Mijn dochtertje en zoontje zijn 22 augustus overgeplaatst naar een ander ziekenhuis en liggen nu al een weekje op de High care dat is een stapje vooruit. Na de overplaatsing heeft mijn dochtertje toch nog steeds last van saturatie dalingen en een grof aantal brady's en het lijkt maar niet of ze aan de nieuwe omgeving went dit hebben ze in het ziekenhuis streng onder controle gehouden omdat ze op een dag toch aan min 50 dalingen komt. Vandaag kwam ik in het ziekenhuis en het eerste wat ik zag is dat ze weer een infuusje had in dr armpje ze had al 2 dagen hiervoor een bliedtransfusie gehad waarbij gister het infuusje was verwijderd maar nu is er weer eentje terug geplaatst. Wat blijkt ze heeft een infectie ze hebben een bloedkweekje afgenomen en daar kwam een bacterie uit ze krijg nu 6 keer per dag antibiotica er zijn fotos gemaakt van haar buikje en haar longetjes maar was niks ernstig te vinden alleen heel erg veel luchtophopingen ze was al bekend met een bol buikje omdat er veel lucht inzat hiervoor kreeg zij een schoorsteentje waarmee de lucht uit haar buikje werd gehaald. Dit hebben ze een aantal keren gedaan maar krijgen niet alle lucht eruit en moet ze op haar buikje liggen. Ze zijn ook bang dat ze veel vocht vasthoud en hiervoor krijgt ze plas medicatie. Ik dacht dat het eindelijk goed zo gaan maar helaas zo een teleurstelling verscheurd toch je hart en ik kan het niet laten om de gedachten in me hoofd te krijgen dat we haar kunnen verliezen tijdens mijn bezoek in het ziekenhuis vandaag had ze hartactie dalingen en het duurt te lang voor ze dat zelf recht trekt en moet ze worden op getild zodat ze wakker word normaal was het even aanwrijven en hertelde het al. Ze weegt 1405 gram en is 120 gram aangekomen in 2 dagen maar we houden er rekening mee dat het grotendeels vocht is. Het is echt zwaaar klote om haar zo te zien terwijl haar broertje het zo goed doet ik kan alleen maar huilen en vind het heel moeilijk om haar aan te raken omdat ik bang ben dat ze dalingen krijgt omdat ze voelt dat ik onrustig ben. Ze ligt er zo lief bij helemaal ingepakt en slaapt als een roos ze fronst wel haar wenkbrauwtjes als ze me hoort en dat is toch fijn. Haar voeding is gestopt vandaag en als ze in deze toestand blijft krijgt ze vannacht of morgen een infuusje voor haar voeding dus nog meer draadjes Je denkt toch dat ze alleen de CPAP of neusbril zouden hebben maar nee bij haar komt er meer bij En het vreselijkste van alles is dat je NIKS maar ook gewoon NIKS kan doen
wat een tegenslag... En dat machteloze gevoel is verschrikkelijk. Probeer haar maar wel te late voelen dat je er bent, want mamma-liefde is nu het enige en het beste wat je haar kunt geven.. Ik hoop dat ze net als haar broertje weer de goede koers gaat vinden.. Liggen ze wel samen? Misschien mist ze haar broer?
sterkte meid. vaak helpt die antibiotica goed en knappen ze snel weer op. geef haar een dikke knuf en praat lekker met haar.
Afschuwelijk meid, ik leef met je mee ons zoontje had bij de geboorte een infectie opgelopen en werd diezelfde avond nog opgenomen, kreeg meteen een breed spectrum antibiotica en gelukkig sloeg dat snel aan. Maar ons zoontje had een goed gewicht; 3650 gram dus hij kon het goed aan. Hij was ook de grootste die daar lag, verder waren het allemaal heel kleine poppetjes die daar lagen, mijn hart brak toen ik ze allemaal zag. Ik zal voor je duimen, heel veel sterkte, ik hoop zo dat jullie kleine het gaat redden.
ohh lieverd, wat een gare tegenslag! Kan me goed voorstellen hoe je je voelt, ik werd helemaal naar van die brady's en apneu's. Probeer toch met haar te buidelen en haar te steunen dat is zo belangrijk. Ik zal een kaarsje branden voor je dochtertje dat de antibiotica snel mag aanslaan. Als je wilt kletsen mag je me altijd mailen! xxxx Sara