Wel of niet solomoeder worden

Discussie in 'MMM clubs' gestart door MamaAlleen, 20 jul 2018.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. MamaAlleen

    MamaAlleen Nieuw lid

    20 jul 2018
    2
    3
    3
    Vrouw
    Hallo allemasl,

    Vanaf jongs af aan heb ik een kinderwens maar helaas heb ik de juiste partner nog niet ontmoet. Inmiddels ben ik wel bijna 39 en tikt mijn biologische klok hard door.

    Ik heb met mijzelf afgesproken nog 1x heel goed na te denken of ik het alleen zou willen/durven/kunnen. Ik lees veel op allerlei sites en fora maar het blijft een lastige keuze.

    Zijn er mensen op dit forum die ook voor deze beslissing staan of die misschien al genomen hebben? Ik ben heel benieuwd naar jullie overwegingen. Waar zaten je zorgen en was dat dan ook zo of zou je nooit meer anders willen?

    Bedankt voor jullie reactie,
    MamaAlleen
     
  2. Stiertje73

    Stiertje73 VIP lid

    27 feb 2011
    5.738
    268
    83
    Ik zou zeggen: volg je hart en ga ervoor. Straks kan het niet meer. Ik heb er ook over nagedacht om het alleen te gaan doen. Maar toen kwam ik toch nog de vader van mijn kinderen tegen en hebben wij samen 2 dochters gekregen.
     
  3. heidiane

    heidiane Fanatiek lid

    5 jul 2010
    1.720
    1.647
    113
    Ik heb de eerste zwangerschap en de eerste 5 maanden alleen gedaan met mijn oudste. Je bent 39 dus ook nog genoeg levenservaring om een kind groot te brengen. Eerlijk gezegd (voel me nu even hondsbrutaal): Ik zou echt niet meer te lang wachten en ervoor gaan. Het is zo heerlijk een kind te hebben, enne je bent dan ook eigen baas dus geen discussie met een mede opvoeder.
     
  4. tupp

    tupp VIP lid

    13 jun 2009
    22.622
    18.475
    113
    Vrouw
    lerares basisonderwijs
    Ik snap dat de klok tikt en je op een gegeven moment een keuze moet gaan maken.

    Ik heb nooit voor deze vraag gestaan, maar zal als getrouwde moeder antwoorden: ik ben blij dat wij het samen doen. Ik weet dat er legio vrouwen en mannen zijn die het alleen doen (bewuste keuzen of onbedoeld.) Maar ik vind een week alleen thuis met mijn kinderen al best pittig. Nu ben ik natuurlijk gewend om het samen te zijn en is als ik alleen met ze ben, de routine dus weg. Maar het is meer dan dat.

    Ik heb gewoon ook behoefte om naast de kinderen, ook contact met volwassenen te hebben. Ik vind mijn kinderen geweldig en ze zijn echt lief en behoorlijk braaf. Maar als ik een hele dag alleen de kinderen om me heen heb gehad, ben ik er op een gegeven moment een beetje klaar mee. De oudste heeft er de laatste weken bijvoorbeeld een handje van om elk gesprek over Minecraft te laten gaan. En dan kan hij gerust een monoloog van 20 minuten houden waar je niet tussenkomt. Als ik hem op een gegeven moment niet afkap, zou hij waarschijnlijk ook wel 2 uur door kunnen praten.
    Dan ben ik blij als mijn man thuiskomt en ik even een praatje met hem heb. Of dat de kinderen zich op hem storten en ik dus even rust heb.

    Doordat wij samen zijn, kan ik ook makkelijk een middag of avond weg. En hij natuurlijk ook. We sporten allebei een avond per week. Daar hoeft niks voor geregeld te worden: de ander is er gewoon. Ook als ik een keer met een vriendin weg wil, is dat makkelijk af te spreken. Zonder dat je daar weer oppas voor hoeft te regelen.

    Ook ben ik dankbaar dat we met elkaar kunnen overleggen; over bepaalde regels. Maar ook bepaalde situaties nabespreken en aan elkaar spiegelen. Reageerde ik niet te streng? Natuurlijk doe je dan met vriendinnen ook. Maar met de andere ouder is het toch anders.

    Op de hectische dagen (werken, opvang, laat thuis) ben ik ook blij dat we samen zijn. Ik kan echt moe zijn na zo'n lange werkdag. Dan dus koken, eten, tafels overhoren, bedritueel, daarna nog afruimen etc. Ook dan ben ik blij dat we het samen doen. Op de avonden dat hij er niet is, komt het er op neer dat ik pas op de bank kan ploffen, vlak voordat ik zelf maar bed ga.

