Voordat mijn Zoontje werd geboren. Werkte als manager fulltime. De bevalling was helaas best wel heftig en mijn zoontje werd ziek waardoor we in de ziekenhuis moesten blijven. Ik kreeg kort daarna postnale depressie. Langzaam kom ik er nu weer uit en wil ik weer werken. Ik heb een kans gekregen om weer 38 uur wat over 5 dagen is verdeelt weer als manager aan de slag te gaan. Alleen vind ik dit best wel spannend. Mijn man werkt ook fulltime. En voel me ook best wel schuldig tegen over mijn zoontje. Hij is inmiddels al wel 8 maanden en doet het super goed! Zijn er meer ouders hier die beiden fulltime werken? Hij zal dan twee dagen naar de opvang gaan.
Ik heb ooit gelezen dat de kwaliteit belangrijker is dan kwantiteit als het gaat om tijd met je kind doorbrengen. Hoeveel ouders zijn wel niet mentaal afwezig als ze thuis zijn? Als jij blijer wordt van die baan dan van geen/ parttime baan heeft jouw kind daar ook baat bij. En anders: kan jouw man evt een dag minder werken op termijn?
In België is dat redelijk standaard. Wij werken beiden voltijds. Kinderen zijn als baby allebei vijf dagen per week elders geweest. In mijn optiek betekent dat gewoon dat ze meerdere plekken hadden om te spelen, te leren en te groeien. Ze zijn allebei ook prima gehecht. Maar je moet het natuurlijk zelf wel willen. En je man moet ook akkoord zijn, niet omdat hij toestemming moet geven, maar omdat jullie dan allebei evenveel zullen moeten bijdragen aan huishouden en opvoeding.
Wij hebben er juist voor gekozen om er steeds voor onze kinderen te zijn. In de praktijk houdt dat in dat mijn man 4x9 uur werkt en ik op zijn vrije dag en in het weekend. Zo is er altijd 1 van ons bij de kinderen. Hier bracht het veel rust en nu geniet ik veel meer van mijn werk en het thuis zijn. Mijn oudste zoon heeft erg geleden onder de onrust van thuis en gastouder en school en kreeg steeds meer last van angst als we weg moesten. Zelf vond ik het ook echt niet meer fijn... Ik zou er niet aan moeten denken mijn kinderen alleen uit bed te kunnen halen en er 's Avonds weer in te leggen en ze alleen in het weekend zelf te kunnen verzorgen.
Gelukkig zijn er nog veel andere opties dan ofwel altijd bij je kinderen zijn ofwel alleen voor in en uit bed
Dit klinkt ideaal maar als gezin samen heb je dan veel minder tijd. Wij werken allebei maar het is wel in balans. Ik ben een dag vrij, mijn man ook. In de avonden zijn we met z'n allen. En in het weekend zijn we allebei vrij zodat we wat met z'n allen kunnen doen.
dat valt toch wel mee? klinkt als elke ochtend en avond iig al samen zijn en in het weekend ook nog 1 dag? en misschien werkt ze in het weekend zelfs wel deels als de kinderen slapen? Ik vind het wel mooi van @MirW , want ja je bent minder tijd met zijn allen, maar eerlijk is eerlijk, dat is in sommige opzichten voor jezelf als ouder vooral relaxter omdat je het niet alleen hoeft te doen en dus vind ik het vooral een opoffering bij jezelf, ten behoeve van je kind. Ik dit dat de meeste kinderen hieraan de voorkeur zouden geven boven naar opvang gaan, maar meer met zijn allen samen.
Ik ben idd niet ieder weekend aan het werk, zelfs niet elke vrijdag. Het gebeurt zelden dat ik alledrie de dagen (vrijdag/zaterdag/zondag) achter elkaar werk, als dat een keer zo is dan werk ik het weekend erna niet. In het weekend zijn het vooral avonden dus ben ik tot 14 uur thuis. Ik probeer per maand 5 diensten te werken, dan heb ik ruim voldoende uren om mijn BIG-registratie te behouden. Meestal zijn het er meer (6-7), soms minder. Mijn man vindt die 4 dagen ideaal. Hij werkt niet dicht bij huis en moet dagelijks over filegevoelige stukken snelweg. Hij gaat om 6.30 de deur uit en is rond 19 uur weer thuis. Hij vindt het dus heel fijn dat dit niet de hele (werk)week is maar dat hij op vrijdag thuis is. Doordat hij een uur langer doorwerkt rijdt hij, bij wijze van spreken, achter de file aan naar huis ipv er midden in te staan. Ik snap ook dat niet iedereen hier voor kiest of de financiële consequenties die het heeft kan/wil dragen. Hoewel dat voor ons wel meevalt, vind ik, we letten goed op onze uitgaven maar we kunnen gewoon met vakantie in de zomer, hebben 2 auto`s staan.
Dit verschilt heel erg per kind, en daarbij gaan niet alle kinderen naar een opvang als de ouders werken. En op een opvang kan een kind het heel erg naar zijn zin hebben, dat was bij ons in ieder geval wel. Net als school nu. Mijn kinderen zijn al wat ouder en vooral de oudste hecht veel aan tijd met z'n vieren. Ik heb haar ook gevraagd wat zij liever wilde, af en toe overblijven, 1x bso en 1x opa en oma, of dat papa of mama altijd thuis is, maar we dan minder geld hebben voor vakantie en uitstapjes. Zij geeft duidelijk de voorkeur aan wat opvang en leuke dingen doen met z'n allen. Zo is ze dol op de Efteling maar dat kost veel geld, dat weet ze ook, maar op deze manier kan dat dus makkelijk. Maar zo is het voor iedereen dus anders wat ze fijn vinden, is ook prima toch En ook niet alles is haalbaar, ik kan wel in de avonden of weekenden willen werken maar dat wordt voor mij moeilijk met het werk wat ik doe . Ik heb mijn tijden gelukkig al heel erg aan kunnen passen zodat ik de kinderen naar school kan brengen en op donderdag ben ik eerder vrij zodat ik ze van school kan halen.
