Ik ben nu 5 wk zwanger van ons spontane wonder! Maar oh oh oh wat ben ik bang. Ik weet niet waar ik met angst en onzekerheid naar toe moet. Hoe houd ik het toch vol tot 16/7, dan krijg mijn 1e vroege echo. Ben dan ruim 7 wk. Ik let op alles wat ik voel, of niet voel, of minder voel. Donderdagavond een echte knaltest gehad. Waarom dan nu zo bang? Ik ga nu weer lopen denken dat een knaltest niets hoeft te betekenen....dat het dan ook mis kan zijn Ja ik ben kampioen mezelf gek maken Toen ik mijn miskraam had, had ik geen knaltest en op een gegeven moment zelfs negatieve test. Kwaaltjes komen en gaan lees ik overal.... maar dat maakt me zo bang. Borsten minder gevoelig. Niet misselijk. Lichte ongipijn. Erg moe. Ik kan wel janken. Erg kort lontje. En als het mis zou zijn kan niets daar bij helpen om te voorkomen. Hoe kom ik van de onzekerheid af Ik heb veel afleiding van pittige 3 jarige, drukke baan en studie. En toch gonst het continue door mn hoofd. Vooral vandaag op een of andere manier.
Vaders worden papa als het kindje geboren is.... moeders zijn al mama vanaf de eerste test. Het is heel normaal dat je je zo voelt maar het moet geen belemmering gaan worden. Een vroegere echo dan met 7 weken raad ik je echt af omdat dat veel meer onzekerheid kan geven! Tja wat helpt? Relativeren, afleiding, veel praten en geduld.... succes!
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik snap je gevoel helemaal en de hormonen die door je lichaam gieren maken het er niet makkelijker op. Zelf heb ik 3 hele vroege mk /biochemische zwangerschappen gehad en heb maandag de echo. Ben daar ook als de dood voor, dat het mis is. Maar helaas hebben we, naast gezond leven &eten, hier totaal geen invloed op. Wat mij op de been houdt is dat de hele zwangerschap (en ook het leven!) veel onzekere momenten kent. De eerste echo, de nipt/ combitest, de 20 weken echo en uiteindelijk de bevalling. Als je overal zenuwachtig voor moet zijn, heb je geen leuke zwangerschap. En je bent zo lang bezig geweest en nu je eindelijk zwanger bent, kun je maar 1 ding gaan doen. Dat is genieten! Ik schuif alle bange momenten onder de deurmat en mocht het toch niet goed zijn, dan is het wel een giga klap van de roze wolk. Maar liever dat dan 9 maanden in stress. Geniet van de rust, van het niet bezig zijn met zwanger worden en het feit dat je zwanger bent. Ga geen dagen aftellen maar geniet van de momenten dat het goed gaat. En hou bv op een app bij hoe je kindje groeit, haal daar positieve energie uit. Dat komt goed, ik weet het zeker .
Ik zou proberen je gevoelens er te laten zijn, ophouden er tegen te vechten. Het is net zoiets als dat iemand tegen je zegt dat je niet aan roze olifanten mag denken en dat dan meteen doet Bijna alle vrouwen zijn de eerste weken onzeker, vooral als je eens een miskraam hebt meegemaakt. Op naar de eerste goede echo!
Het is heel begrijpelijk dat je zo onzeker bent. Maar dit soort dingen heb je niet in de hand. Er is ook niets wat je kunt doen om het wel positief te beïnvloeden. Hoe jij het ervaart heb je wel enigszins in de hand. Je psyche is sterk en kan je lichaam in sommige gevallen beïnvloeden. Ik gebruik dat wel eens in mijn voordeel. Als je bijvoorbeeld een dag een dip hebt en je denkt (geforceert) bewust aan leuke dingen en zoekt wat afleiding dan kan dat ervoor zorgen dat je je iets beter voelt. Andersom werkt het ook, dus het is het beste om dan niet teveel negatieve gedachten te hebben. Dan voel je je alleen maar slechter. Zelf ga ik nu met die onzekerheid om door niet teveel te focussen op de zwangerschap. Dat ga ik pas na de eerste echo doen. Ik heb wel ‘makkelijk praten’ omdat ik al 2 kinderen heb en daardoor altijd druk ben. In jouw geval denk ik overigens wel dat het feit dat je nu spontaan zanger bent geworden na al die tijd echt een positief punt is. Blijkbaar kwam alles toen toch op een positieve manier bij elkaar.
Dank voor jullie reacties! Ik doe echt m'n om positief te blijven en vertrouwen te krijgen/hebben in mijn lichaam. Ben nu ruim 5 weken, echt heel pril nog dus, en de kwaaltjes die ik had, voel ik niet of nauwelijks meer. Mijn borsten zijn niet meer gevoelig en gespannen en ben ook niet meer misselijk en de versterkte reuk heb ik ook niet echt meer. Dit maakt me nog banger. Ik ben zo blij dat ik spontaan zwanger ben geworden!!! Het is zo'n wonder! Mijn man denkt al veel verder en is bijna het kamertje aan het verven...hij maakt zich geen zorgen. Terwijl ik eerst de echo wil zien. Ik ga inderdaad proberen te genieten van het feit dat het spontaan is gelukt en zal proberen niet te veel stil te staan bij het niet voelen van zwangerschapssymptomen. Ik weet ook niet of ik 'het' nog voel... ik bedoel, het gevoel hebben dat er iets gebeurt in je buik, dat iets zit Ik houd jullie op de hoogte @Maps succes met je echo vandaag!!