    Ik denk dat mensen die (nog) geen kinderen hebben, zich er soms op verkijken hoeveel 'extra gedoe' het oplevert. Je hebt echt veel minder vrijheid, zeker als je er alleen voor staat. En het vergt best wat energie en bepaalde periodes bovenmenselijk veel geduld. En dan hebben wij twee redelijk makkelijke kinderen.

    Er zullen ouders zijn die het -ook alleen- allemaal heel makkelijk vinden en minder behoefte hebben aan tijd voor zichzelf zonder kinderen. Maar in alle eerlijkheid: ik zou dit echt niet alleen willen doen. Ik zou het wel kunnen in de zin dat de kinderen niks te kort zouden komen, maar ik denk dat ik dan constant met een halve burn-out zou rondlopen en er echt minder van zou genieten.

    Ik denk dat je pas echt weet wat voor soort ouder je bent, als je kinderen hebt. Misschien gaat het jou wel heel makkelijk af. Maar misschien valt het je tegen. Even heel hard: ik denk dat je beter spijt kunt hebben dat je geen kinderen hebt, dan spijt dat je wel kinderen hebt.
    Ik denk dat als ik alleen aan dit avontuur was begonnen, dat ik dan soms wel spijt zou hebben.
     
  5. Loolaa

    Loolaa Fanatiek lid

    6 apr 2015
    1.770
    427
    83
    @MamaAlleen Ik las dit topic vorige week al en dacht ik reageer niet omdat ik geen alleenstaande moeder ben. Maar heb toch het gevoel dat ik je een hart onder de riem wil steken.

    Ik lees dat je al vroeg moeder wilde worden. Ik vind het zo ontzettend jammer voor je dat je niet de juiste partner bent tegen gekomen. En de vraag of je het alleen moet doen of niet? Je hebt al zo lang die wens. Als je het nu laat gaan, wat gaat dat voor jou betekenen?

    Ik lees hierboven over spijt. Ik denk dat je je goed moet afvragen voor jezelf waar je het meeste spijt van gaat krijgen. Volgens mij heb je grofweg drie scenario's. (Er zullen er vast meer zijn)
    Dat je het niet hebt geprobeerd terwijl je het toch graag wilt?
    Dat je het wel hebt geprobeerd en het is niet gelukt, maar er wel alle moeite voor hebt gedaan.
    Dat je het hebt geprobeerd en je moeite wordt beloond.

    Ik hoop dat je je hart volgd. Ben ook erg benieuwd wat je gaat doen. Ik wens je veel wijsheid toe.
     
    Bloem2310 en Vally85 vinden dit leuk.
  6. Vally85

    Vally85 Fanatiek lid

    21 jun 2016
    2.119
    977
    113
    Ik kan nu wel een heel verhaal schrijven over wat je wel of niet moet doen maar ik heb van jongs af aan ook nagedacht van Wat als ik geen partner zou vinden (om welke reden dan ook) en toch kinderen wil... Wat dan? Ik had voor mezelf besloten als ik op mijn 35e niemand had ontmoet ik er alleen voor zou gaan. Het is mijn kinderwens en in deze tijd zijn er zoveel opties waardoor het mogelijk is.

    Net wat @Loolaa zegt, volg je hart.
     
    Loolaa vindt dit leuk.
  7. Beebylove

    Beebylove Fanatiek lid

    11 mrt 2013
    1.850
    644
    113
    Vrouw
    Ga ervoor! Het komt wel goed. Ook als je mogelijk ooit toch een partner krijgt. Je krijgt ongelooflijk veel spijt als je het niet geprobeerd hebt.
    Je wens is te groot om t weg te stoppen.
     
  8. Bloem2310

    Bloem2310 Fanatiek lid

    6 aug 2016
    2.535
    1.885
    113
    Ik ben een bewust alleenstaande mama van een prachtig meisje van 2,5.
    Ik kan alleen maar zeggen : als je graag een kindje wilt, ga er dan voor. Je wilt later niet steeds denken "wat als.. "
    Mensen vragen me vaak of ik het zwaar vind. Het gekke is dat ik niet anders weet dus het is voor mij niet zwaar. Ik zie vooral voordelen: zelf de naam mogen kiezen, zelf de opvoeding bepalen etc.
    Ik geef wel als tip: zorg dat je een netwerk om je heen hebt van mensen die soms willen komen helpen of oppassen als je er even helemaal door heen zit, dit heb je echt nodig.

    Verder : veel succes en als je het echt wilt, ga er dan voor!
     
