
Mijn man is in de buurt geweest toen ik de eerste keer ging douchen na de bevalling, ivm risico op flauwvallen. Verder is er niks nodig geweest bij mijn intieme delen oid. Maar inderdaad, hij heeft al zoveel gezien dat het niets geks is, toch?
Hier idem alles. Je kiest samen voor een leven met elkaar, samen voor een kindje! For better or for worse Mijn man doet alles voor mij en ik voor hem. Wij zijn dan ook wel al 17 jaar samen...
Ik ben ooit eens bijna van mijn stokje gegaan toen ik een ovulatietest aan het doen was. Toen heb ik recht op de hand van mijn man geplast. Inderdaad.... Dingen die je vroeger nooit voor mogelijk hield worden hoe langer je elkaar kent toch werkelijkheid
Ik zou me daar niet voor schamen ofzo. Hij heeft seks met me en was bij de bevalling. Mijn man heeft onze zoon geboren zien worden en heeft na de kraamhulp dagelijks mn knip gecontroleerd. Ik vond dat niet raar. Misschien kun je het er met je man over hebben om te horen wat hij er van vind?
Wat ik wél al vroeger heb gehoord is dat er dames zijn die niet willen dat hun man de bevalling ziet, omdat ze anders met andere ogen tegen hun aan zouden kijken (lees: niet meer zouden willen vrijen omdat ze hun ding dan helemaal uitgerokken hebben gezien). Wat een vre-se-lijk idee is dat! Kan het niet begrijpen dat er mensen zo denken.
Hij zou meer voor mij doen dan ik zou willen denk ik. Maar inderdaad na de hele bevalling zou ik het ondanks schaamte wel toelaten als het nodig zou zijn.
Mijn man heeft het op 1 keer na gelukkig niet hoeven doen. Die ene keer was bij de tweede. Ik voelde me prima, dus de hele avond volop visite. Maar het bleek toch een beetje teveel, ik was helemaal op aan het eind van de avond en bleek verschrikkelijk doorgelekt, hele bed onder, ik onder. Ik kon sowieso al niet meer dan zitten, mijn bed uit ging niet, maar op dat moment ging zelfs zitten niet meer. Dus heeft mijn man alles verschoond, terwijl ik steeds op mijn zij rolde. Ik voelde me zo ongelukkig, terwijl hij zei dat het hem niet uitmaakte (maar eigenlijk geloof ik dat nog steeds niet )
Wat een lieve mannen allemaal. Zie je toch dat ze best heel lief en zorgzaam kunnen zijn (tov al die stoere praat altijd, haha) Mijn man mag er in een paar weken tijd ook aan geloven, maar heb na een week ziekenhuis laatst geen twijfel dat hij alles doet wat nodig is. Soms zal ik dingen best liever zelf willen doen, maar als het niet gaat, dan doet hij het zeker en heb ik daar ook niet zoveel moeite mee.
Mijn man zou zonder klagen alles doen. Hij heeft met het op gang brengen van de BV vaker met zijn handen in mijn bh gezeten dan ooit En ook van verzorgen zou hij echt geen probleem maken. Hij heeft alles al eens gezien.
Ik zou juist liever mijn man hebben dan een vreemde. Na mijn curettage liep hij ook mee naar de wc wegens stolsels veel bloedverlies en flauwvallen
Ik snap wel dat je je daar over na denkt. Ik vind het ook niet prettig als ik op de wc zit en mijn man ziet dat. En ik hoef hem ook niet op de wc zien zitten Na de bevalling van onze tweede ging hij me helpen in de douche en ik stond daar met knikkende knieën al bloed druppend en ik zei: 'Ik zie er echt niet uit hoor, sorry'. En hij vond dat ik daar helemaal niet mee bezig moest zijn en heeft me netjes geholpen Haha! Verder heeft hij niet veel hoeven doen down there omdat de kraamverzorgsters alles controleerde. Ik had het op zich niet erg gevonden als mijn man dat had moeten doen, maar ik vind het wel fijn als hij een beetje een 'positief beeld' heeft van mijn onderkant, hihi.