Hoi ik ben Samm, 28 jaar en moeder van 3 gezonde kindjes van 7, 2 en 16 mnd. Een groot gezin is iets wat we altijd al wouden, alleen geen 3. (Dit is mijn idee, altijd al zo geweest kan het niet uitleggen.) Nu wouden we wachten tot de jongste naar school gaat zodat we extra van de "laatste" kunnen genieten, en dan misschien finansieel alles op orde hebben. Maar nu kriebelt het alweer een poos, al van me af proberen te zetten maar uit het niets kan het gevoel weer oplaaien. Ik weet dat ik er sowieso nog minstens één wil als het ons gegund is, dus waarom wachten? Momenteel ben ik fulltime huismama, en dat blijft voorlopig zo. Ik hoop dat als alle kids op school zitten ik weer kan werken. Maar als we nu dus nog 3 jaar zouden wachten duurt werken dus nog minstens 8 jaar!! Alleen nu ziet mijn man het nog niet zitten. Het is inmiddels duidelijk dat hij het wel heel mooi vind, alleen hij ziet het financieel niet zitten. (Nu zitten we financieel normaal, maar een nieuwe auto wordt wel een dingetje (7 zitter) en dan later.. als het schoolgeld er aankomt.) Nu heb ik zoiets alles zou wel op zijn pootjes terecht komen, of is dit egoïstisch??
Ik heb 4 kids van 9,8,6 en 21 maanden Heb toen ook gewacht tot me derde op school zat en dat scheelt een hoop je kan dan rusten met zwangerschap je dingen voorbereiden etc je hebt dan zoveel tijd voor jezelf en de kleine Is zo anders toen ik alle drie achter elkaar had Maar uiteindelijk moet je het samen beslissen Ik vind 3 of 4 maakt geen verschil alleen de leeftijd als ik naar de bios of pretpark wil kan dat niet met alle 4
Ik snap jou heel goed, en je man ook. Een echte man, want mannen maken zich daar zorgen over ik denk dat je er pas voor kunt gaan als je er samen helemaal achter staat. Tja qua auto kan ik je geen advies geven, wij hebben er 2 en zullen daar voorlopig mee blijven rijden. Als we dan samen weg gaan, moeten we dus met 2 auto's. Maar dat komt in ons geval misschien 15 keer voor in het jaar, geen reden om een duurdere auto aan te schaffen. En schoolgeld (studie neem ik aan?) wij sparen nu voor de kids en kunnen ze een stukje op weg helpen, maar ze zullen er ook zelf bij moeten werken. maar al had ik al t geld van de wereld zou ik het niet anders doen. Maar jullie moeten toch uiteindelijk zelf de afweging maken. Succes!
@moeder2017 inderdaad wel lekker om alles wat rustiger aan te doen, alleen ben je wel net de rust in huis gewend en dan komt er een baby. Is dat niet weer omschakelen? Inderdaad zit je ook even met het leeftijdsverschil, maar dat is ook maar een kleine periode natuurlijk. Snel genoeg dat ze allemaal oud genoeg zijn. Toch bedankt voor je reactie, goed om mee te wegen. @eppo Tja sowieso eerst weer op 1 lijn gaan zitten. Al 2 zware avonden achter de rug, en zijn twijfels zijn inderdaad wel puntjes waar we aan moeten denken, maar om het altijd maar op safe te spelen? Niemand kan de toekomst voorspellen, al zou alles er zeer gunstig uit zien zou er zo iets kunnen komen dat de boel verstoord. Maar voor nu de boel even laten rusten.. m'n man krijgt meer stress bij het idee, en mijn hart breekt bij het idee dat het hierbij blijft. Dus we hebben het er later weer over. Al merk ik dat het echt tussen ons in hangt.
