Met mijn ex verloopt het contact op zijn zachts gezegd apart. Het is de vader van Q maar hij ziet haar bijna nooit, in principe een weekend per 4 weken. In de vakanties niet, soms in de zomervakantie 1 weekend. Met de feestdagen ook niet. En niet alle weekenden kan hij, deze komen dan te vervallen. Nu was de nieuwe vrouw van mijn ex zwanger. Q kwam daar achter omdat ze toen ze daar was een kaartje op de kast had zien staan met 'gefeliciteerd zwanger' er op en ze had gevraagd of zij zwanger was. Later had hij wel een keer gebeld om een weekend af te zeggen en haar te zeggen dat ze een broertje zou krijgen. Afgelopen maandag kreeg ik laat in de avond telefoon van ex. Zijn zoon was afgelopen weekend geboren maar omdat het niet goed ging waren ze nog in het ziekenhuis. Hij wist dus nog niet of hij Q vrijdag op kon halen (vandaag dus) en of ze anders alleen zaterdag kon komen. Wanneer ze nog in het ziekenhuis waren zou het helemaal komen te vervallen. Ik heb hem nog een aantal andere dagen genoemd dat ze ook kon komen omdat het nu toch vakantie is. Nu heb ik nog steeds niks gehoord. Ik snap echt wel dat je hoofd niet bij je ex is als het niet goed gaat, maar je hebt nog een dochter. Ik hoorde dat op Facebook al wel staat dat het kindje geboren is. Q weet dus nog van niks. Eigenlijk vind ik het niet aan mij om haar te zeggen dat het kindje geboren is en dat ze daarom niet naar haar vader kan, of later, of korter. Wat zouden jullie doen, het toch zeggen of gewoon helemaal niks zeggen. Q heeft ook niet meer naar haar vader gevraagd de afgelopen weken maar ik had haar wel gezegd dat ze daar heen zou gaan vandaag.
Ik snap helemaal dat je wel een beetje klaar bent met je ex. De ene keer komt hij wel voor zijn dochter en de andere keer niet. Dat is voor jou niet fijn en al helemaal moeilijk uit te leggen aan Q. Maar deze keer zou ik toch proberen je niet te ergeren aan je ex, ondanks zijn beroerde staat van dienst. Zijn zoon is net geboren en het gaat niet goed. Voor deze ene keer is het helemaal te begrijpen dat hij eventjes niet met Q bezig is, die zit tenslotte gezond en wel bij jou, in tegenstelling tot zijn zoon. Ik zou dus eventjes afwachten wat hij volgende week nog laat weten. Wel zou ik je dochter vertellen dat ze een broertje gekregen heeft de dag voordat ze weer naar school gaat. Ze hoort het van haar vader te horen, maar als dat even niet zo is, dan beter van jou dan van iemand anders op het schoolplein.
Op het schoolplein zal ze het niet horen, we wonen niet meer in dezelfde plaats en niemand kent hem hier. Over 2 weken vieren we haar verjaardag waar haar neefjes ook bij zullen zijn. Ik denk dat zij het wel weten dus als Q het dan nog niet weet zal ik het van te voren idd wel vertellen denk ik.
Dan lijkt me dat inderdaad het moment dat jij het wel moet vertellen, omdat het voor Q echt niet leuk zou zijn als ze van haar neefjes moet horen dat ze opnieuw grote zus geworden is. Ik hoop echt voor Q dat je ex de komende 2 weken wel wat van zich zal laten horen.
En ik probeer me ook echt voor te houden dat hij het dit keer niet met opzet doet allemaal. Dit wordt alleen wel erg lastig, Q is als baby een paar keer best ziek geweest. Met 2 maanden hersenvliesontsteking en met 6 maanden RSvirus met uitdroging. Beide keren is hij steeds gewoon gaan werken en 1 keer er dag even langs geweest. Toen ze 4 jaar was zijn haar keel en neusamandelen verwijderd en daarna heeft ze bijna een week ruim 40 graden koorts gehad. Ook toen kon er niet eens een telefoontje vanaf. Ik ben dus bang dat dit hun relatie niet ten goede komt... Dit is waarschijnlijk óók waarom het me zo irriteerd. Ik heb eigenlijk zo iets van, als Q het allemaal niet waard is haal haar dan niet meer op en teken dat je geen ouderlijk gezag meer hebt.
Het is niet meer dan logisch dat het je allemaal mateloos irriteerd. Je ex geeft geen thuis en jij mag Q weer gaan uitleggen dat het echt niet aan haar ligt, zonder hem volledig naar haar toe af te branden. Sterkte ermee.
Ik zou ten alle tijden zelf wel eerlijk blijven tegen je dochter. Hierbij proberen niet je ex af te vallen maar haar zelf die conclusie laten trekken die ze wil trekken. Haar vader laat haar als stikken en nu houdt mama ook dingen achter. Ik zou haar eerlijk zeggen, papa heeft gebeld dat je nu niet kan komen, je broertje is geboren en ligt in het ziekenhuis. Ik heb gevraagd wanneer je mag komen kijken en pap zal mij laten weten wanneer dat kan. Zo leg je hem ook weer terug bij je ex. Als zij erachter komt dat jij wel van de baby weet en niks gezegd hebt is dat heel verdrietig. Daarnaast heeft hij afgebeld en denkt zij nu dat hij weer niet op komt dagen.
Pfff ik kan me niet voorstellen dat een vader zo kan zijn. Hier ook een samen gesteld gezin en in december bevallen van ons zoontje. De kinderen van mijn man zouden vanaf 2e kerstdag bij ons zijn. Dit wel onder voorbehoud gedaan i.v.m zwangerschap. Was 4 jan 2017 uitgeteld dus ging er gewoon van uit dat het door kon gaan. Helaas belande ik in het ziekenhuis 23 december 2016 dus hebben de kinderen af moeten zeggen hun wel uitgelegd waarom. Onze zoon is 27 december 2016 geboren en de volgende dag mochten we naar huis. We hebben de dag van de geboorte meteen de kids gebeld en gezegt dat ze de andere dag op gehaald werden want dan mochten ik en hun broertje naar huis. De kinderen zijn de hele week gebleven, vind het dus heel erg om te horen hoe de vader van Q er mee omgaat. Ten aanzien van dat haar broertje is geboren, ik zou het haar gewoon vertellen voor ze het van iemand anders hoort. Jou frustratie snap ik heel goed maar denk dat je jou dochter zelf de conclusie moet laten trekken over hoe belangrijk haar vader haar vind. Ik hoop dat haar vader de juiste keus maakt voor hij misschien te laat is. Als ik kijk naar mijn man die pakt elke gelegenheid aan zijn kinderen te zien. Hier zijn alle 3 de kinderen gelijk dus het kan ook anders en dan zijn 2 van de 3 kinderen dus niet van mij. Ik wens je heel veel succes toe met alles.
Inmiddels een korte reactie gehad. Hij kon Q nog niet komen halen en liet nog wel weten wanneer het wel uit zou komen. Ik heb Q nog niks verteld. Ze is erg gevoelig, hierdoor en ivm het vast lopen op school is er komende donderdag een intake bij een kinderpsycholoog. We hebben besloten dat ik daar advies vraag over het wel of niet vertellen. Q heeft zelf ook niet meer naar haar vader gevraagd.