Ik weet niet of het hier goed staat. Zo niet, mijn excuses. Ik heb momenteel een kind van 5 jaar en een baby van 8 maanden. En oh wat schreeuwen mijn eierenstokken het uit. BABY BABY BABY! Maar.... Mijn baby van 8 maanden heeft Reflux en de eerste 4 maanden was echt heeeeel heftig. Amper slapen, heel veel huilen wiegen en rondlopen etc. Voor mijn gevoel kon ik de oudste niet genoeg aandacht geven. En mijn man kon moeilijk omgaan met een baby die zoveel huilt dus kwam de eerste maanden alles op mij terecht. Ik werk niet. Contract niet verlangt na zwangerschap en ik ben nu een eigen onderneming aan het starten. Financieel is het krap. We hebben nog wel een buffer maar ook die is een keer op. En toch ondanks alle nadelen wil ik zo graag nog een kindje. Het kriebelt gigantisch maar ik durf niet. Bang dat het weer zo wordt met een baby die veel huilt en Reflux heeft alleen dat de andere 2 kinds dan helemaal geen aandacht krijgen Mijn man zou ook nog wel een kindje willen alleen deelt dezelfde angst. Iemand advies? Het spookt zo door mijn hoofd
Niet zo zeer tips maar wel herkenbaar! Die kriebels voor nog een kindje, maar ook de rationele overweging... wordt het niet te druk? Kunnen we het wel aan? Stel dat er wat misgaat? Bij ons is het niet zo zeer financieel, maar meer dat we veelbewogen jaren achter de rug hebben en het nu even wat rustiger wordt, moeten we dan weer alles overhoop willen gooien? Mijn man ziet dat dus niet zo erg zitten, hoewel hij ook nog wel een kindje zou willen, de commotie eromheen alleen niet zo. Ik twijfel ook zo erg, tussen mijn gevoel en mijn verstand. Geen tips dus, alleen maar herkenning
Die angst bestaat alleen in je hoofd. Dit bedoel ik zeker niet lullig, maar wat als het wel goed gaat? Je weet het niet van te voren een als jullie het gevoel hebben het niet aan te kunnen, dat voor de korte periode van een paar maanden de druk op het gezin te groot is, moet je het risico misschien niet lopen. Ik kan je mijn ervaring vertellen. Ik heb 2 huilbaby's gehad en nu zwanger van de derde. Mijn dochter is tot 2.5 jaar een huiler geweest dat praktisch nooit sliep. Het heeft me niet weerhouden voor een tweede te gaan, immers erger zou het niet worden. Dat werd het wel. Hij was ook een huilbaby het eerste half jaar, zij was net 2 toen hij kwam dus had het met haar ook niet op de rit en toch zou ik het zo weer over doen. Door de ervaring met haar ga ik er nu anders mee om. Dacht ik bij mijn dochter nog 'na een jaar moe je toch echt wel een keer in je eigen bed kunnen slapen' geef ik daar bij mijn zoon meer aan toe dat hij dit nog niet kan en heb er alle vertrouwen in dat het wel een keer komt. Zwanger van de derde nu. ..zoon van 2 slaapt bij ons en niet door dus vele vragen ook Hoe kun je dat nou doen? Uiteindelijk zijn het allemaal fases. Over 10 jaar kijk je er anders op terug en denk je ach. .het waren ook maar x aaantal maanden of jaren. ... ik denk dat acceptatie al heel veel doet. .succes met jullie keuze.
