Hoi dames, de titel zeg het al... Nu het zoooo dichtbij komt ben ik MEGA bang voor de bevalling. Zonder speciale reden overigens want de vorige 2 zijn prima verlopen. Maar man wat ben ik bang voor die pijn, die uuuuuuren die je half ligt dood te gaan. En dan het persen nog, dat persgevoel in je buik, het moeten persen als een malle. Ik weet niet precies waarom, maar ik ben dus in ieder geval heeeeel bang Wie heeft er nog tips&trucs om de paniek een beetje de baas te blijven?
Vervelend dat je zo bang bent maar ook heel normaal denk ik! Ik heb ook echt zenuwen voor deze keer, vooral omdat het misschien een inleiding wordt. Toch probeer ik er zo blanco mogelijk in te gaan. Ik doe mijn ademhalingsoefeningen dagelijks, dat geeft het gevoel van controle. En ook, het is een derde, ze kennen de weg dus het zal misschien allemaal makkelijker gaan. Ik heb al verschillende positieve verhalen gehoord over een derde bevalling dus probeer het ook zo positief te zien. Je kan het! Het komt allemaal goed!
Thanks voor je positieve berichtje Ik weet okk echt niet zo goed waarom, maar raak echt in paniek als ik eraan denk De pijn os het denk ik gewoon... brr
Ik heb het ook wel een beetje. Ik weet dat ik na de eerste zei: doe ik nog wel een keer. Maar inderdaad dat gevoel van moeten persen.. en ook daarvoor tijdens de weeenstorm: ik kan niet meer, ik kan niet meer! Het is natuurlijk helemaal niet gezegd dat het weer zo zal gaan maar als ik er nu over nadenk word ik ook bang. Dus maar weer kop in het zand en niet aan denken. Kan ook al zo'n vier weken geen 'One Born every minute' meer kijken .
Ja ik probeer niet aan de pijn te denken. Hopelijk valt het dan allemaal mee. Maar ik denk ook dat je als je dichter tegen de uitgerekende datum zit, je er echt klaar voor gaat voelen. Dat de kwaaltjes dan echt zo zwaar beginnen te wegen dat je echt wil bevallen. En trek je het niet, is er altijd pijnstilling ik ga daar nu ook heel open in.
Daar had ik -juist bij de derde- ook enorm last van. Heel normaal denk ik want je weet wat voor klappen je ongeveer te wachten staan. Wat mij hielp: verpleegkundigen die benadrukten dat ik dit kan. Punt. En mijn uitdaging was om de omslag te maken naar bang zijn voor de pijn, juist de pijn te verwelkomen. Ook omdat je weet hoe mooi het resultaat is. Hypnobirthing/yoga hielp me hier wel bij. Heel veel succes!
@Kara Hier idd ook juist bij de 3e... de 2e viel op zich nog wel mee, ondanks dat ik ingeleid werd en dus wist dat het ging gebeuren. @Nescio Ik weet niet of de kwaaltjes er tegen helpen haha heb nl behoorlijk last van bi ( lees kan bijna niets meer) maar zelfs dat helpt tot nu toe nog niet echt haha Ben eigenlijk juist bang dat ik heel Mn bekken misschien aan gort pers ipv dat het straks na de bevalling minder is
Waarom kies je dan niet voor pijnbestrijding? Ik was voor de bevalling van mijn eerste echt panisch bang. Doordat ik zo bang was en niet kon ontspannen, verliep de ontsluiting ook niet bepaald voorspoedig. Ik kreeg een ruggenprik en heb daarna een prima bevalling gehad; pijn die goed te hanteren was en en zowel kind als ik kwamen zonder kleerscheuren uit het geheel. Ik moet over een kleine 2 weken weer bevallen en heb al in mijn geboorteplan gezet dat ik graag een ruggenprik wil. Dat geeft erg veel rust.
Hypnobirthing is een goede tip! Verschillende vrouwen in mijn omgeving hebben daar goede ervaringen mee. Zelf ben ik tijdens mijn bevallingen heel bewust bezig geweest met mijn ademhaling. Niet vechten tegen de pijn, maar het ontvangen. Klinkt zweverkg, maar het zorgt voor ontspanning en de juiste hormonen in je lijf die zorgen voor voor natuurlijke pijnbestrijding. Natuurlijk wel pijn, maar alleen de laatste 2cm vond ik extreem. Alleen dan is het einde in zicht
Ik heb de Vorige 2x een pompje gehad. Op zich heel fijn alleen werd ik er wel echt high van en ben ik dus stukken kwijt van Mn bevalling en dat vind ik jammer. Een ruggeprik ben ik bijna net zo bang voor als de bevalling zelf dus die wil ik echt niet
@Biny loop je bij de bekkenfysio? Misschien kan je daar nog vragen welke houdingen goed zijn tijdens het persen en waar je op moet letten.
Ja loop/liep ik wel, ondertussen al 2 weken niet geweest. Ik zou inderdaad nog eens even aan haar kunnen vragen hoe of wat
Idem. Het idee van een ruggenprik bezorgt me koude rillingen haha. Als t moet is het wat anders. Het idee van pijnbestrijding achter de hand hebben vond ik wel heel fijn.
Zelfhypnose heeft hier voor een hele fijne bevalling gezorgd ondanks weeenstorm 2uur persen en inknippen. Uiteindelijk bleek mijn stuitje zelfs gebroken ( das pijnlijk!) De bevalling doe ik morgen weer. Www.bevalling.org.
Wat naar dat je zo ontzettend bang bent! Ik heb die angst ook elke keer gehad haha maar na 38 weken viel dat weg en ging het over in ongeduld. Moet zeggen dat de angst nu ineens veel eerder is gekomen,want ik knijp hem nu al! Twijfel ook ineens waar ik wil bevallen terwijl ik daar voorheen echt niet over twijfelde
Tja, en daarom wilde ik juist dus onder geen beding een pompje...omdat je daardoor dus niet echt bij je bevalling bent. Waarom ben je zo bang voor een ruggenprik? Je voelt er niets van en ze helpen je echt goed met stil zitten. Ik vond het in ieder geval een verademing..
Ik hou sowieso al absoluut niet van naalden. En dan het idee dat er zon naald je rug in gaat, brrrr En wat als het niet goed gaat...