Goh, ik herinner me nog hoe ik hier mijn profiel aanmaakte. Net gestopt met de pil en stiekem de verwachting snel zwanger te worden. Hoe anders was het.. Ondertussen zijn we bijna 2 jaar geleden gestopt met de pil, zonder succes. Al snel werd duidelijk dat mijn cyclus hopeloos was. Ondanks dat ik geen overgewicht meer heb ging mijn huisarts er vanuit dat er sprake was van PCOS. Ik wilde niet direct de molen in en dmv leefstijlveranderingen wist ik mijn cyclus te reguleren tot deze nu tussen de 28-35 dagen schommelt. Voorheen had ik "cyclussen" van soms wel 90 dagen. Helaas was het niet volledig succesvol, ondanks de goede cyclus nog steeds geen positieve test in handen. Vandaag toch ovulatietesten aangeschaft om nog preciezer te zijn en de moeizame stap gemaakt bij de huisarts om me toch door te laten verwijzen. Mijn huisarts is fantastisch en heeft de hele boel meteen in werking gezet. Doorverwijzing is gestuurd en ik kan maandag bellen voor een afspraak. Voor die tijd wil het ziekenhuis al zaadonderzoek gedaan hebben en een bloedonderzoek voor chlamydia. En daarna? Echo's? Zijn die inwendig? Ik heb een verleden van vaginisme door inwendig onderzoek dat me totaal overdonderde dus ik zie op tegen die kermis... uiteraard ga ik dat ook melden, maar pfff.. Kunnen ervaringsdeskundigen me geruststellen?
Jeetje wat vervelend dat t nog niet gelukt is. Ik vond dat ik er met 15 maanden lang over gedaan heb. Ik heb in december de fertiliteitsonderzoeken gehad. De eerste afspraak werd er bij mij een inwendig echo gemaakt. Mijn man moest zaad inleveren en ik kreeg verder ook nog een cyclus analyse die bestond uit inwendige echo's en een aantal keren bloedprikken. Beide op verschillende momenten in mijn cyclus. Daarna werden de resultaten met ons besproken. Bij ons kwam eruit: onverklaarbaar vermindert vruchtbaar. Hebben niks kunnen vinden en wij werden voor nog een half jaar naar huis gestuurd. Als je aangeeft dat je moeite hebt met de inwendige echo dan word daar rekening mee gehouden.
Hoi Jenneke! Dankjewel voor je ervaring. Jij bent dus uiteindelijk nog zonder hulp zwanger geworden? Gefeliciteerd. Vond je het niet verschrikkelijk om vervolgens onverrichterzake weer weg te moeten? Dat is mijn angst, me zo kwetsbaar opstellen, toegeven aan alle heisa en dan horen "nou het werkt idd niet naar behoren maar knutsel nog maar even verder"
Wij hebben ook een fertiliteitsonderzoek gehad voordat we met de behandelingen begonnen. De allereerste afspraak vond er geen echo plaats, dit gebeurde pas bij de cyclus-analyse. Ik heb geen problemen met deze echo's en heb dus ook niets aangegeven, maar toch viel het me op hoe voorzichtig ze waren en hoe netjes het was dat ze alles wat ze deden ook benoemden. Ook heb ik een HSG moeten laten doen, ik zal eerlijk zijn: dit vond ik wel iets spannender, maar ook hierbij werd elke stap benoemd en werd het allemaal rustig aan gedaan. Deze mensen werken dagelijks met vrouwen en weten ook dat het niet zomaar iets is om zo'n echo te maken of zo'n onderzoek te ondergaan. Mocht je een favoriete echoscopiste hebben waar je je prettig bij voelt; geef het aan zodat ze er bij een volgende afspraak rekening mee kunnen houden! Geef ook aan dat je dit alles moeilijk vindt, en dat je het prettig zou vinden als je vooraf weet dat je deze echo's gaat krijgen. Dan kun je je er misschien vooraf op voorbereiden. Veel succes en sterkte en ik hoop dat het jullie snel is gegund!
Oke, bij jou dus niet meteen de eerste keer een echo. Ik ga het denk ik gewoon maar even vragen als ik de afspraak maak maandag, dan kan ik me er iig op voorbereiden. Ik moest even zoeken wat een HSG was, maar dat klinkt inderdaad onprettig. Fijn dat ik nu iig weet wat het is, mocht het op mijn pad komen ben ik iig voorbereid Ik was het liefstbterug naar het LUMC gegaan merk ik, waar ik destijds behandeld ben voor vaginisme. Maar het lijkt me niet heel praktisch een ziekenhuis te zoeken 5kwartier bij me vandaan en uiteindelijk zullen ze hier ook best lieve medewerkers hebben.
