Ik heb bij een bedrijf gewerkt waar wij, als management, 1x per maand met elkaar uit eten "moesten". Dit was niet letterlijk verplicht, maar er werd zeker wel van je verwacht dat je erbij was. Ik ging hier ook eigelijk altijd naar toe. Tevens hadden we 2x per maand werk overleg, dit was vaak op mijn vrije dag en ondanks dat het verplicht was werd het niet betaald. Toen heb ik gezegd dat ik dat niet meer ging doen. Daar was uiteindelijk wel begrip voor en dit is toen naar 1x per maand gegaan, en we kregen die uren uitbetaald. Daar kon ik me dan nog wel in vinden ookal was het mijn vrije dag. Eigenlijk ben ik dus een beetje van mening dat het er bij hoort. Tuurlijk is je privéleven belangrijker dan je werk maar voor de werkverhouding, contact met je collega's en de betrokkenheid bij je werk vind ik het wel bij horen.
Nope, ik doe eigenljk niets meer in eigen tijd. Ga niet mee met etentjes, doe niet aan borrels, ga niet naar vergaderingen die niet op mijn werkdag zijn, ga niet op kraamvisite bij collega's. Ik heb altijd leuke collega's, maar dat is het dan ook... Collega's. Als er aktiviteiten zijn die ik echt moet bijwonen, mogen ze me tijd voor tijd geven. Ik word juist altijd geprezen dat ik mijn werk/prive altijd zo goed kan scheiden en dat vinden ze professioneel (En ik heb een enorme van-acht-tot-half-vijf mentaliteit! Ik werk om te leven, ik leef niet om te werken!)
Ik ga juist altijd graag naar uitjes van het werk. We doen het ook weleens op zaterdag omdat er dan meer mogelijkheden zijn om activiteiten te plannen. Ik heb ook een leuk team met collega's dus het is echt geen "moeten". Naar werkoverleggen ga ik niet tot zelden wanneer het op een niet werkdag is. In het verleden deed ik het weleens maar dat ging me tegenstaan omdat ik er dan op mijn vrije dag rekening mee moest gaan houden en het 9 van de 10x weinig interessant was.
Inderdaad vergaderen in eigen tijd? Onbetaald? DAAAAAAAGGGG!!! Net als verplichte scholing? De uren die ik om m'n werk moet zijn zijn uren die ik betaald wil krijgen! Bij ons is het ook een kwestie van zelf ALLE gewerkte uren opschrijven en aan het eind van de maand doormailen en die uren krijg je uitbetaald. Overuren krijg je afhankelijk van de reden tijd voor tijd of uitbetaald. Ik pleeg absoluut in mijn vrije tijd wel eens een telefoontje of wil best een enkele keer elearning doen thuis, maar ik ga niet naar vergadering in mijn eigen tijd. Ik kom buiten het team uitje niet terug van huis voor een borrel of feestje (tenzij het voor een echt naaste leuke collega is) Klinkt misschien hard allemaal, maar ik maak geen gebruik ga kinderopvang en mijn man en ik werken om en om. Dus als ik vrij ben is mijn man werken en andersom. We hebben twee kinderen. Deze kan ik niet zomaar meenemen naar werk dingen. Oppas hebben we niet heel ruim en ik vind het vervelend om mijn oppas te vragen voor werkdingen, want dat gaat dan ten koste van de gelegenheden dat ik oppas nodig heb voor privé situaties.
Vergaderingen en heisessies of brainstormsessies zijn hier nooit in eten tijd. Bedrijfsuitje borrels of netwerkevents wel. Als ik kan en het leuk vind ga ik. Dat is bijna altijd. Maar mijn werkgever is ook heel flexibel in mijn werktijden dus ik compenseer dan ergens wel weer eens als ik een afspraak heb onder werktijd. Is gewoon een balans.
Bij ons zijn teamvergaderingen helaas verplicht om bij aanwezig te zijn op je vrije dag. Belachelijk. Toch ben ij al 2x niet geweest op mijn vrije dag omdat ik geen oppas had. En 3 kids op mijn vrije dag alsnog naar kdv sturen kost me direct 21e per uur x 5.5 uur. Die is gek. Ook aangegeven hoor; als een oma ofzo kan oppassen ben ik er en anders niet. Qua gezellige uitjes en borrels na t werk vind ik dat best gezellig maar is 2x per jaar wel de max.
