Wil nog even inhaken. Ze kunnen je niets verplichten, je hebt recht op zelfbeschikking. Echter tijdens je bevalling gaan ze wel es over grenzen heen. Ik was ook medisch en heb meerdere min streepjes voor een thuisbevalling (1,5 liter bloed, vastzittende placenta, gbs bacterie noem het), maar ik heb toch gezocht naar een VK die mij thuis zou willen laten bevallen. Ik heb mij goed ingelezen en begrijp de risico's. Ik voel het als @Lafelife , te veel protocollen te weinig kijken naar het individu.
En helemaal omdat ik daarvoor twee thuisbevallingen heb gedaan die zonder ingrepen zijn verlopen. Dus die de derde bevalling, uitdrijving alles helemaal zelfstandig gedaan, en daarna de placenta die extreem groot was, duurde allemaal een beetje langer. Zo verklaarbaar als wat, en dat zorgt er dan voor dat ik het niet eens thuis meer mocht proberen.
Ze zeggen het niet voor niks he .... eerste bevalling was hier prima 2e bevalling 2l bloed verloren 3e 1,7 ... helaas werkte bij de derde bevalling het lichte medicijn in het infuus al niet meer vandaar weer zoveel bloed ... er is echt grote kans dat het weer gebeurd ... bij de 4e word het hier weer een medische bevalling , wat moet dat moet het is niet anders ik heb ook jaloezie op thuisbevallingen van dames heerlijk lijkt mij dat maar het kan nu eenmaal niet
Dat is natuurlijk enorm balen dat je zoveel bloed bent verloren. En natuurlijk zeggen ze het ook niet voor niets. Maar het is wel per persoon en situatie verschillend. En een grote kans dat het weer gebeurt is ook verschillend. Statistisch gezien gaat de kans op bloedverlies vanwege moeilijke placentaloslating maar omhoog van 3% naar 9%. Ik persoonlijk vind dat niet echt een enorm grote kans, een ander ziet dat wel als grote kans. Sterker nog mijn toenmalige verloskundige vond de kans ook nog steeds erg klein en zij waren zeker niet bang dat dit weer zou gebeuren en waren zelfs overtuigt dat het bij een vierde gewoon weer allemaal goed zou gaan met de placenta. De grote maar was hier de protocollen en bang dat ze bij een controle hiervoor op de vingers getikt zouden worden. En dat voelde voor mij niet goed.
Als je tijdens de bevalling veel bloed verliest snap ik wel dat ze het fijn vinden om je in het ziekenhuis te hebben. Maar ook dan zou je poliklinisch moeten kunnen bevallen, vaak is het medische gedeelte 20m verderop. Maar denk dat als ik 1,2 liter was verloren tijdens de bevalling had ik geen probleem gemaakt van medisch (ben in totaal 1,2 liter bloed verloren). Alleen bij mij was het bloedverlies niet tijdens of vlak na de bevalling. Maar 5 uur later door een te volle blaas. Daarom vind ik alle voorzorgmaatregelen die ze willen nemen onnodig. Ook vond deze vk mijn angst voor oxytocine infuus blijkbaar wat onzin. Nogmaals, wil best ik zkh bevallen, had dit zelf ook al bedacht. Zkh is hier echt 5 min rijden vandaan, dus prima! Vorige keer was het 20 min rijden en vind dit ook niet erg. Lekker alle zooi daar en schoon naar huis Maargoed, eerst over een paar weken rustig gesprek met haar en anders met andere vk. Liefst degene die bij mn bevalling was. En anders gesprek met gyn. En desnoods naar een hele andere praktijk.
Doe waar jij je goed bij voelt. En als het ziekenhuis zo dichtbij is zal je met heftig bloedverlies ook snel gered zijn. Alleen is dat ook vervelend als je weer in de auto moet. Zijn allemaal overwegingen. Oxitocine wil ik ook niet hoor, veel bijwerkingen. Ondanks dat ze dit wegwuiven. Je zit nog vroeg in de zwangerschap. Ik heb de overstap gemaakt met 20 weken. Daarvoor hielden ze mij eigenlijk aan het lijntje, dat ze nog eerst een vergadering gingen hebben, maar dat het vast goed kwam. Dus mijn vertrouwen was gewoon weg.
