Haha, Chantal: idd! Hier doet ze soms per ongeluk een brabbel-'mama', maar ik heb het haar nog niet expres horen doen... Lijkt me echt supergaaf! (Tja, Thirza is mijn eerste he?). Mijn lijstje was nog niet helemaal af, er stond visite voor de deur vanochtend, maar hier nog een paar: Niet zeuren en tevreden zijn met wat je hebt/het kleine waarderen. Anderen helpen, niet enkel dingen doen waar jij zelf iets voor terug krijgt. Jezelf kunnen vermaken, zelf kunnen spelen, (dus idd niet teveel TV, computergames, enz). Tafelmanieren, (aarrgghh, zo erg als kids alles onder smeren (de wat oudere he? ) en smakken, half onder tafel hangen, enz). Zuinig zijn met je spullen, (niet gooien met speelgoed... Ik heb zo'n neefje... Heel irritant). Geen dingen doen die God verboden heeft, (haha, en ik ben wel christelijk, ).
- Weten dat ze zichzelf mag zijn en niet altijd aan de verwachtingen van anderen hoeven voldoen. - Een beetje ruggegraat tonen als je iets wilt bereiken - Behandel mensen zoals je zelf ook graag behandeld word - Kijk mensen recht in de ogen als je tegen ze praat - Niet als een zoutzak aan tafel zitten (gehehe ik heb er zo'n pesthekel aan als kinderen of volwassenen half onderuit gezakt aan tafel zitten of tijdens het eten zitten te spelen)
Hoi, ik wil even inhaken op dat mama mama roepen door een 'volwassen gesprek' heen. Ik vind persoonlijk dat het sowieso vervelend is als iemand door een gesprek heen roept/praat/gilt. Zowel jong als oud. En dat betekend dus voor mijn kindje dat als iemand, jong of oud!, bezig is iets te vertellen of even ingesprek is, er niet doorheen gepraat wordt en netjes even op je beurt wachten. Verder vind ik respect voor mens én dier heel belangrijk. Ik word echt link als ik die k*tkinderen hier achter eendjes of katjes zie rennen en ze dan proberen te schoppen, en die ouders doen er niets aan Opstaan voor ouderen/zwangeren, dat betekend dus ook voor mij, dat ik mijn dochtertje op mijn schoot neem als het druk in de bus/tram/metro is. Géén afval op straat gooien (mijn tas/zakken zitten altijd bomvol met papiertjes enz hahah). U tegen ouderen zeggen. Opzij gaan als iemand er langs wil, of pardon/sorry zeggen als je zelf ergens langs wilt (dat schijnt tegenwoordig ook niet meer te kunnen!) Eerlijk zijn, ook als je iets gedaan hebt waarvan je weet dat mama boos zal worden, maar dat je het eerlijk bent over je daden en je verantwoordelijkheid neemt, dat is altijd nog beter dan wanneer je liegt, want dan word ik pas echt boos Leren dat mama toch wel alles door heeft dus liegen heeft geen zin hahahaha Spelenderwijs leren, en leren hun fantasie te gebruiken, dwz spelen met 'echt' speelgoed, en dus niet met een Nintendo Wii of een sega mega super turbo xbox. Niet heel de tijd voor de buis zitten. Geen mobieltjes voor haar 14e, tegenwoordig lopen ze al met een mobiel op hun 7e jr , belachelijk.. Gewoon lkkr spelen buiten of met de poppen, barbie's enz. Ze kan met alles terecht bij mij, ook als ze denkt dat ik het ergens niet mee eens zal zijn, zal ik toch overal voor open staan en proberen zo objectief mogelijk te zijn. En ga zo maar door
* Opstaan voor ouderen, zwangeren, zieken * Ouderen aanspreken met u * Bij ouderen spreken met 2 woorden * 'Dankjewel voor alles' zeggen bij vertrek * Respect voor dieren en mensen * Tafelmanieren, niet smakken, weten hoe je bestek gebruikt enz. * Eerlijk alles delen * Behulpzaam zijn naar anderen/zwakkeren * Mensen recht aan kijken tijdens een gesprek * Iedereen in 1e instantie onbevooroordeeld en als gelijke beschouwen, maw een neutrale benadering * Creativiteit, zelfredzaamheid stimuleren * Lekker kunnen (buiten)spelen * Jezelf aanpassen aan een situatie, spelenderwijs leren wat gepast is in geval van ziekte, overlijden, bruiloften enz. enz. * Zorgen dat hij zichzelf kan accepteren zoals hij is * "Uitrusten mag, opgeven nooit" * Behandel anderen, zoals je zelf graag behandeld wilt worden En zo zijn er vast nog wel meer...
