ik ben bijna 20 weken zwanger en ben zo bang voor de 20 weken echo. Ik loop als de gek de hele dag te google naar afwijkingen, syndroom van down en ga zo maar door. Mijn angst daarvoor is zo enorm groot. Het lijkt wel alsof ik bijna zeker weet dat ons kindje niet gezond is. Ik ben 25 en mijn eerste termijnecho zag er goed uit voor zover ze kunnen zien. Er komen geen ziektes voor in beide families maar toch ben ik als de dood. Het is zo erg geworden dat ik echt niet van de zwangerschap kan genieten. Komt dit iemand bekend voor? Zijn alle zwangere zo bezorgd over de gezondheid van hun kindje? Die google verhalen hebben het ook alleen maar erger gemaakt en ik weet dat ik daar niet naar moet zoeken maar kan er niks aan doen. Volgende week heb ik de 20 weken echo. Ik heb ook spijt dat ik de nekplooimeting niet heb gedaan. Toen was ik heel nuchter en de angst is er pas sinds een week of 2. Nu wil ik een vruchtwaterpunctie laten doen en iedereen raadt het me af. Kan iemand mij moed inpraten. wie voelde zich ook zo tijdens de zwangerschap en heeft uiteindelijk een gezond kindje gekregen?
Wat ik heb geleerd is dat je niet op internet moet zoeken, je maakt jezelf helemaal gek, je vind daar namelijk 90% negatieve verhalen. Het is overigens heel normaal dat je bang bent hoor, ik denk dat iedere zwangere vrouw dat wel heeft. Het is gelukkig vaker wel goed als niet goed. Probeer een beetje te gneieten, ja dat is moelijk i know maar probeer het.
iedereen maakt zich zorgen om z'n baby en hoopt dat het gezond is! ik ben het met Wennekej eens dat je niet te veel moet zoeken op het internet over afwijkingen! je maakt je dan indd helemaal gek en de onzekerheid slaat toe! probeer een beetje te genieten van je zwangerschap want stress is namelijk ook niet goed voor jou en je baby!! succes!
Maak je alsjeblieft niet te druk. Dat is niet goed voor jou en niet goed voor je baby Druk maken kan altijd nog als er eventueel iets mis blijkt te zijn. Ga er maar vanuit dat je een gezond kindje krijgt. Je kunt je er toch niet op voorbereiden hoe je je voelt als je hoort dat je kindje niet gezond is. Probeer te genieten van je zwangerschap en straks de beelden van je kleine.
Je googelt je rot op allerlei dingen die mis kunnen zijn en wilt dan WEL een vruchtwaterpunctie? Terwijl die een risico op miskraam met zich meebrengt? Dat je je zorgen maakt, schijnt logisch te zijn, (heb ik bij mijn dochter nooit gehad. Inmiddels wel, maar gezien m'n onderschrift ook wel totaal andere omstandigheden). Maar het typische van angst is, dat die groter wordt als je die voortdurend gaat zitten voeren. Stoppen dus met googelen, verstand op nul, blik op oneindig en afleiding zoeken. Als de termijnecho goed was, is de kans dat er nog wat gevonden wordt, (iets echt ernstigs dan), echt heel klein. Stoppen dus met jezelf te voeren en relax!
tip 1: kijk maar NOOIT op google want wat krig je dan mensen typen daar de rotverhalen alle enge nare dingen staan daar en de andere 3000 keer dat t wel goed gaat word niet beschreven zeg maar meid niet zoveel stressen dat is ook niet goed... iedereen heeft wel eens angst dat t niet goed gaat maar de kans dat ales goed is, is veeeele malen groter dan dat t fout zit
ja stom he. Nu jij het zo omschrijft heb ik echt zoiets van waar ben ik toch allemaal mee bezig. Ik hoor nu te genieten en dat ga ik vanaf nu echt doen. Ik had dit echt even nodig. Lieve meiden die hebben gereageerd. Bedankt ik voel me stukken beter door jullie reacties
Ik zelf heb daar eerlijk gezegd helemaal geen last van gehad. Ik ging er juist al vanuit dat de baby gezond was. De 20 echo had ik afgelopen vrijdag en alles was prima. Dat zal vast ook bij jou zo zijn.
