Bij de eerste wisten we het wel, maar bij deze zwangerschap weten we niks. Ik vind het nu echt heel leuk dat ik het niet weet, al was het in het begin soms wel moeilijk om er niet naar te kijken/vragen. Evengoed was het bij de eerste ook bijzonder. Lastig he?!
Ik wil het echt absoluut wel weten. Ik ben veel te nieuwsgierig aangelegd om het niet te weten. Daarnaast hebben we al een naam voor een meisje, maar nog niet voor een jongen. En ik vind die neutrale kleertjes zo saai. Als we het geslacht weten (en dus ook bijna zeker weten dat het goed gaat) dan kunnen we (of ik tenminste) lekker los gaan met kleertjes kopen. Meisjeskleding is zo ontzettend schattig! En wat ik voor jongetjes leuk vind, zijn meestal toch wel echt de stoere dingen. Dus niet echt wat voor een meisje. Mocht ik in de toekomst nog een keer zwanger raken, dan zien we dan wel weer. Maar ik denk dat ik het dan ook gewoon weer wil weten.
En daar ging iets fout.. wilde dus zeggen geen echt voorgevoel gehad te hebben. Hadden twee verschillende geboortekaartjes en een neutrale kamer en kleertjes. Pas 10 minuten na de geboorte dachten we eraan het geslacht nog niet te weten, mochten toen zelf kijken. Ontzettend gaaf! Nu weer pril zwanger en we zijn unaniem: we willen het weer niet weten!
Hier bij mijn dochter wist ik het met een geslachtsecho. En 5 weken later kregen we onze grootste nachtmerrie. Het fijn was aan het weten, is dat we gericht een band met ons meisje konden opbouwen en voor haar alles in orde maken(tot zover, want badje, kinderwagen,maxicosi en nog wat poespas wilde we pas kopen als we wisten hoe verder). Gezondheid is zoveel belangrijker hebben wij wel geleerd! Bij de tweede wilde mijn man het weten en ik niet perse. Uiteindelijk na een goede 20'weken echo het geslacht ontdekt. We hebben onze dochter een ballon laten prikken waar de juiste kleur confetti uit kwam. Voor haar is het achteraf wel fijn om te wennen aan een zusje. Ook voor onze genezing na alles wat we met ons eerste meisje bebben meegemaakt, om het dit keer te doen zoals we het wilden doen.
Wij wisten het bij de 1e niet. Heel de zwangerschap heb ik het gevoel gehad dat het een jongen was, was toch echt een dochter! Mijn man dacht heel de zwangerschap wel dat het een meisje had en hij had gelijk. Ik vond het heel bijzonder om het niet te weten en er na de bevalling zelf naar te kijken. Daarnaast ben ik niet heel erg van de blauwe/roze spullen en kleren, dus doordat we het niet wisten kregen we alleen maar neutrale kleuren van iedereen (want ook tijdens de zwangerschap kregen we al veel kleertjes en knuffeltjes enz). Na de bevalling is er best wat roze bij gekomen, maar gelukkig kon er veel afgewisseld worden met neutrale kleuren. Nu bij deze zwangerschap willen we het weer niet weten! Ik vond het zo leuk en bijzonder!
Bij de eerste wisten we het ook niet. Het was zo leuk om erachter te komen wat het was na de bevalling. Hoewel ik wel na 8 weken "wist" dat het een jongen zou zijn en daar was ik helemaal niet zo blij mee want we hadden wel al een meisjesnaam. Bij de tweeling wilde we het ook niet weten maar ik had een idee voor een geboortekaartje alleen moest dat speciaal getekend worden. uiteindelijk heb ik een briefje van de gyn gescand waar de geslachten opstonden en dat gemaild naar de tekenares en bij de proefdruk kwamen we er dus achter wat het werd.
Je hoeft helemaal geen neutrale kleertjes te kopen. Je zet alles klaar in de webwinkel voor beiden en drukt op de knop als je bevallen bent. Een non-argument in mijn ogen.
Bij onze eerste 2 kinderen wisten we niet wat het werd, dat was erg leuk. We kregen eerst een jongen en als tweede een meisje. Het was zo'n verrassing wat eruit kwam. Nu ben ik bijna 39 weken zwanger vd derde koter, bewust ervoor gekozen om het nu wel te weten. 't Was redelijk onverwachts dat ik zwanger was, erg beroerd de 1e helft, en het leek mij gewoon handig zo bij de derde. We weten het pas vanaf week 31, dat was prima. Maar we vinden het niet leuker nu we het weten, het niet-weten was leuker Maar ik vind dat iedereen moet doen waar hij/zij zichzelf het beste bij voelt.
Wij wisten het beide keren niet. Een jaar voordat onze oudste werd geboren, hadden mijn zwager en schoonzus de 20-wekenecho gehad en vertelden dat ze een dochter kregen. En ik vond het zo tegenvallen, dacht echt "is dit alles?" Vandaar dus onze keuze om het niet te weten. Daarnaast werden mijn man en ik het ook niet eens of we het voor ons zelf zouden houden of vertellen. Ik was "bang" om mezelf te verspreken, dus dit was het "veiligste". Verder vond ik het ook wel praktisch; de babykamer is voor de tweede iets aangepast (groen met paars voor de oudste, groen met grijs voor de tweede), er lagen 4 setjes neutrale kleertjes in de kast. Verder had ik 2 setjes meisjeskleren en 2 setjes jongenskleren. Ook hebben we heel veel kleertjes gekregen in de kraamtijd. Bij onze tweede heb ik wel getwijfeld. Onze oudste moest direct naar de reanimatiekamer na haar geboorte, waardoor ik niet wist of het een jongen of een meisje was. De arts-assistent zei het bij terugkomst ook niet, maar op een gegeven moment had de arts-assistent het over "ze" en dacht ik "o, dan is het vast een meisje". Had het fijner gevonden als ze terug was gekomen en had gezegd: Je hebt een dochter, het gaat niet zo goed met haar, daarom is ze nu naar de N*. Daarom heb ik bij de tweede getwijfeld omdat ik niet nog een keer op zo'n stomme manier wilde ontdekken of ik een zoon of dochter had. Uiteindelijk besloten om het weer niet te weten, ik vond het zo gaaf toen de verloskundige na een tijdje zei: "Ga maar eens kijken of je een zoon of dochter hebt gekregen". Ik was wel heel nieuwsgierig, vooral op het einde van de zwangerschappen wilde ik toch wel graag weten wat (maar vooral wie!) er in mijn buik zat.
Wij wisten het bij beide zwangerschappen. Mocht er ooit een 3e komen is de "eis" van mijn man dat we het niet van tevoren weten Ik moet mijn "onbedwingbare " nieuwsgierigheid dan maar bedwingen
Beide zwangerschappen wisten we niet Wat het werdt. 1e sterk gevoel jongen later toch gedacht een meid. Dochter 2e sterk gevoel jongen was toch echt een dochter Nu bij deze tot nu toe wil manlief het niet weten alleen als het een 2ling is haha dan vond hij het lastig 4 namen te bedenken haha