Hier sinds kort een derde erbij, maar hier wel een groter leeftijdsverschil (7,5 jaar - 6 jaar - 4 maanden). Mijn 2e was een hele erge baby . Huilen, huilen en nog eens huilen. Ziekenhuisopnames. Kma. Reflux. Pas na een jaar werd het makkelijker met hem. Bij mij begonnen de kriebels voor een 3e kindje 2 jaar geleden, daarvoor moest ik er echt niet aan denken. De babytijd van de 2e zat nog te vers in mijn geheugen. Na lang nadenken, hebben we besloten om voor een 3e te gaan. En eerlijk, ik was doodsbang dat we het weer zouden meemaken. De eerste weken was ik echt aan het wachten op het vele huilen. Maar nu na 4 maanden durf ik wel te zeggen dat dit geen huilbaby is . Sterker nog, de uren die nummer 2 op een dag huilde, zijn de uren die nummer 3 op een dag lacht . Nummer 3 was voor mij echt kiezen tussen verstand en gevoel. Mijn hoofd zei "nee, ben je gek waarom zou je er weer aan beginnen?", terwijl mijn gevoel zei "Jaaaa, leuk nog een kleintje erbij". Om nog even op de rest van je post te reageren. Hier werken we allebei dus financieel was/ is hier geen probleem maar moeten we wel voor 3 kinderen kdv/ bso betalen. Hoe "erg" is het financieel? Kan je een 3e kindje onderhouden? Het voordeel is dat je waarschijnlijk nog veel spullen hebt van je baby en dingen door kan schuiven. Succes met nadenken. Mocht je nog vragen hebben dan hoor ik het wel.
Dat klinkt bemoedigend. Fijn dat het nu een stuk makkelijker is. Qua babyspullen hebben we inderdaad heel veel. De baby kan onderhouden worden, maar het is krap. Toen ik werkte hoefde ik totaal niet op onze centen te letten. Nu is dat flink veranderd en moeten we goed opletten zodat we geen geld van de spaarrekening hoeven te halen. Het is niet dat ik nooit meer aan het werk ga. Alleen nu is het lastiger.
Pff klinkt best heftig, wat je het best kan doen is de pro's en con's opschrijven en dan samen kijken of de cons wel zo reeel zijn, en misschien kan je een tijdstip afspreken, bijv over drie mnd dat je dan kijkt denk ik er nog steeds zo over... Misschien is het voor jezelf lekker om nog een poosje rust te nemen voor je gezin en dan over een paar maanden er lekker voor te gaan, je kids zijn nog jong!
Het lijkt mij wel lastig als je probeert een eigen bedrijf te starten om dan te gaan voor nog een kindje. Ik weet niet wat voor bedrijf je wilt starten, maar meestal lijkt me dat een hele lastige combinatie.. Aangezien je jongste nog best jong is; mss gewoon een tijdje wachten? Eerst focussen op je bedrijf en een beetje geduld hebben tot de andere kids iets meer doorslapen?
We willen ook zeker nog even wachten. En het is natuurlijk ook altijd de vraag of het snel mag lukken en of het überhaupt mag lukken. Het is meer dat we proberen te beslissen of we het überhaupt aan durven en op welk termijn.
Dat is ook zeker een lastige combi. We zijn zoekende of we überhaupt nog een kindje willen als het ons gegunt is en op welk termijn.
De beslissing of je het überhaupt wilt kan je toch voor je uit schuiven? Je kan nu wel beslissen, maar de kans bestaat dat je je dan over 2 jaar bedenkt. Ik zou zelf gewoon over een jaar nog eens er over hebben, en dan kijken hoe jullie erin staan.
Al week terug maar ik reageer toch nog even: Heeel herkenbaar, vooral het deel gevoel zegt JAAA er is nog een plek in mijn hart! En verstand hoor ik: lukt je dat? Is drie niet teveel en te druk? Daarnaast als ik naar toekomst kijk denk ik hoe leuk! Drie grote kinderen aan tafel, later aanhang en kleinkinderen zo gezellig! En ik vind het een heel fijn idee dat ze meer als 1 broer of zus hebben om terug op te vallen.
Heeft niet veel met je topic te maken. Maar stel je gaat voor nog een kindje en die heeft ook reflux, zou je een draagdoek kunnen proberen. Überhaupt is een draagdoek erg handig. Je kan 1 of 2 kindjes ombinden en gewoon je huishouden doen. Ik heb ook een eigen onderneming en ik zit geregeld met mn zoontje op mn rug in de doek achter de naaimachine of dergelijke. Het heeft mij erg geholpen toen mijn zoontje reflux had.
Waarom die haast?? Als jij serieus bent over je eigen bedrijf richt je daar dan Op! Dat in combinatie met 2 kinderen lijkt mij meer dan genoeg voorlopig. Als alles goed loopt en je wat tot rust bent gekomen kan het altijd nog.