Heb eigenlijk nog nooit echt tegen een bevalling opgezien. En hoe dichterbij het komt, hoe meer ik zoiets heb van kom maar op. Ben ook totaal niet bang voor bevallingsverhalen en kan er ook prima naar kijken. Weet ook dat er van alles mis kan gaan en dat je het niet kan plannen, heb dan ook zoiets van ik zie wel hoe het gaat. Heb een paar ideeen wat ik wil, maar verder wil ik het zn beloop laten gaan. Nog meer die dat hebben? En bleef dat ook zo tot aan de bevalling? En viel het dan achteraf toch tegen of juist niet?
Ik ben nog niet eens zwanger, maar ik kijk nu al onwijs uit naar de bevalling. Het lijkt me zó bijzonder om mee te maken, ik kan echt niet wachten. Dus ik kan je alleen maar toejuichen! Ik hoop dat je dit gevoel kunt vasthouden en dat je een geweldige bevalling tegemoet gaat.
Bij de eerste was ik vooral erg nieuwschierig en niet heel erg bang, wel een lichte angst voor het onbekende. De bevalling viel tegen en zag dan behoorlijk tegen de tweede op. Maar wees maar blij dat je er zo in staat, er zijn zelfs mensen die echt met iemand moeten praten over hun beval angst.
Hier ook gehad. We waren allebei relaxed en hadden zo iets we zien wel. Hier stond de inleiding gepland en daar zijn we beide rustig in gegaan , zelfs de eerste uren nog, toen gebeurde er nog niks haha. Beide ook geen spanning toen. Hier geen puf cursus of iets dergelijks gehad en dat was ook niet nodig. Kijk er prima op terug
Bij m'n eerste had ik er ook zin in, benieuwd naar de ervaring. Nu vind ik het wel spannender. Hoeveelste bevalling gaat dit voor jou worden?
Bij de eerste bevalling had ik de instelling: "er zijn al zoveel vrouwen bevallen, dan kan ik dat ook wel". Geen angst o.i.d. gehad ondanks dat mensen in mijn omgeving zich er wel zorgen over maakten. De bevalling is prima verlopen. In iets meer als 2 uur bevallen zonder weeën. Nu sta ik op het punt om van de 2e te bevallen en ik heb er zin in. Ben erg nieuwsgierig of deze sneller gaat, of ik nu wel weeën ga krijgen en hoe de kleine eruit gaat zien. Ben erg benieuwd
@Zussje, is voor mij de eerste. Dijn om te horen dat jullie er achteraf ook wel goed op terug kijken. Ga nog wel cursus hypnobirting doen, samen met mn man. Ook zodat hij een beetje weet hoe en wat en we hebben er allicht iets aan.
Bij mijn eerste zw had ik wel schrik voor de bevalling, maar dit is toen een geplande ks geworden. Daar heb ik toen zo van afgezien. Weken lang pijn gehad nadien. Nu wilde ik heel graag natuurlijk bevallen, en daar keek ik ook echt naar uit. Heb er boeken over gelezen en had er ook echt zin in! Ik denk dat mijn gevoel ook echt geholpen heeft, want ik heb een heel vlotte en snelle bevalling gehad. Ik kon me ook goed ontspannen tijdens de weeen. Nu heb ik ook wel geluk gehad hoor, want mijn bevalling heeft maar anderhalf uur geduurd. Maar ik geloof er ook echt in dat de ontsluiting sneller gaat als je je kan ontspannen. Ik vond het zo een fijne ervaring, ik zou het morgen meteen opnieuw willen doen, maar dat kan natuurlijk niet!
Ik kijk er ook naar uit. Vooral door de zwangerschaps klachten die ik al vanaf 18 weken heb dus ik heb het zin er mega vanaf. Ben er niet bang voor al was mijn 1e zacht gezegd verschrikkelijk. Maar dat was van meerdere factoren afhankelijk. Als dat dit x minder dramatisch word waar ik vanuit ga dan kan het alleen maar meevallen.