wat zullen wij allemaal voorbeeldige kinderen hebben. ok wat mij zo even te binnen schiet: - aankijken als iemand tegen je praat - met 2 woorden spreken. (en dan bedoel ik dus gewoon bv "ja mama" of "ja juf". ) - alstublieft en dankjewel zijn geen scheldwoorden, dus die mag je gewoon zeggen - tafelmanieren. Idd vre-se-lijk die smakkende, kitsende volwassenen. (en hun kinderen) - Opstaan voor iedereen die het nodig heeft/ lijkt te hebben - opruimen voor je aan iets nieuws begint, mama is immers geen hulp in de huishouding... - meehelpen met dagelijkse dingen (spelenderwijs mee afwassen poetsen klussen etc etc) - je fiets op de stoep zo neerzetten dat er altijd een rolstoel of kinderwagen langs past. (ik kan me echt herinneren dat mijn moeder mij dat vertelde, maar hoe vaak ik merk dat je er dus niet langs kunt...)
Leuke voorbeelden meiden!! Owja nog een die me te binnen schoot waar ik slecht tegen kan: schreeuwende kinderen buiten! En dan bedoel ik niet kinderen die enthousiast aan t spelen zijn want dat is hartstikke leuk (en nodig) maar bijvoorbeeld een kind wat in de tuin staat en zijn moeder roept die binnen in de keuken staat "MAAAAAAMMMMMM!!!!!! MAAAAAAHAAAAAAMMMMM!!!" En dan heb je na 5 min schreeuwen ook nog van die moeders die naar buiten lopen en vragen "ja lieverd wat is er ?" Dan denk ik "wat de fok!?! " die had van mij al lang binnen gezeten!
Met zijn mond dicht eten. Niet knoeien met eten. U zeggen tegen oudere mensen. Altijd eerlijk zijn. Sociaal zijn. Zuinig zijn op kleding en andere dure spullen.
In veel van bovenstaande reacties kan ik me heel goed vinden. Wat ik alleen nog heel belangrijk vind is dat Senna: - leert zichzelf te accepteren zoals (of wie) ze is en van zichzelf te houden. - erop durft te vertrouwen dat zij haar grenzen aangeeft (hiermee bedoel ik: als zij niet bij iemand op schoot wil zitten, dan MOET dat niet of als zij iemand geen zoentje wil geven dan MOET dat niet). Ik vind het heel belangrijk dat haar lijf van haar is en dat zijzelf bepaalt wie daar 'aan mag zitten' (goed bedoeld) en wie niet!
Fijn om te lezen dat er zoveel kindjes allemaal zulke mooie waarden en normen mee krijgen.. Je gaat je afvragen waar al die aso kinderen vandaan komen...
-respect voor ouderen en invaliden. -mensen met "u" aanspreken en altijd dank je wel zeggen als je wat krijgt of ergens bent geweest. - Nooit iemand beoordelen op zijn uiterlijk, altijd eerst iemand kennen leren. -Bij tegenslagen niet gaan zielig doen maar juist de schouders er onder zetten. Er zijn wel meer dingen, maar ik kan er zo ff niet opkomen... komen later wel, eerst maar een bak koffie en ff wakker worden
het meeste is al gezegt, maar als ik de lijsten met normen en waarde lees van iedereen zullen mijn kids wel heel aso zijn....er zijn dus heel veel dingen die mijn kids wel mogen en waarvan ik lees hier dat dat behoorlijk aso is....ach...ben blij dat ik toch hoor dat mn dochter super beleeft is...ok al zegt ze geen U tegen ouderen (en nog wat andere dingen waar ik nu even niet op kan komen) In mijn lijstje staat absoluut...wees je zelf, geef je grensen aan....niet op schoot, geen knuffel of kus...prima hoeft niet...(hallo en doei zeggen moet wel) maar ik verplicht mn dochter (en ook mn zoon als ie kan praten ) niet met iemand te praten of leuk te doen terwijl ze diegene niet moet!! voor jezelf opkomen vind ik heel belangrijk... Ik ben Mama en niet Cindy mn zoon wil ik absoluut bij brengen geen meisjes slaan...niet!! gewoon helemaal niet ook niet als ze jou slaan...weg lopen om draaien, vast houden en ze aflaten koelen ok...maar niet slaan schoppen of wat dan ook.....want dan is het huis te klein... respect hebben voor Dieren staat hier ook heel hoog!!! en behandel mensen zoals jij behandelt wil worden...