Hier werk ik 2 dagen ene week en 4 dagen andere week De maandag /woensdag en om het weekend ( werk in de zorg dus regelmatig rooster wat ik heb is wel een uitzondering Mijn man werkt dinsdag /donderdag /vrijdag op de dagen dat ik thuis ben .. mijn rooster gaat wel iets veranderen ga de woensdag overdag niet meer werken dan ga ik de nachtdienst in 1x per week Maar hier is er altijd iemand thuis En ik werk dubbele diensten ( thuiszorg ) dus ochtend werken soms heb ik middagroute dan savonds thuis vaak heb ik avond route erbij dus middag thuis avond werken .. hier is er ech meer rust in huis gekomen en kan ik gewoon werken
Dat durf ik toch te betwijfelen. Mijn dochter vraagt zelf om in de studie te blijven na school. Zoontje vliegt 's ochtends de onthaalmoeder in de armen. Maar als je aan de oudste vraagt wat ze het allerleukste vindt, is het met ons vier samen op stap gaan. En zo ken ik toch heel veel kinderen.
Dankje wel voor jullie reacties! Ik ben ook bang inderdaad dat hij straks niet meer weet dat ik zijn moeder ben. Maar ik wil wel weer heel graag mijn leven oppakken. Ik ben ook 26.
Kom op joh, je moet echt al veel fout doen voor je kind vergeet dat jij zijn moeder bent hoor. Jij stopt hem toch in bed? Zit bij hem als hij ziek is? Speelt met hem in bad? Gaat op uitstapjes met hem? Als kinderen zo snel slecht gehecht zouden zijn, zouden er in België heel veel sukkelaars rondlopen hoor. En we hebben wel wat gekkerds, maar nu ook weer niet zó veel
Joh je bent 8 maanden bij m geweest! Dat is meer dan de meeste moeders kunnen zeggen. Verder is het denk ik wel belangrijk dat je er zelf mentaal weer aan toe bent, dat je niet ineens er achter komt dat 38 uur in één keer na je ziekte heel erg pittig is. Normaal gesproken ga je eerst een reïntegratietraject in na zoiets. En is er niet bijvoorbeel 4x9 van te maken? Dan heb je al een dag extra thuis.
Niet helemaal fulltime: wij werken beide 32 uur dus beide een dag thuis. Wel doe ik soms savonds nog wat. Kindjes gaan 2 dagen naar opvang en 1 naar opa en oma. Wij zijn wel vroeg thuis dat scheelt. De oudste is prima gehecht en een vrolijk lief enthousiast slim jongetje. Hij juicht altijd als hij naar de opvang mag! De jongste is 6 maanden en ook vrolijk en tevreden. Geen tekenen dat hij niet gehecht is. Bij de eerste 6 maanden thuis geweest enbij de tweede 4 maanden. Het is even wennen, de eerste week vond ik vreselijk maar nu is het zo normaal en loopt het zo goed. Ze wennen er wel aan hoor! Komt goed!
Toen ik nog werkte ging de oudste eerst twee dagen naar kdv/gastouder en later naar de BSO. Ik ben nu afgekeurd en dus altijd thuis en ze heeft echt aangegeven dat het toch wel fijn is dat ze naar school niet meer naar e BSO moet. Ze sport 2 keer en de rest van de dagen kan ze altijd afspreken. Ik denk dat het bij een hele dag naar de opvang makkelijker is. Als ze klein zijn hoeven ze nog niet naar zwemles en clubjes. Op de basisschool hebben kinderen het veel drukker . Ik zou dus liever niet fulltime gaan werken.
Helaas kan ik niks regelen kwa 4 dagen werken. Het is namelijk een managers functie. Ik heb ja gezegd. En begin maart begin ik. Ik ga het gewoon proberen en kijken of het mij bevalt of niet.
Is een thuiswerk dag wellicht een optie? Soms geeft dat je ook nog wat ruimte. Succes, komt vanzelf goed hoor, ze worden er echt niet slechter van. Geloof ik niks van. Ze wennen aan elke situatie.
Ik denk ook dat kinderen er wel aan kunnen wennen. Maar voor mezelf lijkt het geen ideale situatie als dan je dagen bestaan uit rennen en vliegen. Het staat of valt bij hoe gelukkig jij en je partner zijn met de situatie. Vind je je werk leuk en krijg je er energie van? Dan komt het allemaal reuze goed denk ik. Maar een kind 2 dagen naar de opvang vind ik niet zo veel. Dat kan een baby wel aan Na mijn 1e werkte ik fulltime (zo'n 60-70 uur per week helaas) en het vrat energie, verschrikkelijk. Ik ging er echt aan onderdoor.
Voor degenen die allebei fulltime werken en zeggen dat ze er 's avonds en in het weekend VOLLEDIG voor de kinderen zijn: wanneer doen jullie dan het huishouden, de was, de boodschappen, de tuin etcetera....Of besteden jullie dat allemaal uit? (Gewoon een nieuwsgierig vraagje hoor, vraag me dan af hoe dat dan gaat....)