Wie van jullie weet er veel over extreme zwangerschapsmisselijkheid? Niet voor mij hoor, maar mijn beste vriendin is nu bijna 9 weken zwanger en is enorm misselijk. De verloskundige heeft het over HG. Ze heeft medicijnen gekregen tegen de misselijkheid, werkt dit niet dan wordt ze opgenomen in het ziekenhuis. Het is een hele magere / tengere vrouw (denk rond de 50-52 kilo) en ziet er niet goed uit. Ik maak me zorgen over haar. Zij maakt zich zorgen over haar baby. Wie kan mij (haar) meer vertellen over de risico's van HG?
Zelf gelukkig geen HG gehad, maar wat ik altijd heb begrepen is dat de baby automatisch voor gaat. Dus de baby pakt wat hij nodig heeft en wat er over blijft is voor mama. Voordeel is dat de kans klein is dat baby er last van heeft, nadeel is dat mama zich extra beroerd kan gaan voelen, zeker als ze weinig reserves heeft. Ze moet zichzelf heel goed in de gaten houden op uitdrogingsverschijnselen (zeker met dit weer!!) en laagdrempelig zijn met bellen. Ik hoop dat de medicijnen snel aan slaan!
Ik heb deze zwangerschap last (gehad) van HG. Het is inderdaad zo dat het lichaam van een vrouw als eerste alle benodigde voedingsstoffen aan de baby geeft. Wat voor medicatie krijgt ze? Hier kreeg ik eerst Primperan en Emesafene. Hielp helaas niet en na de 12 weken kreeg ik dan ook Zofran. Wat een verademing was dat. Van zo'n 20 keer spugen na 4 keer per dag.
Ik was nog een paar kilo lichter toen ik zwanger werd en hg kreeg. Over de baby hoeft je vriendin zich geen zorgen te maken. Ze zal zich waarschijnlijk wel sneller slecht voelen omdat ze minder reserves heeft en daardoor ook laagdrempeliger opgenomen worden. Eventueel kan ze begeleid worden door een diëtiste. Bij mij is het uiteindelijk goed gekomen: ben nu aan het einde van mijn zwangerschap 11 kilo aangekomen tav mijn startgewicht.
Ik heb het in beide zwangerschappen extreem gehad. Dr is ook een stichting , die heet volgens mij stichting zehg. En er is een Facebook groep voor lotgenoten. Heel veel sterkte iig voor haar!
Jep hier bij de tweede HG gehad, man wat een hel. Sterkte voor je vriendin. Ziekenhuis opnames en bijna hele zwangerschap alleen maar in bed kunnen liggen van ellende. Super veel over gegeven en dat werd gelukkig minder na het medicijn Zofran. Maar bleef onwijs misselijk tot het einde. Postnatale depressie aan over gehouden, dus nazorg is ook echt belangrijk! Ze is nu 9 weken zeg je, dan heb je nog wel kans dat het wat beter wordt na het eerste trimester. Hoop het voor haar! Ik had ook geen reserves en na de bevalling was het duidelijk dat mijn zoon mij opgegeten had want alle kilo’s die ik wonder boven wonder was aangekomen waren er gelijk af plus meer. Zoon absoluut niets te kort gekomen met bijna 4 kg en 55cm bij 39 weken (bij dochter geen HG gehad en die was een kilo lichter en bijna 10 cm kleiner, even voor het vergelijk) De baby pakt vaak wel alle voedingstoffen, alleen soms wel ten koste van de moeder. Pas echt op voor uitdroging en trek optijd aan de bel! Oja emesefene en primeran deed hier niets. Pas met Zofran was het ietsjes meer onder controle.
De baby pakt inderdaad wel wat hij nodig heeft, zeker in het begin. Maar uiteraard moet de moeder er niet aan onder doorgaan. Toch zijn er wel degelijk risico's voor de baby zeker wanneer het heftige hg is die maanden aanhoudt. Artsen weten namelijk dat de onderzoeken van de mensen die tijdens/net na de hongerwinter geboren zijn laten toch zeker wel gezondheidsproblemen hebben. Helemaal kunnen zeggen dat het geen kwaad kan, is dus niet aan de orde. Maar gelukkig zijn er nu natuurlijk veel mogelijkheden om de voedingstoestand te verbeteren zodat het niet vergelijkbaar is met die tijd. Emesafene/primperan/zofran, infuus (voor vocht maar ook met vitaminen) en/of sondevoeding. De ellende voor de vrouw zelf is niet altijd even goed aan te pakken. Maar gelukkig kunnen ze wel wat aan de vocht-en voedingstoestand doen van haar en haar baby. HG is verschrikkelijk. Ik spreek ook uit ervaring, 3 keer. Gelukkig maar tot ongeveer de helft. En gelukkig met medicatie en infuus weer redelijk op de rit om zelf eten en drinken binnen te houden, de extreme misselijkheid hield dan nog wel aan, maar het beetje eten en redelijk drinken bleef dan in ieder geval weer grotendeels binnen.
Ik heb helaas ook HG. Tot 8 weken Emasafene geslikt toen werd ik opgenomen en kreeg ik primparsn. Al snel bleek dat ook niet voldoende en kreeg ik Zofran. Nu slik ik 50 procent Primperan en 50 procent van de tijd Zofran en daarnaast slik ik ook nog Omeprazol. Inmiddels ben ik 4 keer opgenomen geweest vanwege uitdroging. Als ik niks slik merk ik gelijk dat ik meer ga spugen. Met medicijnen blijf ik ook nog steeds spugen maar is het iets meer onder controle. Hoe gaat het nu met je vriendin? Hopelijk zijn de medicijnen inmiddels een beetje aangeslagen.
Ik weeg ook maar 50, wel bij 1.55 Ook HG gehad in mijn eerste zwangerschap. De baby pakt als eerste, wat overblijft is voor moeder. Zoiets, je wordt best goed in de gaten gehouden. Zelf ben ik regelmatig aan het infuus gemoeten en heb ook sonde gehad. Met 20 weken woog ik op een gegeven moment weer maar 50, ik kon wel laagdrempelig opgenomen worden dus was een paar dagen aan infuus en kon er dan weer even tegenaan. Als ik eenmaal weer begon met overgeven stopte het niet meer alleen als ik mijn maag weer rust gaf dmv infuus. Het kind is gezond geboren wel maar 5 en half pond. Bij 2de geen HG gehad die woog 7 pond bij geboorte. Denk dat de oudste toch ergens wel tekort gehad heeft
Hier ook 2 zwangerschappen hg gehad en nu bij de 3e weer. Beide vorige zwangerschappen opgenomen geweest. Emasefene doet niks bij me. Nu aan de primperan, maar dat werkt ook niet al te effectief.. waarschijnlijk straks over naar zofran en zonodig een combinatie.. Er is een ook speciale besloten Facebook pagina.. super fijn en meiden die allemaal in t zelfde schuitje zitten! Beide kindjes overigens gezond, dochter 2895 met 40.6 en zoon 3624 met 39.