vooral ook dat er nog 2 kinderen rondlopen dus ik telkens me afvraag of ik wel genoeg tijd ga hebben om hun nog ergens onder te brengen en of ik wel op tijd door heb dat het echt gaande is of wat als het midden in de nacht is... Heb wel een soort van afsprAk/plan met achterburen ed... maar dan nog. Maar ik ben ook bang dat het zo snel zal gaan dat ik t niet op tijd red om nog naar ziekenhuis te gaan (loop in ziekenhuis). Heb ook veel last van pijn downunder en indalingskrampen en dergelijke de laatste weken dus heb al tig keer me afgevraagd of het al begonnen was... ben echt bang dat ik straks hier op de wc ga bevallen ofzo.... Ben twee keer eerder bevallen en die verliepen heel verschillend.. eerste duurde bij elkaar 2 dagen met hele onregelmatige weeen wat niet goed doorzette, tweede was een inleiding met daardoor een weeenstorm en binnen anderhalf uur bevallen. Ik had toen me na de 40 wk laten inleiden beetje om dezelfde reden als nu, zodat ik opvang kon regelen en wist wanneer het ging gebeuren, maar heb die inleiding als best heel naar en heftig ervaren, dus wilde dat nu eigenlijk niet. Zie sowieso op tegen de bevalling zelf, heb de neiging om wat paniekerig te worden bij erge pijn... Hoe doen anderen dat?? Kan iemand me gerust stellen?
Ik heb deels hetzelfde en hoe langer het duurt, hoe meer ik ermee bezig ben. "Zal het nu dan gebeuren" en dan check ik steeds in mn hoofd welke optie dan het meest handig is voor opvang oudste, mocht het gaan beginnen. Tot nu toe nog niks natuurlijk. Ben er dus vrij veel mee bezig maar weet ook dat je het juist beter kunt loslaten. Je weet nooit wanneer en hoe het begint en je zult op dat moment echt wel de juiste keuze maken!! Ook als je al back-up etc hebt geregeld. Je weet nu toch niet hoe het gaat lopen dus probeer je rust te pakken en te ontspannen. Zodra het zich aandient, doe je toch wel het juiste! Ik typ dit nu wel zo makkelijk, maar vind het zelf ook lastig hoor ! Succes met de laatste loodjes!
Dankje, ja, makkelijker gezegd dan gedaan inderdaad, dat loslaten. Jij ook succes met de laatste loodjes! Op naar een relaxte bevalling!
Ik kan je helaas geen advies geven, want zit eigenlijk met precies hetzelfde. Hier ook een afspraak met de buurvrouw gemaakt dat als ik midden in de nacht weeën krijg dat zij dan naar mij komt voor mijn 2 kinderen. En ook heb ik nog eventueel mijn vriendin en schoonzus achter de hand. Dus ik probeer daar niet teveel aan te denken, komt vast wel goed op dat moment. Tja en aan de bevalling denk ik ook liever maar niet haha. Ik zie wel hoe het gaat lopen, want de baby zou er toch uit moeten. En ik heb ook nogal de neiging om paniekerig te worden als ik teveel pijn heb, maar ik heb de andere 2 bevallingen ook doorstaan dus denk ik maar dat het deze keer ook gaat lukken. Je geeft je er toch aan over en ik laat het allemaal maar over me heen komen. Ik heb wel voor een badbevalling gekozen met name omdat ik beide keren het persen echt verschrikkelijk vond. Dus ik hoop dat het water op dat moment wat verlichting geeft. Komt goed en probeer je niet te druk te maken! Uiteindelijk komt alles op zijn pootjes terecht. Succes met de laatste loodjes.
Ik ben ook zenuwachtig! Bang dat ik niet op tijd ben met mijn schoonmoeder bellen ofzo haha Maar goed, die woont 5 blokken verderop en ik wil thuis bevallen dus echt weg hoeven we niet maar ik vind t prettiger als de kids dan niet thuis zijn tijdens de bevalling
Ik heb bij de bevalling één nacht flink voorwerk gehad, hier kon ik prima de weeën opvangen alleen zette het niet door. De dag erna best zenuwachtig geworden over of ik het allemaal wel aan zou kunnen en diezelfde nacht is het 'echt' begonnen. Ik kon er goed in meegaan toen het begon; het bouwde op dus ik werd er als het ware in meegenomen, ondanks dat ik me er ook flink druk over liep te maken. Zal bij jou ook vast goed komen als het eenmaal zo ver is! Qua kinderopvang heb ik geen ervaring, maar zo te horen heb je een plan, dus ook dat loopt vast op rolletjes