En hoe wist je dat dan? Hoeveel kindjes heb je en wilde je dat vroeger ook al? Of heb je er nu meer/minder dan je vroeger dacht? Waarom hebben jullie voor dit aantal ‘gekozen’?
We hebben nu 4 kindjes. 2 setjes. Precies wat we altijd wilden. Maar ik kan het nog niet loslaten dat dit de laatste is.... Dus ja we zijn compleet rationeel maar emotioneel vind ik het lastig
Nee. Wij willen sowieso nog 1 kindje. Mijn vriend wilde er altijd 2 en ik wilde er 4. Nadat N geboren was vond mijn vriend het wel goed en voor hem waren we compleet. Ik heb hem toen gezegd dat we samen die beslissing moesten nemen en dat het voor mij nog niet compleet was. Na een paar weken zei die dat ie toch nog een 3e wilde Maar daarna is het echt klaar en daar heb ik (denk ik) vrede mee. Het liefst zou ik nu voor een 3e gaan. Mijn eierstokken klapperen als een malle als ik een baby zie of bij de gedachten om zwanger te zijn. Maar momenteel is het niet handig/verstandig. Mijn vriend wilt eerst weten wat er uit de mri komt die ik vrijdag krijg voor mijn rug. Daarna gaan we weer verder kijken.
Nee we zijn niet compleet, en jammer genoeg zullen we dat nooit meer worden. Maar we willen er graag nog een vierde kindje bij. Daarmee zou het wel ‘compleet’ zijn want ik mag nog maar 1x voor een ks dus of dat gevoelsmatig ook zo is maakt niet zo veel uit. Misschien dat dat het alleen maar makkelijker maakt Vroeger wilde ik nooit kinderen, en toen de oudste er ongepland kwam wilde wij er graag 3. Dus toen de derde in aantocht was dachten we klaar te zijn. Het verhaal ken je nu dus toch een wens voor nummer 4. Maar wanneer is de grote vraag...
Nee. We hebben een actieve wens voor een tweede kindje. Ik denk nu dat ik twee voldoende vind en hoop ook dat het gevoel compleet is als er een tweede is .
Absoluut! Vroeger dacht ik ook 2 kinderen te willen (waarschijnlijk omdat wij thuis ook met 2en zijn). Toen de oudste er was dacht ik wel 3 kinderen te willen, maar om meerdere redenen is het goed zo.
Absoluut. Altijd gedacht dat ik er twee wou, mijn man ook. Na de eerste is er een tijdlang twijfel geweest of we het niet gewoon bij één zouden houden, dat vonden we al lastig genoeg. Toch voor een tweede gegaan, en gelukkig maar. Maar nu wel zodanig compleet dat mijn man een knip heeft laten zetten. Ook gelukkig maar
Ik wilde nooit kinderen. Ik zou carrière maken en de wereld zien. Zag mezelf gewoon niet als moeder! En toen ontmoette ik mijn vriend en wilde ik niets liever dan dat hij de vader van mijn kinderen zou worden. Nu is nr 3 onderweg, en toen ik zwanger raakte zeiden we al, nr4 laat niet weer 4 jaar op zich wachten, maar ik vind het zwaar deze keer en weet niet of er nog een vierde komt. Ik sluit het niet uit in ieder geval.
Ik denk het wel. Mijn ideale aantal leek altijd 2 en nu we er straks 3 hebben is dat beeld voor mij zo mooi dat ik me niet kan voorstellen er tóch nog een 4e bij te willen.
Omg Ja! Wij hebben na de tweede altijd wat twijfel gehad. Na heel wat jaar als verrassing toch een derde. Dat was leuk en alles was goed, maar dat heeft er bij ons ingehakt. Ik dacht er veel te makkelijk over. Nu heb ik pubers en een peuter. Ik vind het pittig! Het zwanger zijn, bevallen en borstvoeden vond ik heerlijk, maar dat opvoeden Ik wil echt never nooit niet een 4e
Ja, wij zijn compleet. Dat gevoel kwam na de vijfde pas. Toen we begonnen aan kinderen wilden we er als we vruchtbaar zouden zijn, drie. Na de drie meiden raakte ik onverwacht zwanger van de vierde. Gelukkig zat er niet jaren tussen, maar toch kriebelde het nog na onze eerste jongen. En toen bleek ik al zwanger van onze vijfde. Dit kadootje is nu bijna 4 maandjes jong en het is echt goed zo. Wij hebben er op 6 dagen na precies 11jaar tussen de oudste en jongste. Dat scheelt denk ik ook wel in drukte want zo ervaar ik ons gezin meestal niet. Verder wil ik weer fit en sterk worden lichamelijk. En de auto zit vol En jullie? Nog twijfels over een vijfde?
