Goedemorgen nog meiden hier. Vanmorgen een testje geplaatst en ook hier zagen mensen een 2e streepje. Nou is het zo dat ik bevallen ben in oktober van ons 3e kindje wij waren compleet. Mijn partner heeft na de geboorte een knoop er in laten leggen, zaad is nagekeken door het ziekenhuis en volgens hun waren er geen levende zaadcellen aanwezig. Wij hebben afglopen maand seks gehad om mijn eisprong aangezien er geen levend zaad aangetroffen was kon dit volgens het ziekenhuis geen kwaad en was alles veilig. Jullie raden het al,, ik ben dus zwanger. Moet heel eerlijk zeggen blij ben ik er niet mee En ben van plan om alle opties door te nemen van overtijds behandeling tot het houden van. Ben bang dat ik van beide keuzes spijt zal krijgen en eigelijk zegt mijn gevoel dat ik geen keuze heb. Ik wil alle opties bekijken maar ergens weet ik denk dat weghalen het niet gaat worden. Puur als ik naar me andere kindjes kijk dat je dat weghaalt. Heeft iemand hier ook ervaring mee na sterelisatie toch zwanger? En wat is jullie ervaring hier mee en hebben jullie het gehouden? Sorry als ik veel vraag maar zit met zoveel vragen.
Hoi melis, wat een rollercoaster van emoties zitten jullie in. Ik kan mij zo goed indenken hoe jullie je moeten voelen. Ik ben nu bijna 19 weken zwanger. Vorig jaar maart zelf gesteriliseerd dmv clips. Wij kwamen erachter toen ik ruim 6 weken zwanger was. ( ik heb toen een topic gemaakt onder zwangerschap) Wat een emoties kwamen er op ons af. Je had eigenlijk al een keuze gemaakt en nu kom je voor een onmenselijke en onmogelijke keuze te staan. Een ethisch dilemma. Wij waren al snel van mening dat het voor ons zwaarder woog om de zwangerschap af te breken, dan om het kindje te behouden. Dus we gaan ervoor. Beiden denken wij niet te kunnen leven met het schuldgevoel van het afbreken van een zwangerschap. Het heeft een paar weken geduurd, maar ik kan nu oprecht zeggen dat ik heel blij ben met onze beslissing. Ik wil jullie veel sterkte wensen.
Ja ik,alleen was ik degene die gesteriliseerd was... Ik kwam er pas bij 19 weken achter,en toen was abortus geen optie meer voor ons. Gezien je verhaal denk ik dat je keuze al gemaakt hebt,en onthou 1 ding...van een abortus kun je spijt krijgen,van een kindje niet!(dat is althans mijn overtuiging) Als ik/we het eerder hadden geweten hadden wij hoogstwaarschijnlijk gekozen voor abortus,niet omdat we geen kindje meer wilden in ons geval maar omdat de risico's te groot waren,Zie onderschrift.Ik weet nu heel zeker dat ik daar ongelofelijk veel spijt van had gekregen.Het moest dus kennelijk zo zijn.
Ik zou als ik jou was eerst nog even doortesten. Had in je andere topic ook al gereageerd, vind je testje nog niet overduidelijk positief. Snap overigens wel dat je hoofd op dit moment nogal tolt van deze schok. Hoop dat je een goede keuze kunt maken mocht dat nodig zijn.
Die van vanmorgen waren lichter vanmiddag weer een test gedaan deze was duidelijk Wat mij doet testen is om dat ik het allemaal herken en aangezien er behoorlijke risico's aan een zwangerschap zitten voor ons is dit een reden waarom ik het heel graag de bevestiging wilde hebben dat die er ook echt stond! Pipo30 bij ons zitten er helaas ook grote risico's aan vast kindje word net als de andere 3 prematuur. Als deze zwangerschap goed verloopt zal het kindje gehaald worden rond de 26/28 weken met een hoop risico's als je denkt zelf weet als ik je verhaal zo lees! Denk ook niet dat ik het over me hard kan krijgen om het aftebreken tenzij de natuur dat zou doen. Ben je het leuk gaan vinden je zwangerschap daar ben ik namelijk een bang voor moet er denk heel erg aan wennen