Wij hadden 6 activiteiten per jaar. Het ging dan om cursussen, borrels en sport-dagen. Dat wat tijdens kantooruren werd gedaan werd door de zaak betaald. De rest viel daar buiten. Een keer skippen kon in bepaalde omstandigheden, maar het werd altijd wel zeeeeeeeer gewaardeerd als je er bij was. Je hoefde met de sportdagen niet actief mee te doen, maar aanwezigheid was dan wel prettig. We zaten in de juridische buitendienst en sommige deels op kantoor. Dus beetje tijd met elkaar was dan ook wel fijn. We werden door elkaar opgeleid en ingewerkt dus was wel fijn om te weten wie je collega's waren.
Ik werk nu thuis maar bij mijn laatste werkgever hadden we geregeld wat in de avonduren. Vergadering, teamvergadering, een of ander feest met de kinderen en daarna opruimen, ehbk en bhv herhaling, oudergesprekken etc. En ja dat was verplicht. Je werd er ook gerust op aangesproken als je er een keer niet was. Vond het nooit zo erg tot er kinderen kwamen. En dit is ook iets wat ik nu absoluut nooit mis aan dat werk.
Bij ons is werkoverleg ook in de avonduren, omdat het niet haalbaar is om dit onder werktijd te plannen. Wel krijgen we die uren uitbetaald. Anders zou ik er ook niet naartoe gaan. Verder hebben we ongeveer 4 keer per jaar een uitje buiten werktijd. Hier ga ik meestal wel heen, omdat ik het leuk vind.
Ik heb een broertje dood aan verplichte uitjes. Omdat je geacht wordt mee te gaan, maar ik (over het algemeen) wel betere dingen te doen heb. Ik ben heel selectief en als het uitje mij niet aanspreekt, ga ik niet. Simpel.
Wij hebben 6/7x per jaar een vergadering in eigen tijd. Iedereen probeert te komen, maar het is niet verplicht. Het is dan ook echt een investering van het hele team, want we komen op deze manier steeds een stapje verder met het bedrijf. Nu er kinderen zijn lukt het niet altijd om te komen. Tja dat zij dan zo. We hebben ook 4/5x per jaar een teamdag en die wordt wel helemaal uitbetaald (dat is al uitzonderlijk in ons werkgebied). Uitje (in de zin van: iets leuks samen) is altijd op een zaterdag 1x per jaar en dat is altijd erg gezellig. We hebben een leuk gemotiveerd team.
Wij hebben 1x in de maand een bijeenkomst, deels buiten werktijd. Hier gaan we niet altijd naartoe vanwege de opvang zoontje (werken samen) Jaarlijks uitje is standaard buiten werk, proberen we doorgaans wel te regelen, maar dit jaar had ik al een afspraak met een vriendin en collega voor het say yes to the dress event staan 1x in de 2 maanden hebben we een bijeenkomst of uitje met de jonge graden van ons project, daar mag ik wel naartoe maar vriend niet, dit valt eigenlijk standaard op mijn vrije dag dus dan ga ik niet vaak omdat ik met de opvang zit en de vrije dag een medische oorzaak heeft. Heb er in principe niet zoveel problemen mee als het buiten werktijd is zolang het inpasbaar is. Heb wel een bloedhekel aan de vergaderingen die vaak uitlopen (en dan niet een kwartiertje maar rustig een uur) na 'werktijd', maar dat is meer omdat we er dan door in de problemen komen met ophalen van ons zoontje.
In t onderwijs heel vaak in ieder geval... Ik ben momenteel bezig met de vakbond hierover. Kan jij ook doen!