Ik kan wel zeggen dat ik bij mijn gezonde zoon ging testen omdat ik s ochtends beroerd uit bed kwam heb me daarna pas weer bij een week of 20 slecht gevoeld omdat ik vocht vasthield geen ene zwangerschap is hetzelfde ken meerdere die de eerste zwangerschap verschrikkelijk was of vlekkeloos en dat bijde 2de het omgekeerd was. Ik hoop voor je dat je per echo je er beter bij gaat voelen echte tips heb ik niet want zo werkt het eigenlijk niet omdat je al het een en ander heb meegemaakt , Ik zou zeggen deze spontane zwangerschap is er niet voor niks er komt een brusje aan die dolgraag mee wil uitmaken van jullie gezin en hou dat vast dan laat die je het over een paar maanden voelen
Ik weet precies hoe jij je voelt, Ik kreeg met 4 weken een inwendige echo of het wel op de goeie plek zat. Ik maakte mezelf gek dat ik er vanuit ging dat het mis zat zodat de klap mocht het zo zijn minder aankwam. Al jou gevoelens en hormonen had/heb ik ook en om van die onzekerheid af te komen hebben wij ook met 7 weken een echo laten maken. En alles was goed, het hartje klopte mooi en mijn gevoel zat er totaal naast. Nadat ik die echo heb gehad is heel veel onzekerheid van me afgevallen, en ben ik steeds een beetje meer aan het genieten, en denk k er niet meer aan dat het mis kon/kan gaan. Met 9 weken de termijnecho gehad en alles zat goed en beeb was goed gegroeid. Waar jij door heen gaat snap ik, maar eerder dan de 7 weken een echo doen zal ik niet doen. Dus probeer die 2 weken nog ff uit te zitten en zoek vooral afleiding zodat de dagen sneller voorbij gaat. Ik wens je een hele goede echo toe met een mooie beeb met kloppend hartje
Ik herken je verhaal helemaal! Ik ben na een lang traject in het ziekenhuis door middel van ovulatie inductie eindelijk zwanger maar durf het soms nog steeds niet te geloven, omdat ik bang ben dat er misschien toch iets niet goed is en we straks dus weer teleurgesteld worden.. Klinkt misschien heel gek, maar misschien is het een soort van zelfbescherming Ik heb eigenlijk ook (nog) helemaal geen kwaaltjes, terwijl dat eigenlijk natuurlijk hartstikke fijn is maar toch denk ik dat ik net als jij pas na de eerste echo écht zorgeloos van het gevoel dat ik zwanger ben kan gaan genieten. Ik krijg de eerste echo ook in week 7 dus nog 2 weken wachten nu. Heel veel succes en ik duim voor je!
Dank allemaal voor jullie lieve reacties! Sinds dit weekend nemen de kwaaltjes toe. En geen bloedverlies gehad met 6 wk (bij vorige zwangerschappen op de dag af bij 6wk bloedverlies). Bij mijn icsi zwangerschappen had ik vroege echo bij 6+2. Dus nu wachten tot 7+2 voelt enorm lang hahaha terwijl dit natuurlijk al hartstikke vroeg is. Gister super knal test van MvM gehad. Dat geeft vertrouwen. In elk geval dat er flink wat hcg nog is. Zegt ook niets helaas maar bij mijn mk was opeens mijn zwangerschapstest negatief, kwaaltjes over en leeg gevoel in mn buik. Toen wist ik dat het mis was. Dat heb ik nu niet dat gevoel. Ik vind het alleen ontzettend eng. Het is nog maar 6 nachtjes slapen tot de echo. Dat houd ik nog wel uit.
Ik heb na mijn miskraam erg tegen de eerste echo opgezien. Positief denken en afleiding zoeken is het enige wat helpt. Maak ook je onzekerheid bespreekbaar met de verloskundige of gynaecoloog. Ik kreeg hierdoor een extra echo. Nog steeds ben ik af en toe onzeker maar probeer van elk mooi moment weer even te genieten en deze te koesteren.
Hoi Juudje. Ik heb meegelezen op dit topic en vroeg me af of je je echo vandaag al gehad had en hoe het gegaan is.
Dank voor je reactie! Ik had inderdaad gister mijn echo. Vruchtzak met kindje en hartactie. Zo blij! Natuurlijk nog wel de gebruikelijke onzekerheid, maar de grootste angst is nu weg genomen.
Wat fijn, gefeliciteerd! Dat er een kloppend hartje is is voor het moment in ieder geval super goed nieuws!