Hallo allemaal, Zijn er nog meer dames die nu een jaar geleden gestopt zijn met de pil ( etc) en nog nooit zwanger zijn geweest ( aangetoond)? Wij zijn nu ronde 14 in gegaan en omdat mijn moeder heel jong in de overgang raakte zijn we ook al getest in het ziekenhuis. Gelukkig konden ze niets vinden van duidelijke mankementen, maar ja.... zwanger worden is ook nog niet gelukt, dus je gaat je toch afvragen of ze wel goed hebben gekeken! In juni/ juli mogen we weer contact opnemen als het dan nog steeds niet is gelukt. Hoe gaan jullie om met de frustratie en het gevoel dat je lichaam faalt? Eigenlijk ben ik er niet eens zoveel mee bezig geweest, maar deze maand was ik voor het eerst 2 dagen overtijd. Kreeg echt het gevoel dat het misschien wel eens zover kon zijn. Toen dat dus niet zo bleek te zijn kwam ik in een soort dip en krijg mezelf er haast niet uit. Voel me zo somber opeens! Misschien ook doordat het nu officieel "lang" duurt! Groetjes Pina
Voor mijn miskraam heb ik precies een jaar moeten wachten. Toen was ik 20/21 jaar. Na mijn miskraam bij 9,5 week was ik in drie rondes zwanger. Al met al op deze zwangerschap 1 1/2 jaar moeten wachten, en dat op mijn leeftijd Heb er zelf eigenlijk niet echt last van gehad, behalve dan op de dag van mijn ongi, dan was t ff balen, maar heb er nooit mee gezeten dat ik zo "lang" moest wachten. Maar misschien komt dat ook weer door mijn leeftijd, ik had toch nog tijd zat...
He! Ik ben een nieuwkomer hier... En bijna een jaar 'bezig'. Heb een behoorlijk onregelmatige cyclus (verschilt van 26 tot 35 dagen) en vind het dus iedere keer weer lastig: is het nu wel of niet zo ver?! We hebben ervoor gekozen om toch maar naar de gyn. te gaan. Meer om te kijken waar het aan zou kunnen liggen, je kan de natuur toch een klein zetje geven misschien. Erg spannend allemaal! Ik wens je in ieder geval heel veel succes!
ik ben dan nog geen jaar bezig maar wel 8 maanden en ik heb ook idd heel erg het idee dat mijn lichaam "faalt" voor mij best moeilijk te bevatten eigenlijk.. Misschien dat ik er ook wat te makkelijk over dacht vantevoren maar het valt ondertussen echt wel heel erg tegen.. ik ken het helemaal van die dip.. het is echt moeilijk.. gelukkig kan je op dit forum een beetje van je af schrijven..
Lees jullie reacties en kan alleen maar hopen dat jullie de hoop niet verliezen.. en toch nog zwanger mogen worden! Heel veel succes allemaal!
hoi dames ik bennu ook een jaar bezig voor de 2e dan maar mijn cyclus gaat echt steeds langer duren zit nu alweer op dag 57 van de week na de huisarts en dan maar is kijken wt er aan de hand is
Hoi meiden, hier zijn we ook alweer ruim een jaar bezig... en ook nog nooit zwanger geweest...daardoor wordt de nieuwsgierigheid hoe het voelt om zwanger te zijn alsmaar groter natuurlijk.... Mijn vriend zijn zaad is getest en dit bleek niet helemaal in orde te zijn...en eind april hebben we een eerste afspraak met een gyn staan, spannend! Toch blijf ik hoop houden en vertrouw ik erop dat het ons een keertje gaat lukken om een kindje te krijgen.... Tuurlijk heb ik ook mn downs...helemaal als ik weer es ongi ben geworden..maar na 2 dagen heb ik weer voldoende moed bij elkaar gespaard om de nieuwe ronde in te gaan Nu weer op de wachtbank.... die gaat nog altijd traaaaaaaaag helaas...