Bedankt, en ja ik ben zonder hulp alsnog zwanger geworden. Het voelde heel dubbel. Ze hebben niks kunnen vinden, ik en mijn man zijn gewoon helemaal gezond. Natuurlijk vond ik het ook jammer. Ik had 12 maanden niet 1 keer een positieve zwangerschapstest gehad. Ik vroeg me af waar het dan aan zou liggen. Ik snap je gevoel. Ik ben in mei vorig jaar op mijn werk aangevallen en betast geworden door een patient. Dat maakte dat ik voor een vrouw gevraagd heb en ook heb aangegeven dat me dit gebeurt is. Ze waren heel lief en voorzichtig met me. Mijn gyn was een vrouw die nog in opleiding was, maar dankzij haar tip ben ik wel zwanger geworden. Ze was heel leuk en aardig en nee ik heb er geen spijt van dat ik de onderzoeken heb gehad. Het was voor mij een opluchting te weten dat alles naar behoren werkte. Ik hoop dat het allemaal wel meevalt voor je. En dat je snel zwanger bent.
ja mijn eerste afspraak was inwendig onderzoek en bloed onderzoek en van te voren zaad onderzoek en als je medicijnen krijgt voorgeschreven zoals clomid komen er heel veel inwendige echos dus zou het even overleggen
Hi, Wij proberen sinds dec 2015 zwanger te worden maar helaas nog zonder succes. Afgelopen januari heb ik mij bij de HA gemeld en kreeg ik een verwijzing voor het ziekenhuis. Ik zit bij een erg aardige vrouwelijke gyno. Het kennismakingsgesprek was ook direct met een vaginale echo (waar ik niet echt op gerekend had!). Ik vond het vooral nogal ongemakkelijk daar zonder broek in zo een stoel te gaan zitten met je benen in die beugels. Maar de gyno zelf is erg voorzichtig en betrekt mij in wat zij doet en wat er te zien is op de echo. Ik vind de echo's nu niet meer eng of spannend. Bij mij hebben ze nu een aantal echo's gedaan om te kijken of de follikel groeit. Dit was positief dus wacht nu op het bloed onderzoek wat zal aantonen of de eisprong ook daadwerkelijk heeft plaatsgevonden. Mijn man is ook onderzocht en is gelukkig gezond! Helaas is het de procedure dat als er niets raars uit mijn bloedonderzoek komt dat we eerst weer een half jaar zelf moeten proberen. Mocht positief resultaat uitblijven dan gaan ze kijken of er verklevingen zijn in de eileiders dmv contrastvloeistof en een echo. Succes met de onderzoeken! Zoals de anderen al aangeven hier, geef aan bij de gyno wat je zorgen zijn zodat ze je goed kunnen helpen naar wens!
Hier ook zo'n onderzoek gehad. Ik kreeg ook de eerste afspraak al een inwendige echo omdat ik op dat moment ongesteld was en dat was juist de beste tijd voor zo'n onderzoek zeiden ze. Mijn vriend moest ook zaad inleveren en bij ons beide kwam eruit dat we juist bovengemiddeld "scoorden", dus ook naaar huis gestuurd met nog een half jaar zelf proberen. 2 maanden later was ik zwanger! Ik ben er nu wel overtuigd dat je ook enorm veel geluk moet hebben, wij eerst ook bijna 2 jaar pech gehad...en toch ineens was het raak! Misschien ook omdat je mindset anders wordt als je hoort dat het gewoon zou moeten kunnen en alles oké is. Alleen daarom is zo'n onderzoek al aan te raden! Ik wens je veel succes en hopelijk is het snel raak!
Het is natuurlijk ook gewoon kansberekening... er zijn ook potjes mens erger je niet waarbij je zomaar vijftien rondes geen 6 gooit en dus niet mag starten. Elke nieuwe ronde heb je gewoon maar weer 20% kans, het is niet zo dat de kans groter wordt naarmate je meer rondes bezig bent helaas. Ben wel benieuwd welke tip de gyn je gaf!
De gyn zei dat ze niet onderzoeken hoe lang het sperma bij mij in de baarmoeder blijft leven. Volgens haar kon het ergens tussen 1 uur en 5 dagen zijn. Haar tip, gezien de goede kwaliteit vh sperma, was om 4 dagen voor de eisprong tot 1 dag erna elke dag seks te hebben. Die tip hebben we opgevolgd en nu ben ik zwanger. Of het daar aan lag, of zoals je al schreef, dat we net de "6" hebben gegooid, dat weet ik niet. Het was t enigste dat we nog niet geprobeerd hadden.