Man en ik zitten echt op 1lijn, dus voel me er nu wel rustig onder. We weten wat we willen. En we hebben nog tijd. Vorige keer was ik thuis toen nabloeding begon, moesten in eerste instantie 30 min op de vk wachten, die wilde eerst even zelf kijken Kraam, man en ik vonden dat niet zo’n goed idee, dus ambu gebeld, die was er na 2 minuten (post zit hier achter het huis). Toen zij er waren, alles al gedaan hadden ed kwam de vk aan, die heeft me nog gecatheteriseerd en toen met de ambu naar het zkh. De kraam en ambu broeders zijn echt mijn helden!! Kraamhulp zijn we ook enorm dankbaar. Die hing echt oo, ze is er met een half uur. We keken elkaar aan... misschien is dit niet zo handig. Man zei, ambu zit hierachter. Oke dan bellen we die En wbt oxytocine, in het zkh heb ik een notitie in mn dossier staan dat ik zo heftig reageer. Een vk van deze praktijk werkte op dat moment in het zkh en er schijnt die avond door de artsen en vk over gepraat te zijn dat dit eigenlijk nooit gebeurd zo heftig. Daarom wisten ze ook echt even niet wat ze moesten doen. Uitzetten en morfine was uiteindelijk de oplossing, maar ze hadden dit nog niet eerder gezien.
Bah wel naar dat je zo gebloed hebt. Je merkt er zelf ook weinig van behalve dat je wat voelt lopen. Als je dit slapend overkomt, is niet best.
Haha nou, ik voelde het er echt uit pulseren. Ging echt heel hard. Had binnen 30 sec een handdoek doordrenkt. Maar daarom mogen ze me ook echt wel een nacht houden! Vind dat zelf ook wel een fijn idee.
Ik begrijp je volledig. Ik heb me bij min vorige zwangerschap nogal laten overrompelen door de gynaecoloog, omdat ik tegen de 42 weken aanliep. Ben toen ingeleid en dat verliep alles behalve vlekkeloos. Uiteindelijk werd tn keizersnede, terwijl ik graag thuis in bad wilde bevallen. Ik snap best dat je soms geen keus hebt, maar mijn verloskundige gaf deze zwangerschap juist aan dat veel vrouwen niet beseffen dat ze zelf veel meer mogen beslissen. Je hebt veel meer keuzevrijheid dan soms lijkt. Ze verwees me naar de site: zelfbewustzwanger.nl Wie weet heb jij hier ook iets aan. En ik zou echt je wensen aangeven hoor, want bij voorbaat aan n infuus is inderdaad niet fijn, dus als je zoiets kunt uitstellen zou dat mooi zijn. Succes!
Besloten om straks een extra afspraak te maken bij de vk die er bij mn bevalling was. Wil weten waar ik aan toe ben, zodat ik dit kan parkeren. Op deze praktijk heb je iedere keer een andere vk voor je controles ed. Je kan wel aangeven bij wie je wilt, maar dat interesseert me niet. Maar vind het nu we, fijn om dat gesprek met haar te doen.
Hier een interessante vragenlijst denk ik ! Gaat over keuzes maken en zorgverleners https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLScYScOAzd4Q11OI1LNGrJsyn6a8Uny6h5nH7fcerJqe4hWPNQ/viewform?usp=send_form
Uitgaande van deze situatie en dat de reden een overvolle blaas was zou ik ook niet zonder meer aan een infuus willen. Ze weten de reden, dan kunnen ze erop letten dat je blaas leeg is. Ik vind je vk erg vaag en persoonlijk vind ik dat ze zich er een beetje makkelijk vanaf maakt met haar 'weet ik niet ' antwoorden. Zou zeker haar antwoorden niet voor lief nemen en verdere informatie inwinnen. Ik begon bij de eerste direct na haar geboorte flink te bloeden. Ik heb hiervoor 2 spuiten gehad en nog aan het infuus. Toch mocht ik van de 2e gewoon thuis bevallen. Toen amper gebloed. Enige was dat de vk na een half uur een spuit gaf omdat de placenta er nog niet was, ondanks heftige weeën. Om extra bloedverlies te voorkomen. Had absoluut niet in een ziekenhuis aan een 'voor de zekerheid' infuus gewild.