Dank jullie wel voor de reacties! Ik weet natuurlijk wel dat ik niet de enige ben waarbij het niet lukt binnen een jaar, maar om mij heen lijkt het overal zo makkelijk te gaan! En ik ben nu 32, ik voel de tijd toch wel een beetje dringen!! Als ik er soms aan denk, kan ik het best benauwd krijgen. Groetjes Pina
Hier ook een jaar bezig (met wat rondes 'gemist' ivm afwezigheid van mn man ivm zijn werk). Maar gezien mijn leeftijd (35, volgende maand 36) beginnen die eierstokken bij mij nu toch ook wel enorm te rammelen. Ik heb nu spijt dat ik niet op jongere leeftijd ben begonnen, maar was er toen nog helemaal niet klaar voor. nu gaan we eind mei voor het eerst naar de gyn. ik zie wel wat het ons allemaal brengt. succes voor iedereen!
Wil jullie even een hart onder de riem steken!! Wij zijn na een jaar naar de gyn gegaan, alle basisonderzoeken gehad, en alleen er achter gekomen dat ik een onregelmatige cyclus had (goh, wist ik nog niet), daardoor niet elke maand een eisprong, en dat m'n schildklier te traag werkt, wat daar dus weer invloed op heeft. Na 18 maanden was het ineens, volkomen onverwacht, toch raak! Dus meiden, geef de hoop niet op, want het kan nog gewoon ineens gebeuren al ben je langer dan een jaar bezig! Hoop dat jullie allemaal snel in verwachting zijn!! Liefs!
Wij zijn nu 1 jaar en bijna 2 maand bezig. Ben nu wel weer overtijd maar heb vanmorgen negatief getest. Sinds deze maand ben ik aan het temperaturen en gebruik ovulatietesten. Mijn ei blijkt later te zijn dan ik dacht.
Heey meid! Ja ik kan me voorstellen dat je je wat opgelaten begint te voelen! Een geruststelling kan ik het niet noemen, maar veel dames om je heen hebben ditzelfde verschijnsel. En wat dan wel een geruststelling is, dat als ze in het ziekenhuis wat vinden, je er tenminste aan geholpen kan worden! Dan weet je ook zelf waar het aan ligt, hierdoor kan je minder het gevoel van schuld hebben. Ik ben nu 21 en sinds 6 maanden van de pil af. Mijn hele famillie was in 1 keer zwanger, en ik loop nog steeds te kloten! Zelfs nu ik 3 dagen overtijd ben, nega test :x Dus ik kan me je frustratie heel goed voorstellen! Laat staan dat je een jaar bezig bent!
Mijn cyclus is heel netjes, ik voel een eisprong en het zaad van mijn vriend is getest en goed bevonden! Zo balen!!! Moet ik verdorie zo nog op kraamvisite ook, heb totaal geen zin!!!! Groetjes
Ik ben nu ook bijna een jaar bezig, ga nu naar ronde 10 echt balen af en toen snap er vaak ook niks van. mijn cyclus zit tussen de 32 en 35 dagen, heb nu al 2 maanden een cyclus van 33 dagen, Ik heb 3 maanden ovulatietesten gebruikt, en deze waren ook positief maar mochten helaas niet baten. vandaag toch eens geprobeerd met de gyncoloog te bellen, want de huisarts zei eerst een jaar proberen en dan kan je lansgkomen maar ik mag toch 22 april al bij de gynocoloog terecht dus ben benieuwd.. suc6 voor de andere liefss...