Bij mijn vorige werkgever werd er buiten eens per maand werk overleg ook veel buitenom gepland. Van etentjes tot verjaardagen tot bbq's tot 'zomaar' borrels op de zaak. Bij het 5 jarig bestaan van het bedrijf is er zelfs een complete vakantie (paar dagen buitenland) georganiseerd -gratis- voor alle medewerkers wat ze nu eens per jaar herhalen dan wel tegen een eigen vergoeding. Ik deed niet aan alles mee, alleen als het uitkwam en/of ik zin had. Was wel een van de weinige moet ik zeggen, maar ben ook geen type die daar verder echt behoefte aan heeft ofzo. Zo had je ook collega's die elk weekend met elkaar op stap gingen, elke dag samen naar werk reden.. Best close allemaal dus.
In het onderwijs heb je toch super veel tijd in de schoolvakanties. en daarnaast krijg je toch gewoon een aantal uren betaald aan tijd om voor te bereiden en na te kijken? Althans dat is zo bij de mensen die ik ken en in het onderwijs werken. Ik vind het overigens wel een verschil of dat je voor een heel minimaal salaris werkt en je baas vraagt in privé tijd dingen te doen of dat je een heel dik salaris hebt. Bij sommige functies heb je gewoon de 'sociale' verplichtingen maar dan heb je ook een royaal inkomen voor die functie.
Bedrijfsuitje, al la een weekendje weg, of een leuk feest. Ja, dan ga ik mee. Maar is het is, wat ik vreselijk vind (of niet kan ivm whiplash). Jammer dan, dan kom ik later, vaak voor een diner. Ik werk deels in de horeca, en de eigenaar organiseert elk jaar iets stoers. (Raften op zee, sky diving enz, niet aan mij besteed, ik weet als enige personeel, wat die dag op het programma staat.) Ik ben ook een startende ondernemer met stagiaires en een vrijwilligster, mmm..misschien dit jaar een gezellig uitje organiseren. Maar dan krijgen ze een budget, moeten ze met elkaar overleggen wat ze willen..(teambuilding) en ik mag dus betalen.
Dagje meelopen? Mijn man is leraar en hij heeft inderdaad alle vakanties vrij, maar hij werkt ook ontzettend veel uren die niet betaald worden. Regelmatig moet hij 's avonds terug komen voor gesprekken, activiteiten of vergadering. In deze vakantie is hij bijvoorbeeld al 3 dagen aan het werk geweest zonder dat die extra betaald worden. Ik vind het serieus een baan met een hoge werkdruk, hoge verwachtingen en onderbetaald. (Basisonderwijs) Hij heeft er voor gekozen en klaagt ook niet maar het is zo kort door de bocht om te zeggen dat ze de vakanties vrij zijn.
Onderwijs en vakanties. Voor werkenden lijkt dat heerlijk 12 weken vrij Geen gedoe opvang kinderen tijdens de vakantie
In mijn vakgebied is het normaal, dat dit soort dingen in eigen tijd gebeuren. Aanwezigheid is wenselijk, maar niet verplicht (enkele uitzonderingen daargelaten). Persoonlijk wil ik er graag bij zijn, i.v.m. de band, die je met je collega's opbouwt. Ik ga volgende maand bij een nieuwe werkgever werken, waar dit heel hoog in het vaandel staat. Ik probeer mijn privé afspraken te verzetten, zodat ik toch kan gaan. Ik voel me echter nooit bezwaard, wanneer dit niet lukt. Het is me bij mijn vorige werkgevers ook nooit kwalijk genomen en dit verwacht ik ook niet bij mijn nieuwe werkgever. Ik vind echter wel, dat als een werknemer elke keer verstek laat gaan, de toch even met die persoon om tafel moeten. Bij ons hoort het er bij. Dat weet je als je er gaat werken. Dat gaat ook op voor TS. Ik zou dan wel eens willen weten, waarom de werknemer het keer op keer niet voor elkaar krijgt om mee te doen. Als hij/zij er echt niks aan kan doen en echt van alles heeft geprobeerd, om toch te kunnen komen, dan zou ik het zo laten, of kijken op welke manier het bedrijf de werknemer kan ondersteunen (misschien een keer iets dichterbij organiseren?) En als blijkt, dat de werknemer er meestal gewoon geen zin in heeft, dan weet ik niet of hij/zij nog wel bij het bedrijf of op de functie past... Dit geldt in elk geval in mijn omgeving en is misschien helemaal niet toepasbaar op de werkomgeving van andere forummers hier! Is het dan ook de 4e, die je mist?