ow en wat bijmij ook moet is....er worden hier 2 talen gesproken...en ik kan er niet tegen als er 2 talen in 1 zin zitten....daar heb ik zo een hekel aan dus niet....mom, i forgot my sleutels and in need them cuz im going to the winkelcentrum.....en buiten de deur nederlands praten MOET!!!
@ Xociquetzal: welke dingen mogen jou kinderen dan wel die anderen weer aangeven als niet ok? Ben wel benieuwd want dat had ik dus ook een beetje Thijmen mag thuis relatief veel en ik ben ook eigenlijk niet zo heel streng Wat ik het belangrijkst vind is dat ie zichzelf kan zijn en zelfvertrouwen heeft, anderen in hun waarde laat, niet te snel oordeelt en niet agressief reageert (ook niet richting dieren).
Ik ben het met de meeste dingen helemaal eens. Maar ons meisje wordt islamitisch opgevoed, dus ze zal er ongetwijfeld nog wat dingen bij krijgen. Maar hier is het wel zo dat mocht ze zo oud zijn en zelf beslissingen kunnen nemen, en ze wil het islamitische geloof verder niet volgen, dan respecteren wij dat. Het is geen must, wij doen gewoon wat we kunnen! wat ik ook erg belangrijk vind, is een eigen mening hebben, en ook de mening van een ander respecteren, ookal ben je het er niet mee eens. En eerlijk zijn natuurlijk! Niet liegen!
Ik ben idd ook erg voor eerlijk zijn, maar dan hoor ik ook weer dingen over niet klikken. Hoe gaan jullie met die tegenstelling om? Ik vind klikken eigenlijk niet erg (mits het niet haatdragend is of oid) en vind het belangrijker dat Thijmen eerlijk is en niet liegt.
Ik zit daar met mn dochter nu.....ze is bijna 11...en heb dr altijd bijgebracht dat ze eerlijk moet zijn...noet moet liegen over dingen.... nou..ik geef een voorbeeld: mn moeder is naar de kapper geweest...(ik vond t leuk) vraagt ze aan Dewi....wat vind je dr van...nou Oma..ik vind t lelijk....:S:S tja....ik met dr praten...dat ze dat niet zomaar kan zeggen...ja zegt ze..maar ik be toch eerlijk.....tja...das waar...
Wat ik mijn kind(eren) wil bijbrengen: - Zie liefde in de mensen om je heen in plaats van haat - Jij kunt alles bereiken wat je wilt zolang je er in gelooft en er voor gaat - Jij bent goed zoals je bent
- Respect voor (andermans) spullen - Andere mensen en ook kindjes accepteren, ook als ze een beetje anders zijn. - Geen afval op straat gooien - Dieren goed behandelen - Wees wie je bent en niet wie een ander wilt dat je bent. - Niet liegen, heb ik een gruwelijke hekel aan. - Op je beurt wachten. - Zelf problemen op leren lossen. - Nee is nee. Ik hoop dat ik haar bewust kan maken blij en dankbaar te zijn voor wat ze heeft, niet alleen aan spullen, maar ook aan vrijheid, familie, gezondheid etc. Door gesprekken heenpraten of mama gillen wil ik niet hebben, dat mocht ik vroeger ook echt niet. Ik mocht gewoon blijven wachten tot mijn moeder of de ander was uitgepraat en dan pas vroeg ze wat ik wou (kon soms wel even duren). Ik word er zelf ook strontziek van als ik ergens op bezoek ben en het wordt normaal gevonden dat een kind alle aandacht 'opeist'. Net zoals schreeuwen, ik ken kinderen die werkelijk niet op een normale toon kunnen praten, alleen maar schreeuwen en gillen. Ik zou er dol van worden. En een spelend kind wat wat meer geluid maakt, vind ik echt wat anders dan dat gegil en geschreeuw.