Meis toch Ga genieten, serieus. Je bent 25 jaar niet echt een risico groep. En indd zo'n vruchtwaterpunctie is echt niet alles hoor. Je moet het anders zien. Stel nou dat je kindje indd iets zou hebben zou je het dan laten weg halen? Waarschijnlijk niet, dus je kan je nu wel vreselijk zorgen gaan maken, maar dat is echt niet goed. Iedereen is bezogt, ook ik maar een beetje gezonde spanning is goed Succes met de echo, en ben erg benieuwd wat er uit komt
Ik herken de angst niet echt, wel aan het eind van de zwangerschap heb ik dat de vorige keren gehad, maar nu niet. Je kunt ook wel heel veel gaan piekeren, maar dat maakt nu toch niet meer uit. Maar je weet dat ze het syndroom van Down vaak niet kunnen zien tijdens een 20-wekenecho?
Ik ben net zo. Heb 3 gezonde kinderen nooit ergens over nagedacht bij ze. Nu wil ik graag een 4e maar begin ik te twijfelen of we niet de goden aan het verzoeken zijn. Ben zo bang dat er iets mis zal zijn met de kleine of met mij zal gaan. Slaat nergens op maar de angst is helaas wel echt aanwezig! Maar ga er lekker van genieten meid, het is de mooiste tijd uit je leven en het is zo weer voorbij!
Ik heb bij mijn derde zwangerschap een gesprek gehad in het ziekenhuis over wel of niet de combi-test, en toen gevraagd of down op de 20-wekenecho ook te zien zou zijn, en toen werd aangegeven dat dat wel het geval is. De nekplooi is dan vaak wel weer aardig bijgetrokken, (schijnt normaal te zijn, en die kun je dan idd niet meer meten), maar down kenmerkt zich door een hoop andere dingen, die dan wel gezien werden, is mij verteld.
ik ben af en toe ook bezorgt, op de dag van de 20 weken echo was ik misselijk van de zenuwen!! ik was ervan overtuigt dat er van alles mis was met ons kindje ( ben ook 25, de kans is zoooo klein dat je baby Down heeft, de kans word groter naarmate je ouder word) maar goed ik denk dat de hormonen er ook een hele hoop mee te maken hebben!! en als die echo eenmaal is geweest en je weet dat alles goed is met je baby ( het kan ook niet goed zijn, maar dan wéét je het tenminste) dan valt er een last van je schouders! toen pas kon ik lekker genieten van mn zwangerschap, ook omdat mn buik steeds groter word en alles word steeds 'echter' haha dus genieten maar!!!
Ik ben bij elke test stiknerveus; bij de termijnecho, bij de reguliere controle, bij de nekplooimeting... Ik denk dat dat normaal is, je wil gewoon niet dat er iets met je kindje is! Maar bij mij heeft het tot nu toe nooit wat gezegd; beide echo's zagen er perfect uit en hartje klopte ook uitstekend tijdens de controle. Dus niet teveel zorgen maken!!!
Het is denk ik niet echt vergelijkend, maar die angst was er van tijd tot tijd in het begin van deze zwangerschap ook. Aan de ene kant was ik gerust dat het goed was en aan de andere kant als ik weer een pijnscheut kreeg van de banden, kwam de angst dat het mis was. Ben zelf ook 25, nu 20 weken 2 dagen en dit is mn 2e zwangerschap, 1e is helaas uitgelopen op een mk, vandaar ook die angst. Nu ik de kleine steeds vaker voel, wordt die angst toch wel een heel stuk minder. 2 maart bij de 20 weken echo zal dus ook echt alles nagekeken worden en de hoop blijft dat alles goed is. Zowel mijn partner als ik hebben namelijk geen afwijkingen in de familie, dus dat zal wel goed zitten. Maar tot die tijd zal de spanning zeker wel blijven. Probeer er van te genieten meis, het is moeilijk, maar stressen is nog slechter voor die kleine. Succes!