Ik wilde er 2 en we hebben er nu 3. We hebben lang getwijfeld over een 3e maar niet alle moeite er voor gedaan om de 3e te voorkomen, dus toen was ze daar ineens En het is genoeg zo. De oudste is niet de makkelijkste en heeft een gebruiksaanwijzing, dit zorgt ervoor dat wij regelmatig met de handen in het haar zitten. En er zijn nog meer redenen waarom het niet handig is voor een 4e te gaan. Neemt niet weg dat ik het op zich best leuk zou vinden en ik het ‘afscheid’ nemen van deze periode( kleine kleertjes uitzoeken, kruipen, lopen ed) niet moeilijk vind Jullie twijfelen nog steeds over een 5e?
Wij zijn absoluut compleet met twee. Puur op emotie zou ik nog wel een derde willen, maar zowel financieel als praktisch gaat dat echt niet gebeuren. Ik ben heel slecht in bevallen (en herstellen daarvan ) en ik denk eerlijk gezegd dat onze relatie een derde kindje niet zou overleven... en laat die relatie ons nu veel waard zijn! We hebben het nu al best pittig. Ik ben nu al aan het bedenken wat we met alle babyspullen kunnen doen en onze jongste is 3,5 week en ik hoop dat mijn man nu voor een knipje gaat...
Ik wilde altijd graag 2 kinderen. 1 lijkt me voor een kind niet fijn. En in een wens voor meer dan 2 kan ik me oprecht niet verplaatsen. Behalve dan bij een tweeling natuurlijk.
Ik wilde er 2 voor ik kinderen kreeg. Over de derde veel getwijfeld totdat ik niet meer kon twijfelen omdat we 1x niet voorzichtig waren. Deze kleine is meer dan welkom, maar hierna is het klaar. Zodra de kleine een jaar is gaat mijn vriend voor de knip.
Hier na mijn zoontje vaak geroepen dat het klaar was.. hij was een huilbaby en was zo blij toen hij na 2 jaar eindelijk ging slapen.. Nu sinds ruim een jaar toch kriebels voor nr2 maar het is maar de vraag of die er wel komt aangezien het deze keer niet zo makkelijk gaat....
vroeger zei ik altijd 2 of 3. Na een helse zwangerschap en de bevalling vd tweede zei ik: nooit meer. Maar echt heel snel begon het weer te kriebelen, waarschijnlijk omdat je al die periodes afsluit. Nooit meer naar de vk, nooit meer een kraamweek etc. En Ik vond het ook een rustig gezin. 3 leek me veel gezelliger. Momenteel zwakt dat wat af en zou ik ook wat meer vrijheid willen en vind ik 2 wel goed zo. Maar zeker weten doe ik het nog steeds niet.
Voor we kinderen kregen zeiden we 4. Toen kregen we een zorgintensief kind dn wisten we het niet. Uiteindelijk wel weer kriebels en nu zwanger vd 2e. Ik sluit een 3e niet uit maar dan is t echt wel klaar. Maar eerst maar eens kijken hoe 2 bevalt.
Ja wij zijn zeker compleet. Mijn 2 jongens zijn handenbinders dus druk genoeg. Ik vind het hele zwanger zijn ook niet hutje van het en de bevalling zal zeker een keizersnede zijn. Mijn lichaam kan dat denk ik ook niet aan na alle schade die ik heb opgelopen.
Geen idee. Ik zei altijd 2. En ergens voelt dit ook goed en geniet ik ervan dat ze ouder worden en de vrijheden die dat medebrengt. Ook zijn er allerlei praktische zaken die wij wel echt gewoon ook heel belangrijk vinden waarom we een derde pittig zouden vinden. Maar zon baby blijft super cute en ik vind het jammer dat ik misschien deze fase afsluit. Ik vind zwanger zijn zo leuk! Maar ik ben er nog niet over uit of ik dat altijd zal blijven houden of dat ik echt nog een kind wil. Zometeen blijft dit altijd! Naar mate de jongste ouder wordt vind ik het overigens wel afzwakken en zie ik echt het voordeel van grotere kinderen krijgen.