    Loolaa vindt dit leuk.
  9. Madelie

    Madelie VIP lid

    14 jun 2014
    11.374
    8.468
    113
    Ik zou niet wachten maar ervoor gaan!
    Zoveel vrouwen zijn je voorgegaan en daar gaat het in de meeste gevallen ook goed.
     
  10. spruitje80

    spruitje80 Fanatiek lid

    5 jul 2016
    4.380
    3.902
    113
    noord holland
    Ik zou er ook voor gaan. Volgens mij, in tegen stelling tot iemand hierboven, kun je nooit spijt krijgen dat je er aan begonnen bent, wel dat je het niet geprobeerd hebt. En dan bedoel ik niet dat het niet met momenten heel zwaar kan zijn of dat het niet altijd even leuk zou zijn, maar ik geloof niet dat dat spijt zou geven.
    Voor mezelf zou ik wel praktisch denken: heb ik een baan waarbij ik gebruik kan maken van kinderopvang (in de zorg met onregelmatige diensten zou dat waarschijnlijk veel lastiger zijn), of heb ik evt ook nog iemand zoals ouders die een dagje op zich willen nemen, wil ik minder werken en ga ik het dan financieel redden (en dan bedoel ik de basis zoals vaste lasten en boodschappen e.d. voor de rest geloof ik wel dat het met minder ook kan), heb ik evt wat opvang mogelijkheden in mijn omgeving voor zo nu en dan?
    Als dat voor je gevoel allemaal kan zou ik ervoor gaan. De man van je dromen kun je altijd nog tegen komen. Mensen die een partner verliezen of scheiden kunnen ook later opnieuw gelukkig worden met een nieuwe liefde, ook als er al kinderen waren. En in dat geval heb je in ieder geval niet met lastige exen en omgangsregelingen te maken :D
     
    Madelie vindt dit leuk.
  11. Mila27

    Mila27 Fanatiek lid

    20 jul 2017
    3.153
    2.346
    113
    Vrouw
    Ik tegenstelling tot wat hierboven geschreven word door @tupp denk ik niet dat je er spijt van gaat krijgen als je ervoor gaat. Tuurlijk is het moederschap zwaar... Maar het ligt er ook aan hoe hoog je de lat legt voor jezelf.. Hier ligt mijn zoontje elke avond rond half 8/8 uur in bed en heb ik de rest van de avond nog lekker voor mezelf.. en ben ik ook vrij streng als hij toch gaat lopen klieren.. Zelfde overdag, vanaf het begin aangeleerd dat hij zelf moet/kan spelen.. ik ben geen 24 uurs animatie.. :p En ik heb een heerlijk kind! Mijn partner doet natuurlijk ook wel zijn deel maar het grootste deel vd opvoeding en huishouden ligt bij mij.. en als je wens groot genoeg is, kun jij dit ook! Een netwerk zou idd wel heel fijn zijn! Zodat je wel af en toe ontlast kunt worden als je dat nodig hebt.. en stel je er gewoon op in dat vooral de eerste jaren zwaar gaan zijn, dan kan het alleen maar meevallen ;)
     
  12. poppetje77

    poppetje77 Fanatiek lid

    11 jul 2012
    3.880
    330
    83
    Vrouw
    ambtenaar
    regio rotterdam
    Volg je hart.. als je kinderwens zo sterk is, ga er voor! Hoeveel vrouwen zijn niet samen maar gaan na de geboorte uit elkaar?! Een relatie geeft geen garantie dat je het samen gaat doen..

    Je kan wachten op je droomman maar wat als je die pas over 4 jaar tegen komt? Of die dan onvruchtbaar blijkt.. de mmm in Dan is moeilijk. Dus denk aan wat jij echt wil en volg dat.. alleen jij bepaalt jouw pad en jouw geluk..
     
    Madelie vindt dit leuk.
  13. MamaAlleen

    MamaAlleen Nieuw lid

    20 jul 2018
    2
    3
    3
    Vrouw
    Hallo allemaal,

    Heel erg bedankt voor al jullie reacties. In de tussentijd heb ik nog veel meer gelezen en met veel mensen gesproken. Jullie reacties op het forum dragen er ook zeker aan bij dat het plaatje completer aan het worden is.

    De rode draad die ik overal lees/hoor: als je echt wilt ga er dan voor nu het nog kan. De rest komt vanzelf goed.

    Bedankg voor jullie verhalen,
    MamaAlleen
     
    poppetje77, Madelie en Mississippi vinden dit leuk.

Deel Deze Pagina