Toch wel fijn zo'n topic om te praten. Wij gaan nu ook alweer een nieuwe ronde in en zitten dan ook bijna op een jaar. Je hoop begint steeds minder te worden ook al weet ik dat je moet blijven hopen. Wij willen dan ook nog 1 cylcus afwachten en dan in Mei maar naar de huisarts gaan voor een verwijzing. Ik had in het begin wel gedacht het wat langer zou duren omdat ik wel verwacht had een onregelmatige cylclus weer te hebben en dat klopte ook maar dat het toch nog langer ging duren had ik niet verwacht. Ook aangezien ik 24 ben. Maar goed wie weet word de volgende ronde wel onze ronde en ik hoop voor iedereen hier dat het nu eens een keer mee gaat zitten voor ons, want al die zwangeren om je heen is soms best lastig en vooral hoe snel sommige zwanger zijn geraakt. Zucht... Liefs
Vanuit hier ook even een hart onder de riem meiden! Wij hebben er 1 jaar en 4 maanden op moeten wachten. Alle onderzoeken bij de fertiliteitsarts waren goed, maar de zwangerschap bleef uit. En ineens op een dag was het zowaar raak! Ik had de hoop op een natuurlijke zw-schap al een beetje opgegeven.... Ik hoop dat jullie nu ook snel zwanger mogen zijn!!
Ik ken het gevoel van dat je lichaam lijkt te 'falen'. Wij zijn ruim 2 jaar aan het proberen maar nog nooit zwanger geweest. Verder is er ook geen oorzaak gevonden voor het uitblijven van een zwangerschap. En tja, iedereen in onze omgeving is binnen de 6 maanden zwanger geraakt en dat versterkt bij mij ook wel het gevoel van falen. Ik denk nu ook steeds meer als ik zwangere vrouwen zie, 'bij hun is het wel gelukt, en bij ons nog steeds niet, er moet wel iets aan de hand zijn met ons'. En, ik kan mij haast niet meer voorstellen dat wij ooit een positieve zwangerschapstest zullen zien . Maar aan de andere kant zie ik wel een toekomst voor ons met een kindje en dus probeer ik positief te blijven, ooit zijn wij aan de beurt om dit alles mee te mogen maken .
Ook ik ken je gevoel! Bij ons is alleen wel duidelijk waarom het niet lukt. Ook al ben ik pas 25, het doet pijn... iedere dag weer! En ik heb er dagen bij dat ik me over het algemeen goed voel maar ik heb er ook dagen bij dat ik er enorm verdrietig van word. Om mij heen zijn de meesten ook snel zwanger en ik heb helaas heel vaak het gevoel niet begrepen te worden. Mensen hebben niet in de gaten wat voor een impact het op je leven en relatie heeft. Ik hoop voor iedereen hier dat het toch nog snel lukt!
Ik heb nog tegen bijna niemand verteld dat we graag kinderen willen, en het liefst zo snel mogelijk! Gevolg is dat ik nu regelmatig de vraag krijg of wij al plannen hebben enz. Ik probeer iedere keer luchtig te vertellen dat ik het vast heel erg leuk zou vinden, maar dat ik er nog niet mee bezig ben. Ik wil absoluut niet dat mijn vriendinnen niet meer over kinderen en zwanger zijn durven te praten omdat ze me zielig vinden en mij willen ontzien. Mijn schoonzusje weet het wel en is een paar maanden geleden voor een tweede gegaan. Binnen een maand was ze zwanger, wat helaas in een miskraam eindigde. De maand erop was ze weer zwanger en nu gaat het gelukkig goed. Maar ze vond het best lastig om het te vertellen, terwijl ik het geweldig voor haar vind.... ik voelde me best opgelaten toen bleek dat ze het zo zielig voor me vond!!! IK BEN NIET ZIELIG... nou ja, een beetje dan! Groetjes Pina
In mijn omgeving zijn ook verschilldende meiden van mijn leeftijd zwanger en net mama geworden. Ook ik krijg steeds vaker de vraag of ik niet zwanger wil worden. Als ik een kleintje op schoot heb zeggen ze: "het staat je goed". Behalve mijn moeder en een vriendin weet verder niemand dat we voor een kleine bezig zijn. oh ja, mijn vriend natuurlijk wel