Hier zwanger van de vierde en thuismama. Ik ben juist degene die hier zich druk maakt om financiën. ML ziet het helemaal zitten.Zou gerust nog een vijfde willen (en dus hoopt tie nu stiekem op een tweeling) Een vierde maakt voor mij mn gezin compleet. Ik had niet verwacht dat ik in ronde 1 al zwanger zou zijn en zat juist te dubben of we ms. toch niet moesten wachten. Maar nu heel blij met deze zwangerschap! Ik heb er een van 7, 5 en 2 jaar. Als alles goed gaat, groeien ze met elkaar op en kan ik over ruim 4 jaar beginnen met werken. Het scheelt dat de meiden volgend seizoen naar groep 3 & 4 gaan en dan zelf lopend naar school gaan. (heel dichtbij) Dan kan ik smorgens nog rustig opstarten. (lees: in pyjama rondlopen) Mn zoontje kan gewoon spelen etc. Zou het jaar later zijn, dan gaat mn zoontje alweer naar school en moet ik wel de deur uit. Ik vind het eigenlijk super zo! En we wilden niet een nakomertje die dan alle aandacht krijgt, ik wil ze ook laten opgroeien met de anderen. (ben zelf nakomertje en nooit leuk gevonden..) Het blijft altijd lastig zoiets. Maar het is wel goed om samen op 1 lijn te zitten. Eens te kijken of het financieel haalbaar is. (de kosten zullen alleen maar meer worden als ze groter worden, wij sparen nu alvast voor later) En..je weet gewoon niet of je ook meteen weer zwanger wordt etc. (ik besef heel goed hoe dankbaar ik mag zijn voor mijn geluk!!)Het is gewoon lastig om een keuze te maken. Veel succes ermee.
@madeliefje wat grappig dat het bij jullie juist andersom was. Natuurlijk denk ik ook wel aan hoe we het allemaal moeten betalen. Maar ik heb zelf ook zo iets we hoeven natuurlijk niet alles voor ze te betalen. Ik heb het ook zelf moeten doen en neem ik me ouders niet kwalijk. Heeft me ook niet belemmerd qua doorleren. Ik zie het allemaal dus wel goedkomen. En inderdaad heb ik liever niet dat er nog een nakomertje komt. Tussen de eerst 2 zit ruim 3 jaar. Maar dit door een afgebroken zwangerschap. Daarna 9 rondes nodig gehad om weer zwanger te mogen worden. Tussen haar en de jongste zit 1,5 en ik vind dit ook prima te doen. Nu gaan we dat sowieso al niet meer redden dus ik heb straks de jongste alweer aardig zelfstandig.
Jeej, de man heeft al gezegd dat een vierde NIET uitgesloten is. Hij heeft nu alleen even tijd nodig om alles even rustig op een rijtje te zetten. Dit maakt me al zo blij!
Hier precies zo!!! Man wil nog even nadenken, financieel kan het makkelijk en de ruimte hebben we ook. Ik wou zelf eigenlijk wachten met proberen tot de kleinste 3 jaar is, precies zoals jij zegt, genieten van die laatste. Maar bij mij kriebelt het ook al een paar maanden echt, maar toch zegt mijn verstand nog even wachten, en manlief denkt nog even na.....alhoewel ik denk dat hij het wel wil, maar gewoon nu nog niet
Wat toevallig!! Mijn verstand zegt ook van laat het in elk geval een paar maand rusten. Alleen blijft het rusteloos... ik blijf maar rondkijken naar grotere auto's, ik zet eventuele punten op papier waar we aan moeten denken, en hoe we alles op kunnen lossen. Ik wil het zo graag laten rusten, maar volgens mij is dit mijn verdediging naar mijn man toe.. om te bewijzen dat 4 mogelijk is, terwijl ik hem hier niets van laat zien.. wil hem niet pushen. Als hij zegt dat we het gaan proberen zal er denk ik een hele last van mn schouders vallen. Kan ik weer gewoon rustig worden in mn hoofd... pff hormonen! 😂
Haha inderdaad... ik probeer heel hard mn mond erover te houden zodat hij zich niet gepushed voelt. Maar zodra hij het echt toe zegt zal ik pas kunnen ontspannen
Misschien is het naïef maar ik zou me over dat geld ook niet druk maken. Stel dat het nu wel kan maar over 10 jaar niet meer Door bijv ontslag? Kun je ook niet meer terug. Ik heb buren. Ze behoorden Tot de rijkere laag van de bevolking. Dikke villa en auto. Nu is zijn bedrijf waar hij directeur van was failliet gegaan en kwamen ze in de schuldsanering. Nu wonen ze in een kleine tussenwoning naast ons. Zo kan het ook lopen. En hoeveel gezinnen zitten financieel aan de grond maar hebben wel 4/5/6/7/8 kinderen? Hier in bepaalde wijken genoeg! Ik wil alleen maar zeggen, als het voor jullie zo voelt dan moeten jullie daar lekker voor gaan. Ik denk dat het allemaal wel goed komt. Maargoed, ik ben ook wel een relaxte mama die niet perse de kindjes in nieuwe kleding hoeft te hebben, weinig op vakantie gaat, creatief is met gratis uitjes.... Misschien moet je er iets voor inleveren maar als jullie dat waard is? ! Mij zou het wel waard zijn!
