Mijn vriend en ik kennen elkaar vier maanden. Toen kwam ik er achter dat ik zwanger was. Na een moeilijke tijd en moeilijke beslissing hebben we besloten ervoor te gaan! Ik ben een alleenstaande moeder van een zoon van 6. Mijn vriend woont op 2 uur reizen hier vandaan en kan door omstandigheden pas in juni hier heen verhuizen. Dus tot die tijd, ben ik een alleenstaande zwangere moeder.. Ik denk dat ik de komende tijd onderschat heb. Zwanger van mijn zoon heb ik bijna geen kwaaltjes gehad, dus daar ging ik van uit.. Dom dom.. Nu misselijk, moe.. Huishouden komt niks van, maar ach. Dat komt wel als ik me weer goed voel! Ik wil even zeggen, heb veel respect voor de alleenstaande moeders die altijd hun (jonge) kind thuis hebben! Deze periode is niet makkelijk!
Je kan het zeer zeker! Ik ben een (bewust) alleenstaande moeder van een 4 maande oude tweeling die echt geen makkelijke baby's zijn randje huilbaby's zeg maar en als ik dit kan kan jij het zeker ook! En het is wat je zegt ''het huishouden komt wel'' al doe je maar 1 klein klusje in huis neem de tijd, het is gauw genoeg Juni
Je draagt een prachtig wondertje bij je! En die misselijkheid en vermoeidheid gaat weer over, ik weet hoe vervelend dat is... Je kunt het en het gaat goedkomen, koppie d'r voor! Neem je rust en dat huishouden komt wel weer, doe gewoon even het noodzakelijke. Sterkte... Maar weet... er komen betere tijden.
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Iedere zwangerschap is anders. Probeer hem zovaak mogelijk langs te laten komen en misschien een vriendin die wil helpen met wat klusjes in huis? Mijn eerste trimester was onwijs zwaar en heb niet eens een kindje rondlopen. Hulp zou je goed kunnen gebruiken! Heel veel succes!
dat is dus nog even doorbijten . Hopelijk is straks de ergste misselijkheid voorbij en kan je weer een beetje mens zijn. 2ling in je eentje... Ik heb altijd een tweeling gewild, maar nu ben ik stiekem wel blij dat het er maar eentje is. Ik zou in mijn eentje echt niet 2 kleine monstertjes aan kunnen. Respect
Hem te vaak in huis wil ik juist niet, heb er erg veel moeite mee dat er iemand in 'mijn' huis is.. Ondanks de zwangerschap wil ik het nog zo rustig aan doen als het kan.. Maar heb vrienden/familie die wil bijspringen. En het slecht voelen komt en gaat.. Ik ga nu maar de was ophangen, voor het eerst sinds tijden En idd wow, een tweeling en dan alleen?! Diep respect!!