Protocollen zijn er ook niet voor niets hè. Die zijn gebaseerd op jarenlange ervaringen en statistieken. Sorry maar ik snap echt niet dat je dan op basis van ‘jouw gevoel’ je kind (GBS) en jezelf (bloedverlies) zulke risico’s laat lopen tegen advies van deskundigen in. En het verbaast mij als er verloskundigen te vinden zijn die met deze twee risicofactoren een thuisbevalling willen doen. Ook al ben je snel in het ziekenhuis, ik ken mensen die de OK amper haalden vanuit de verloskamer..
Kan jij mij dan vertellen waarom protocollen verschillen per ziekenhuis en zelfs per regio? Er zijn ook zat onderzoeken die aantonen dat ctg vals zekerheid geeft, en toch is een ctg “protocol” bij iedere medische bevalling....
Ik weet dat er onderling verschillen zijn en dat zal door verschillende onderzoeksuitkomsten komen denk ik. Maar dat iemand met GBS in het ziekenhuis moet bevallen, zullen de meeste protocollen van verloskundigenpraktijken en ziekenhuizen het wel over eens zijn neem ik aan, als je weet hoe ziek je kind ervan kan worden. Sorry, misschien komt het dat ik als verpleegkundige werk en behoorlijk vertrouwen heb in de medische wereld maar het irriteert mij mateloos dat tegenwoordig iedereen op basis van wat gevoelens en internet ‘research’ denkt het stukken beter te weten dan de werkelijke deskundigen. Ik ben altijd erg blij dat er mensen zijn die er meer kaas van gegeten hebben dan ik juist en zou mijn kind al helemaal nooit de beste zorg willen onthouden.
Juist als verpleegkundige zou ik willen weten wat ik vertel en doe. (Zoals ik dat ook doe als kraamverzorgster) Zo ben ik er dus achter gekomen dat ctg schijnveiligheid bied, zwangerschapscholestase vooral gehandeld wordt op zekerheid ipv “onderzoek” wat je juist zou verwachten want er is immers een protocol voor gemaakt. Als je t interessant vind zou ik opzoek gaan naar die onderzoeken , dan ga je heel anders tegen die medische wereld aan kijken. Ik ben juist blij dat er kritische mensen/vrouwen beginnen te komen ipv gewoon met de kudde meelopen. Wat ik dan wel erg belangrijk vind ik dat de vrouw gedegen onderzoek heeft gedaan naar de risico’s en op die risico’s kan gaan handelen.
https://dekritischeverloskundige.wordpress.com/tag/gbs/ Zo is dit een website met bronvermelding. In dit geval over GBS.
Klopt, als verpleegkundige op cardiologie weet ik ook heel goed wat ik doe en waar ik over praat, maar wel op dat gebied. Ik vind het echt een illusie om te denken dat je als leek of zelfs als algemeen verpleegkundige in een ziekenhuis overal verstand van kunt hebben en het beter weet dan specialisten. En ik weet vanuit mijn werk dat protocollen constant aangepast worden aan de meest recente onderzoeken. Dat artikel is dus een mening hè. Ik lees herhaaldelijk ‘ik vind ...’. Ik ben het overigens niet met haar eens. Ik zou liever wat vrouwen overbodige antibiotica geven dan het risico op meer GBS-infecties lopen. Juist omdat zo’n infectie heel snel kan verlopen en ik het dus riskant vindt om te denken dat ouders thuis ‘het vast wel snel genoeg door zullen hebben’. Nogmaals, ik vind het echt onverstandig dat mensen zorg afwijzen op basis van hun gevoel of hun eigen ‘gedegen’ onderzoek. Maar ik vervuil het topic en we zullen het hier wel niet over eens worden..
Hier legt de vk gewoon thuis een infuus aan als je GBS positief getest hebt, en via dat infuus krijg je iedere 4 uur antibiotica. Kan dat in Nederland niet dan?