Hallo, Ik ben op zoek naar ervaringen van dames die op amateur-of professioneel niveau veel zingen. Ik ben een tijdje gelede afgestudeerd in zang, heb al jaren hard gewerkt aan mijn zangtechniek. Nu ben ik zwanger en vraag ik me af: - Zijn er gezonde manieren om de zangtechniek te onderhouden tijdens de zwangerschap? Nu lukt het allemaal nog perfect, maar eens mijn buik dikker is en buikspieren nog meer verslappen, is het misschien een ander verhaal? - Na de bevalling: hoe krijg ik dit weer in orde? Enige tips? Enig perspectief hoeveel tijd ik hiervoor best reken? Groetjes en bedankt voor jullie reacties
Hoi Aag! Ik heb vooral gemerkt dat wanneer de baby groeit en nog niet ingedaald is, dat ik wat minder lucht heb en ik wst bewuster moet zijn van mijn technieken (waar die voorheen zo eigen waren dat ik er niet over na hoefde te denken). Dat is wat vermoeiend. Nu de baby lager ligt (ben nu 37 weken) heb ik daar minder last van. In de prille weken was ik wat sneller 'dun' qua klank, maar ook dit was met techniek weer op te pakken. Moet goedkomen dus! Leuk, een medezingerin op het forum! Groetjes, Nijn Ps na mijn eerste dochter was het niet zozeer wachten op mijn buikspieren hoor. Tot het laatste gezongen en gelijk na de bevalling weer aan de bak. Wellicht kun je je technieken weer opschrijven, dat het weer even bewust goed 'ingetraind' wordt omdat alles zo anders voelt. Maar al die tijd tussen de twee zwangerschappen gewoon gezongen, geen noten verloren, alleen wat laag erbij gekregen (!)
Dag Apenijn, Fijn dat het allemaal zo vlot loopt bij je! Ik krijg nu het gevoel dat ik me onnodig zorgen maak De eerste weken van mijn zwangerschap was zingen echt niet leuk. Ik was snel buiten adem, en door die misselijke smaak in mijn mond, was het sowieso geen fijne gedachte om veel met mijn stem bezig te zijn. Vorige week deed ik een project waardoor ik eindelijk weer zong, en gelukkig had ik er weer echt plezier in en had ik het gevoel dat mijn techniek er nog was. Ik kreeg zelfs complimenten dat mijn stem precies 'warmer' was. Ik merk inderdaad ook dat het in de laagte mooier klinkt dan voorheen Ik ben nu aan het twijfelen om toe te zeggen op 1 project dat me gevraagd werd als ik iets meer dan 7 maanden zwanger zal zijn. Geen idee hoe ik het er dan van af zal brengen met zo een dikke buik. Een ander project is in het najaar (ik beval in juli) en ben nu dus aan het twijfelen of ik dan zangklaar zal zijn... Maar als ik jouw post lees, moet ik het er misschien maar op wagen. Anderzijds: de vermoeidheid van de eerste maanden, zal ook wel niet echt goed zijn voor de stem? En als er toch ineens een keizersnede komt, dan zal het herstel van de spieren waarschijnlijk nog veel langer duren. Wat ik me nu vooral voorhoudt: zingen tijdens de zwangerschap, lijkt me enkel maar heilzaam voor het kind. Zingen na de bevalling, helpt mij zeker om me goed te voelen, en dat maakt me dan hopelijk ook een betere moeder
Oef! Ik kan me goed voorstellen dat je dan liever stil bent wanneer je zo misselijk en naar bent. Sowieso merk ik dat ik veel liever (en fijner) zing wanneer ik lekker in mijn vel zit. Wat heerlijk dat er dan zo'n opsteker komt met een project waar je blij mee kunt zijn. Ik kan me dat zó goed inbeelden!! Hou dat gevoel lekker vast. Ik doe zo nu en dan wat studiowerk, dat verloopt nu, zelfs in de laatste maand nog best vlot. Hoog en laag, dat maakt niet zoveel uit- ik word alleen een stuk sneller moe en plan de sessies wat meer op de dag, ipv in de avond. Misschien kun je kijken of dat voor jouw aankomende project ook zo geregeld zou kunnen worden? Gevraagd worden is namelijk altijd zo leuk en het zou zonde zijn wanneer je uit onzekerheid zou afzeggen. Tot ongeveer 5 maanden heb ik nog opgetreden, tijdens mijn vorige zwangerschap speelde ik nog in een musicalproductie een aantal shows achter elkaar. Dat was heel leuk om te doen, maar ik moest tussen de voorstellingen wel écht even gaan liggen om het vol te houden en geen harde buiken te hebben. (ik had de hoofdrol en was heel veel op het toneel, in de coulissen had ik stoeltjes staan, haha!) Wat ik nu merkte wanneer ik een optreden had was dat ik wel moe was- maar door de adrenalineboost kon ik er tegenaan. Daarná stortte ik dan lekker in na een warme douche. Ik heb erg veel pijn door bekkeninstabiliteit gehad; nu de baby ingedaald is kan ik weer goed lopen, maar ook dat was erg vermoeiend natuurlijk. Na de bevalling was ik ook moe, het heeft ook even geduurd voordat ik weer 'zin' had om te zingen in een band of mee te doen aan projecten. Maar toch- het blijft kriebelen hè? Met een band waar ik nu als gastzangeres in zing, ben ik gevraagd om naar Mexico te gaan voor een tour. De baby is dan net 3 maanden oud. Dat vind ik wel heel spannend allemaal... Een keizersnede lijkt me erg zwaar. Het zijn vooral de momenten tijdens optredens waarop ik soms echt terugval op mijn buikspieren. Ik weet niet wat voor projecten je hebt... laten we hopen op een fijne natuurlijke bevalling! En verder, zingen voor de baby in je buik... het is iets magisch met een extra tintje liefde. Ik ben ervan overtuigd dat de baby je voelt en hoort en het zich ook kan herinneren. Het zijn bijzondere dingen en het is een heerlijk moment wanneer je kleine kalmeert omdat je stem hoorbaar is. Als mama dan ook nog mooi zingt, kan het niet beter! p.s. Ik heb wel trouw mijn zanglessen aangehouden als stemonderhoud tijdens mijn zwangerschap. Dit omdat mijn spieren en banden zó aan het verweken/verslappen waren, dat ik mijn techniek dus helemaal links liet liggen (omdat het zo'n geautomatiseerd proces was!). Hier heb ik veel baat bij gehad.