Hallloooo allemaal, Wij zijn een samengesteld gezien sinds 2,5jaar... Ik zal proberen in het kort uit te leggen wat mijn vraag is en hopelijk kan iemand mij helpen... Het oudste kind van mijn vriend komt sinds een paar maanden niet meer omdat hij niet zelf niet wil... Nu komt de jongste ook niet meer nadat hij de laatste weken elke keer heel dramatisch deed als hij in het weekend hier heen kwam... Het ging van kwaad tot erger.. ( Hij is drie) dit is voor ons zeer lastig vooral voor mijn vriend heel erg!!!! Mijn kind van 5 is heel gek met zijn kinderen en vraagt zich dan ook af waarom de oudste niet meer kwam...(Heb hebben gezegd ruziet met papa want zo is het uiteindelijk ook) maar nu komt aankomend weekend de jongste ook niet... Vorige keer hebben we al gezegd hij is ziek..dat kunnen we nu natuurlijk niet weer doen en we willen ook graag eerlijk zijn.. Ze is 5 maar super bijdehand.. Ik kan haar niet zeggen dat hij niet meer naar papa wil en dat hij daarom ook niet komt... Want dan wil zij ook niet eerder maar haar vader terwijl ze net weer enthousiast is om naar haar vader te gaan... Ze heeft eerder moeite gehad met naar haar vader gaan en haar vader zegt gewoon is mijn weekend dus,ze is hier ondanks dat ze niet wil...Mijn huidige vriend zegt ik ga mijn kinderen niet dwingen.. Mijn dochter gaat dat natuurlijk aangrijpen waarom "moet ik wel naar mijn papa en hoeft hij dat niet "...ze is heel gevoelig voor alles dus wij vinden het erg lastig om een goed duidelijk maar wel eerlijk verhaal te vertellen..zonder dat ze het gaat kopiëren en straks ook niet meer naar haar vader wil... Hopelijk heeft iemand een goed advies want wij weten het even niet meer
Ik vind 3 echt belachelijk jong om die keuze te kunnen maken, en persoonlijk vind ik dat je vriend het zich er wel erg makkelijk vanaf maakt door te zeggen dat hij ze niet wil dwingen. Hoe oud is de oudste? Ik meen me te herinneren dat wanneer een kind 12 is dit verzoek ingediend kan worden bij de rechtbank met een goede reden, maar tot die tijd hebben ze daarin vrij weinig te 'willen'. Zeker op 3 jarige leeftijd waarin papa-fases en mama-fases nog echt wel spelen. Hoe moet dit kindje zich later voelen als hij hoort dat hij geen band heeft kunnen opbouwen met zijn vader omdat hij geen zin had toen hij 3 was, en zijn vader daar geen enkele moeite voor deed? Sorry ts, maar dat kan er bij mij echt niet in. Ik zou me meer bezig houden met het vaststellen van een goede omgangsregeling dan met de reactie van je dochter. Jouw vriend geeft in mijn ogen het verkeerde voorbeeld, en ik vind het dus alleen maar terecht dat je dochter vraagt waarom.
Bedankt voor je reactie maar jammer dat je gelijk je oordeel klaar hebt... Je weet niet het hele verhaal dat kan ik hier ook echt niet allemaal neer zetten maar mijn vriend is door zijn ex en later via zijn kinderen tot wanhoop gedreven er zijn uitspraken gedaan naar hem toe als vader waar je u tege zegt door zijn eigen kinderen... Mama vind dat allemaal goed en wij vermoeden ook dat zij op ben in praat want de jongste doet uitspraken die een kind van 3 niet zelf kan bedenken... Een vader die zijn kind al gillend op haalt uit de auto en die het hele weekend door gilt totdat hij naar huis gaat...wat moet die dan nog?? Dwingen hebben we gedaan dat werkte totaal averechts nu geven we er aan toe wetende dat ook dat geen oplossing zou zijn..
Maar als zijn kindje niet langs komt is het toch ook niet mogelijk om goede herinneringen met vader op te bouwen?
Nee absoluut niet dat kan hij ook niet en dat doet hem vreselijk pijn geloof mij hij heeft er alles aan gedaan om er voor zijn kids te zijn( mijn dochter heeft een vader die juist allemaal niet doet maar ook zij gaat gewoon) als moeder zijnde heb je een machtspositie en ik maak daar zeker geen gebruik van maar de ex van mijn vriend dus wel..geloof me.jw gaat er kapot aan als je kinderen niet bij je willen komen en hysterisch blijven doen met wat je ook probeert.. Vreselijk om zo te moeten toe kijken
Als dit drie maanden al doorgaat drijft je dit tot wanhoop...maar misschien kan ik het hier allemaal niet duidelijk genoeg krijgen zodat we begrepen worden er is namelijk veel meer aan de hand wat de moeder allemaal al geprobeerd heeft via de kinderen.. Kan er wel.een boek over schrijven..
Dit idd, ik zou daar hulp bij vragen, alles om te zorgen dat de weekenden leuk zijn zodat het contact blijft. 1 weekend niet en het wordt het weekend erna al moeilijker, helemaal niet meer en je bent 'm kwijt... echt, zoek hulp, laat je vriend keihard knokken voor zijn zoons! Opgeven vind ik nooit een optie...
Het was mij nav je openingspost al wel duidelijk dat de moeder daarachter zit, een kind van 3 verzint dat niet zelf. Dan zoek je een advocaat, kijkt naar mediation, communicatie-training, omgangsbegeleiding, wat dan ook. Maar een kind opgeven vind ik gewoon echt niet kunnen.
Er is ook niet gezegd dat we op gaan geven.. Juist niet!!maar we denken nu even in het belang van een 3 jarige en dan is rust nu even beter dat paniek lijkt ons....maar dat was ook helemaal niet mijn vraag mijn vraag was aankomend weekend komt hij weer niet... Wat ga ik.mijn dochter nu zeggen...
Wauw... wat een simpele reactie zeg.. 😑 Ts. Wat enorm heftig. Ik zou tegen je dochter zeggen dat hij eventjes noet komt, maar dat het absoluut niet aan haar ligt. Probeer er voor haar niet een te groot ding van te maken. Heel veel succes met alles. Van dichtbij meegemaakt en het maakt je kapot zo'n situatie. Ik hoop dat jullie snel een manier vinden om ermee te handelen.
Dank je wel voor je reactie.... Ik wil er ook zeker geen groot ding van maken het moet duidelijk en simpel zijn.... Zoals je al aangeeft.. Daar heb ik wat aan.. Je bent zo machteloosheid verschrikkelijk.. Wel fijn om te lezen dat we niet de enige zijn die hier kapot aan gaan.. Mense kunnen het zich bijna niet voorstellen wat het met je doet..
Is het geen idee om kortere uitjes te doen? Dus niet een heel weekend maar de 3-jarige bijvoorbeeld bij moeder thuis ophalen en naar speeltuin of kinderboerderij ofzo en dan weer terug naar huis? Dan onderhoud je toch het contact. En misschien is dat voor een peuter van 3 allemaal wat beter te overzien. Wat betreft hetgeen je aan jouw dochter vertelt, heb ik 1 gouden regel: Je hoeft je kind niet alles te vertellen, maar wat je vertelt moet wel waar zijn.