Ik heb ook altijd een inwendige echo gehad, als ik naar de gynaecoloog moest. Ik zou me er wel op voorbereiden als ik jou was. Nu heb ik altijd veel pijn gehad, dus vandaar ook dat ze gingen kijken of er geen cyste of zoiets zat (trouwens nooit gehad). Elke keer als ik weer naar de gynaecoloog ging met mijn pijnklachten weer gelijk een echo. Ik weet niet of ze het ook gelijk bij jouw onderzoek doen, maar ik denk haast van wel. Het sluit een boel dingen uit als dat er goed uit ziet. Succes meid!!
Als je moeite hebt met inwendig onderzoek zou ik er persoonlijk op staan dat ze eerst het zaadonderzoek bij de man doen... Geef sowieso duidelijk aan dat je een verleden hebt met vaginisme. Je mag ook vragen de echokop zelf in te brengen als dat zou helpen? Wel blijft het zo dat de arts daarna de probe over moet nemen en wat bewegen om dingen goed te kunnen zien. Geef duidelijk aan als iets vervelend of pijnlijk is en vraag om een handdoek als je dat prettiger/veiliger vindt voelen. Koop een lang hempje die je tot over je billen kunt trekken, zodat je je minder bloot voelt. Zelf ook ervaring met onderzoeken en moeizaam verloop. Mijn ervaring is dat het heel erg verschilt wie het onderzoek uitvoert en of ze veel ervaring hebben. Mocht je nog iets willen vragen of bespreken, pb me dan even.
Het is niet specifiek dat ik moeite heb met inwendig onderzoek hoor, in het onderzoek rondom vaginisme is er ook inwendig onderzoek geweest. Maar in het verleden ben ik ooit eens bij de huisarts gekomen voor klachten waarbij ik er niet op gerekend had, het moest ook nog allemaal huphuphup en dat hakte er als jonge meid destijds zo in dat dat achteraf de eerste stap naar vaginisme is geweest. Ik ben daar uiteindelijk super voor geholpen in het LUMC en er nu voor 99% vanaf, maar wil ook voorkomen dat ik daar denk heen tr gaan voor een gesprek en dan ineens weer in die stoel lig en alles weer opnieuw begint. Jullie ervaringen helpen iig om me een beetje voor te kunnen bereiden. Hopelijk bij ons straks ook gewoon ineens goed!
Heel veel succes als je de afspraak gemaakt hebt. Ik heb voor morgen ook een afspraak staan en ben best zenuwachtig. Ik neem aan dat ik alleen een intake heb, heb namelijk de afspraak met een fertiliteitsverpleegkundige (ik ging bellen om te vragen of ik een afspraak had met een vrouwelijke arts haha).
Vandaag mezelf een schop gegeven en gebeld. Kon helaas nog geen afspraak maken, wat een bureaucratie. Begrijpelijk, maar frustrerend. Eerst wordt de verwijsbrief bekeken door de fertiliteitsverpleegkundige, dan krijg ik een berg vragen e.d. Thuis gestuurd en als ze die hebben kunnen we een afspraak maken. Ze gaf wel aan dat dat allemaal vrij vlot gaat dus hoop na onze vakantie aan de slag te kunnen. Geeft ons ook nog even tijd voor bloedonderzoek en zaadonderzoek, want dat kan ik maar 1 ochtend in de week inleveren, natuurlijk net op de dag dat we beide het minst flexibel zijn superhandig, maar het is niet anders. En nog fijner, ze doen er wat folders bij wat we kunnen verwachten bij het onderzoek, dus dat is erg prettig.
Wij proberen sinds juni 2016 zwager te worden. Helaas zonder succes. Omdat ik heel onregelmatige menstruaties heb en dit al vroegtijdig aangaf bij mijn huisarts,stuurde ze ons gelukkig al snel door naar een gynocoloog (Ik heb echt een fantastische huisarts Helaas moesten we een aantal weken wachten,omdat het mega druk was in het ziekenhuis. In de tussentijd heeft mijn vriend alvast een spermaonderzoek laten doen,ook op aanraden van de huisarts,omdat t ziekenhuis hier toch om gaat vragen. Deze was goed,goede zwemmers. Oke,nou dan wachten we de afspraak bij de gynocoloog af. Daar zijn we afgelopen woensdag geweest. In het spaarne in Haarlem. Ik kan dit ziekenhuis aan iedereen aanraden. Ik kreeg een inwendige echo,alle stapjes werden heel rustig uitgelegd,ze deed heel voorzichtig. Uit de echo is gekomen dat ik Pcos heb. Moest dus ook gelijk bloed late prikken. Over 5 dagen krijg ik hier de uitslag van. Mij werd aangeraden om eerst zelf een aantal kilootjes af te vallen (ben wat stevig) Over drie maanden hebben we een vervolg afspraak en dan gaan we een hormoonbehandeling ondergaan. Wat ik best spannend vind. Maar heb er uiteraard alles voor over om maar zwanger te mogen worden.