hallo ik ben nu 9 weken ooooo voel mij echt niet zo best het misselijke is ver over gelukkig mar i kword emocioneel prikkelbaar maar zou het mss komen omdat ik er heel alleen voor sta mijn man heeft mij verlaten voor en andere vrouw ik voel mij zo alleen en eenzaam ik was blij met mijn zwangerschap ook al is het onverwacht gekomen maar nu heb ik zo'n raar gevoel net of ik bang word en kindtje zonder vader voel mij zo ongelukkig doe nieks dan huilen net of heel de wereld niet naar mij om kijk ik wil het zo graag delen en gelukkig voelen ik slaap niet goed en ik rook weer iets meer ik was vergestop maar door ik mij zo alleen voel en verdrietig ben ik bang dat ik het niet alleen aan kan .........de eerste weken voelde ik mij echt ziek zeeer pijnlijke borsten misselijk zeer moe en nu voel ik net nieks meer net of dit over is ja ben al9 weken is normaal ik lig vaak neer praat ik metm ijn kindtje dat ik veel van hem of haar hou en ik zal het niet in de steek laten ondanks ik het nu zeer moeilijk heb pffffffffffffffff mijn ex zit lekker met zijn nieuwe vlam in spanje hij laat mij zomaar stikken ik ben erg gekraakt hij wil niet eens iets weten hoe ik mij voel of het later en j of m word hij wilt er nieks mee te maken hebben ik heb alles gedaan voor hem alles .... en datbabytje hoe moet die zich later voelen zonder vader erg vind ik dit zal ik moeten zeggen u vader heeft ons in de steek gelaten erg toch pffffffffff ik hoop echt dat ik mij beter ga voelen ik zelf ben 38 j .....maar ik weet ik zal dit kind met veel liefde opvoeden en ziels veel van houden ook ondanks het niet geplant was mijn omgeving zeggen dat ik zot bne op mijn leeft tijd maar ik kan geen abortus doen ooooo nee doe ik niet kan ik ook niet het is en levend kindtje dat ook recht heeft op liefde tederheid het is toch zo sorry ik moest even mijn emoc kwijd en hoop echt steun en vriendschap te krijgen hier mijn lieve groetjes leentje
Hallo Leentje! Wat ik wil zeggen is dat ik je sterkte wens in deze moeilijke tijd! Maar kop op , en denk aan het mooie wezentje wat je over een tijdje in je armen vast kunt houden!En je geeft zelf al aan dat je je kindje met alle liefde zult gaan opvoeden! Nou dat is toch fantastisch dat je er zo over kunt denken! Dat je toch blij bent met de komst van je kindje, maar dat de situatie waar jij je op dit moment in bevind het probleem is waarom jij je zo voelt! Als je ex je zo behandeld is hij je niet waard! En ik denk dat een kindje gelukkiger is zonder vader dan met een vader die niets om het kindje geeft!En er niets van weten wil. Maar misschien moet je ex het allemaal nog wat verwerken en komt er een tijd dat hij het allemaal anders gaat bekijken...En toch gevoelens krijgt voor jullie kleine.
Ik wil je even heel veel sterkte wensen! Het is logisch dat je je zo voelt hoor, want de zwangerschap geeft sowieso al heel veel hormonen, maar als je man je dan ook nog verlaat voor een ander en je familie je voor gek verklaard is het logisch dat je wereld op zijn kop staat. Maar uit je hele verhaal proef ik heel veel liefde voor dat kleintje, dus dat gaat zeker goed komen hoor!
ow meid alles komt goed! iedereen heeft last van hormonen maar het maakt het natuurlijk nog erger als je man bij je weg is! (ff om te lachen: ik sta zelfs te janken als ik rompertje aan het opvouwen ben! hahaha) ik weet zeker dat dat kleintje in je buik HEEL VEEL van JOU gaat houden! ga daar lekker veel mee bezig zijn, hoe moeilijk dat misschien is maar dat kleine frummeltje heeft je wel nodig, nu en straks.
Heel veel sterkte toegewenst in deze moeilijke tijden. Mannen zoals hij horen niet hier op aarde. En weet je, hij krijgt nog spijt als hij straks hoort dat het kindje er is.
Meissie, wat een verhaal! Ik kan me goed voorstellen dat je momenteel in een soort achtbaan zit. Hou vol zou ik zo zeggen. Tsjah, makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk. Je geeft zelf al aan dat je erg van je kindje houdt. Hou dat gevoel vast! En hij.....hij zal nog spijt krijgen! Succes hoor!
Wat een verhaal zeg! Sjonge, helemaal logisch dat je zo van slag bent hoor! Even een advies: maak een afspraak met Algemeen Maatschappelijk werk (kun je vinden in telefoonboek of gemeentegids): die kunnen je helpen met verwerken, maar ook met praktische en juridische zaken, (zoals alimentatie voor je kindje; er zijn echt manieren om je man in ieder geval te dwingen financieel bij te dragen...) Succes en heel veel sterkte!
veel sterkte ik weet dat een zwnagerschap zonder partner heel moeilijk is heb ik zelf ook meegemaakt bij mijn eerste ook mij n ouders stonden eerst niet achter de beslissing om het te houden maar zoals jou hield ik van mijn kindje en geen haar op mijn hoofd die er aan dacht dat ik het ging weg doen mijn ouders zijn bijgedraaid en van de papa nooit niets meer gehoord of gezien en daar ben ik nu heel blij mij want ik ben ook een nieuw leven gestart maar het is moeilijk alleen te zijn tijdens je zwangerschap maar je sterk houden meid ook al is het enkel voor je kleintje