Ik heb er ook wel zin in, heb nu allebei meegemaakt (natuurlijk en een keizersnede) en ik hoop echt dit keer op een natuurlijke bevalling uit het boekje, maar je hebt het niet voor het zeggen, dus we gaan er maar gewoon 'open' in. Er is er iig nog nooit een blijven zitten
Ook erg uitgekeken naar de bevalling. Liet me niet bang maken oid. Cursusje van een uurtje gevolgd. was voldoende voor mij. Heb een topbevalling gehad. Ondanks hij 18u geduurt heeft. Viel me alles mee. Had erger voorgesteld. Volgens vk heb ik een erg zware bevalling gehad. Maar naar mijn idee was het appeltje eitje. Wel flinke knip gekregen ivm. Te strakke bekkenbodem. Achteraf maar beter bleef nl. Met haar schouder steken. Thuisbevalling overigens gehad. Superfijn.
Toen ik zwanger was van m'n eerste vond ik het heel spannend. Het viel me wel mee op zich. Heb een hele fijne bevalling gehad en ja heb er nu wel zin in!!
Ik keek ook echt uit naar de bevalling bij mn eerste. Was ook geen moment bang geweest of iets. Toen ik hoorde dat ik al op de 7cm zat dacht ik wow ik had het veel erger verwacht! Nou de laatste 3 cm wilde maar niet maar alsnog kijk ik er met een goed gevoel op terug. Het is zo'n bijzonder moment. Ik was vooral benieuwd naar hoe mijn partner zich zou gedragen. Ik keek ook vooral uit naar 'ons' moment en, hoe gek het ook klinkt, naar het testen van mn pijngrens
Ik heb er ook echt zin in Lijkt me een heel bijzondere ervaring, en ben ook niet bang voor de pijn. Ik probeer dat bewust ook zo te houden, omdat ik geloof dat als je er met een ontspannen gevoel in gaat, dit echt helpt.
Ik had dat ook! Al voor ik zwanger was, het leek me zo magisch. Als ik de foto's ook terugzie, prachtig! Het was een pittige dag maar zo bijzonder.
Ik had bij de eerste ook erg zin in de bevalling. Ik ben tot 7 cm ontsluiting thuis gebleven en uiteindelijk toch naar het ziekenhuis gegaan. Daar duurde het nog 15 uur. In totaal 25 uur lang om de 3/5 min weeën gehad. Slecht ziekenhuis met personeel te kort. Geen pretje dus. Toch zie ik nu weer niet op tegen de 2e bevalling. Ik denk dat als je zo tegen het einde aanloopt je er gewoon klaar voor bent. Het moment dat je je kindje in je armen krijgt en de dagen erna zijn ook zo bijzonder. Al vind ik dat nu wel spannender met een dreumes dr bij
Hoewel de voorbereiding niet echt optimaal was. (Hellp, ingeleid, gewoon hondsberoerd). Vond ik de bevalling zelf enorm goed te doen. Ik heb het meeste last gehad van de rugweeen. Toen ik na een paar uur wee-opwekkers kreeg (de eerste 6 uur wilde ze niks doen qua breken van de vliezen o.i.d. omdat ze het te gevaarlijk vonden met minder personeel), werden de rugweeen gewone weeën en dat was helemaal goed te doen. Twee momenten vond ik moeilijk, namelijk toen ze de opwekkers gaven, was ik enigzins bang dat de rugweeen nog erger werden (toen gevraagd voor een paracetamol, wat ik niet kreeg) En toen het hoofdje stond heb ik gevraagd wat ze aan het doen waren, maar toen ze dat vertelde, snapte ik wel wat die 'pijn' was. Voor de rest was het allemaal prima te doen, geen kik gegeven. Kijk ook enorm uit naar onze tweede dame.
Ik zou zo graag mijn bevalling nog eens beleven. Vrijwel pijnloos bevsllen binnen 6 uur. Ontsluiting binnen 4 uur en wel lang geperst. Na 1,5 uur zelf gevraagd om 'hulp' en uiteindelijk met een flinke knip bevallen. Wat een geweldige ervaring. Zo relaxed, zo intiem zo 200% meegevallen qua pijn. Uiteindelijk bleek madame mijn stuitje ontwricht te hebben met haar hoofdje. Dat doet pas pijn. Kan nu nog niet zitten.. ondanks m'n stuitje, 20 hechtingen en flinke aambeien doe ik t morgen weer
wauw....ik ben jaloers op jullie geweldige instelling dames! Als ik dit lees moet ik zeggen dat het me wel geruststelt. Zo kan het dus ook