Nou zo denk ik er dus ook over!! Gaat het nu slecht kan het later beter gaan, gaat het nu goed kan het later slecht gaan.. je weet het gewoon niet. Je moet gewoon loslaten en zien wat er op je pad komt. En ik ben ook echt een koopjes jager. Het meeste hier in huis is 2e hands. Niet omdat we niet nieuw kunnen kopen, maar ik heb het geld er niet voor over als je voor minder ook mooi spul kunt vinden.
hahahha zo herkenbaar, precies dat!! Ik heb AAAAAAAAAAAALLES al geregeld hoor en hij weet er niks van. Kleine kamertje is klaar voor gebruik, ben alvast de kasten aan het legen daar zeg maar hahaha....oh het is echt heel erg
en ik wil hem inderdaad ook niet pushen..ook een beetje bang dat als ik het teveel push nu dat hij dan juist nee gaat zeggen. Omdat het nu gewoon nog wel hectisch is, slapeloze nachten, middelste bijna zindelijk maar veel gedoe met ongelukjes waar manlief niet altijd blij mee is als ik even weg ben haha. Dus ik wacht maar tot de zomer , ik hoop dan wel een antwoord te krijgen en dan hopelijk de datum tep rikken. Mn gevoel zegt dat hij ja gaat zeggen...omdat hij ook zegt ik weet hoe graag jij het wil lieverd en ik denk erover na. Ik zou het heel raar vinden als hij dan opeens nee gaat zeggen..................toch? haha....bevestig even AUB!!!
Haha geweldig! Dus iemand die in het zelfde schuitje zit!! Toch wel erg dat we ons zo kunnen voelen. Hier de middelste ook steeds vaker op de wc, maar wat doen ho maar.. ik had ook al bedacht om beide dames straks op potje training te doen. Kunnen ze elkaar motiveren. Maar ik ga niets te moeilijk doen.. we zien wel zou mooi zijn als ze luier af zijn voordat er een nieuwe puk komt.
Het zou toch echt heerlijk zijn als ze dan allemaal naar school gaan, dat je de ochtenden met de baby kan wandelen enzo, of lekker luieren thuis. Ik ben nu altijd onderweg, ik ben thuis dus de middelste gaat naar de peuterspeelzaal, oudste school, dus ik fiets van hot naar her. Ik vond het eerste jaar wel pittig een derde, jij?
Mij is de derde juist zo meegevallen. Ze viel bijna niet op zo ging ze mee in alles. De oudste gaat naar school dat letterlijk aan het einde van de straat staat. Dus als ik eens niet kan loopt hij maar al te graag zelf heen. De middelste helaas gewoon bij huis. Hier in het dorp hebben ze geen peuterspeelzaal, en haar wegbrengen naar verderop gaat inderdaad qua tijd niet lukken. Niet dat ik het erg vind dat ik de jongste 2 bij me in huis heb, ik vind het heerlijk, maar ik weet hoe geweldig m'n oudste het vond. Alleen de vrijdag is hier altijd druk omdat dan de oudste en middelste op gym zitten, en straks de jongste vast ook, maar dat komt goed. Meer grote gezinnen hier in het dorp en die doen het ook allemaal. Enige waar ik gisteren ineens aan dacht, zouden we nu bezig gaan en het meteen raak zijn hebben we na de geboorte nog een aantal maandjes tot de tweede naar school gaat. Kan ze nog rustig aan de situatie wennen. Als we bevallen terwijl ze net op school zit... tja levert dit stress voor haar?