Hypnose! Hierdoor een vrijwel pijnloze bevalling gehad. Www.bevalling.org echt een aanrader. Niks niet zweverig maar het gevoel of je een diep droomt terwijl je wakker bent.
Ik wilde absoluut geen ruggenprik en ook geen pijnstillers. Na ruim 35 uur heftige rugweeen zat ik er zo doorheen dat ik voor het morfinepompje ben gegaan. Ik MOEST gewoon een soort van pauze hebben, iedere wee voelde alsof iemand een mes in m'n rug stak en m'n ruggengraat in tweeën splitste. Ik was zo moe! Een ruggenprik wilde ik absoluut niet en heb ik dan ook niet gedaan. Mede omdat ik een risicobevalling deed (stuitbevalling) en ik wilde gewoon zelf de controle hebben over mijn persweeën. Van die morfine heb ik geen seconde spijt gehad. Ik moest echt even op kracht komen voor de laatste 7 uur....
Bij de 1e een ruggenprik omdat het niet opschoot en de bevalling ws nog langs zou duren. Hielp super, geen pijn. Totdat hij scheef ging. Pijn kwam in helft van lichaam terug. En daarnaast kregen we last van alle bijwerkingen die je bij een ruggenprik kan krijgen. Nooit meer dus. Bij de 2e thuis bevallen met een geboorte-tens. Superding. Geen bijwerkingen en ik heb nauwelijks pijn gehad.
Geen (had zelf voor de bevalling aangegeven dat ik niet wilde) maar bij een eventueel tweede...GRAAG pijnbestrijding. De weeën waren vreselijk (rugweeën maar dat besefte ik pas achteraf, eerste kindje dus had geen idee.....) dus mocht ik nog een keer zwanger zijn, dan zal ik zeker over pijnbestrijding nadenken in de hoop dat het een betere ervaring zal zijn
Moment suprême heb ik trouwens nog geroepen IK WIL PIJNBESTRIJDING.... maar toen kon het al niet meer
1e met remifentanyl. Ik was in paniek en kon de pijn niet meer aan. Was een lange, zware bevalling met complicaties. Achteraf spijt van de Remi, ik was hele stukken kwijt en op de pijn deed t niet zoveel, ik viel alleen in slaap tussen de weeen door. 2e zonder pijnstilling. Was een poliklinische bevalling, ging erg vlot. Had van te voren zwangerschapsyoga gedaan en heb t gevoel dat ik daar echt wat aan heb gehad. Kon tot de 8cm af met buikademhaling, de laatste 2 cm ging binnen 10 minuten. Heb geen moment de behoefte aan pijnstilling, ik kon de pijn goed handelen.
Na 24 uur ween en 1 cm ontsluiting was ik al gesloopt. Niet geslapen. Ik kreeg wee opwekkers en er werd een ruggenprik aangeraden omdat ik die ween storm niet aan zou kunnen. Helaas tijdens de uitdrijving geen persween en geëindigd in knip en vacuüm.
Na 9 uur weeen had ik 1 lullige cm ontsluiting. En was pas het 05:00 Toen kreeg ik een heerlijke ruggenprik
Tot 4 cm was het prima op te vangen en kon ik echt goed ontspannen dankzij hypnobirting. Daarna braken mn vliezen en brak de pleuris uit. (Weeenstorm en weeën die op hoogtepunt erin knalde ipv dat ze opbouwde) Naar ziekenhuis voor ruggenprik, maar daar aangekomen zat ik op 9 cm en was ik er echt bijna. 20-25 min later persweeen, dus heb het uiteindelijk zonder pijnstilling gedaan. En ben er uiteindelijk best trots op. 'S avonds werd ik ivm nabloeding aan de wee-opwekkers gelegd en kreeg uiteindelijk morfine. Vond dat vele malen heftiger dan mn bevalling. Was niet te doen en ben door een complete bevalling gegaan incl persweeen. (Was niet de bedoeling, maar ieder lichaam reageert anders)
2x ruggenprik gehad. Verademing. Ik ben ervan overtuigd dat iedereen pijn anders beleeft en zoals ik het beleef, kan ik niet zonder. Bij een eventuele derde weer zo.
Haha ik ook! De verloskundige zei na half uur persen thuis, we gaan toch maar naar het zkh. Dus toen zei ik meteen: DAN WIL IK EEN RUGGENPRIK! Haha. Maar dat ging niet meer
Geen pijnbestrijdig. Bij alle bevallingen was het zo dat op het moment dat ik dacht dat ik het echt niet meer trok ik 5 minuten later mocht gaan persen.
Bij de oudste heb ik een ruggenprik gehad. De bevalling van de jongste was veel minder pijnlijk en heb ik geen pijnbestrijding nodig gehad.
Doordat de vk, met mijn lichtelijk naïeve goedvinden trouwens, mijn vliezen brak met 3/4 cm ontsluiting, rolde ik van de ene interventie in de andere. Vliezen breken (waardoor baby als sterrenkijkertje kwam te liggen)- weeenstorm- paniek- ruggenprik- langdurig persen zonder resultaat- uiteindelijk met veel gesjor/geduw/flinke knip en vacuümpomp is zl ter wereld gekomen. Ik hoop het deze keer anders te beleven en om die insteek en een andere mindset te hebben, volg ik deze keer hypnobirthing. Ik vind het nu al erg fijn om te ontspannen. Maar moet nog zien hoe dat uitpakt tijdens mijn bevalling.
1e keer pethidine gehad vanwege mijn paniek... Was al 3 dagen aan het inleiden en toen het eenmaal begon was het al direct niet meer te houden van de pijn door alle toegediende hormonen. 2e keer ruggenprik, waar erg op werd aangedrongen vanwege het verwachtte overlijden van onze dochter kort na de geboorte. Maar, mensen, wat een ellende, het prikken vond ik doodeng en het hielp voor geen meter, mijn bloeddruk daalde schrikbarend, dus werden er achter elkaar 3 infuuszakken met flinke snelheid naar binnen gegoten, weeënactiviteit viel stil, dus aan de weeënopwekkers. Uiteindelijk was alleen mijn linkerbeen verdoofd en verder niets. Bij de 3e had ik van te voren aangegeven in ieder geval geen ruggenprik te willen, maar ben ik zonder verdere pijnstilling bevallen. Daar hoop ik nu weer op.
Twee keer een ruggenprik. De eerste keer was hemels en bij de tweede duurde het uren van steeds weer frunniken aan het slangetje voordat de verdoving goed werkte. Ik wilde het de tweede keer eigenlijk zó graag zonder doen, maar raakte in paniek van de pijn en was vervolgens zo teleurgesteld dat ik het "niet op eigen kracht kon". Achteraf was ik slachtoffer van mijn eigen verwachtingen. De derde keer ga ik dus uit van een ruggenprik. We gaan het zien...
Beide keren niet. Bij de eerste heb ik wel om lachgas gevraagd, maar toen had ik al 10 cm en was het niet meer nodig.