Ongepland zwanger; man heeft het moeilijk. Iemand ervaring?

Discussie in 'Zwangerschap' gestart door MamsieM, 18 jan 2017.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. MamsieM

    MamsieM VIP lid

    22 nov 2011
    5.967
    5
    38
    Hoi,

    sinds afgelopen weekend weten we dat ik zwanger ben van ons 3e kindje. Deze zwangerschap is niet gepland. Voor mij is oke. Ik heb altijd al een 3e gewild maar vond het ook prima dat het bij 2 bleef.
    Mijn man staat er wat anders in. Hij heeft er moeite mee en wil het eigenlijk niet. Dit is vooral een gevoelskwestie voor hem.
    Heeft er iemand ervaring met zo'n situatie?
     
  2. Zoe123

    Zoe123 VIP lid

    9 feb 2013
    11.397
    5.494
    113
    Vrouw
    Ja, ik.
    De zwangerschap van onze zoon was (nog) niet gepland (want ik had wl altijd de wens voor een 3e),maar door mij wel heel erg gewenst :)
    Vriend (nu ex) was in shock. Hij zat toen heel slecht in zijn vel. Maar voor mij was er geen keuze. Na 2 eerdere miskramen na de geboorte van oudste dochter, kon ik de zwangerschap laten stoppen niet naar mijzelf verantwoorden. Dit kindje mocht komen als dat de bedoeling was.

    Het heeft echt wel een paar weken geduurd voordat vriend een beetje aan het idee begon te wennen. Bij de 20 weken echo bleek het een jongen te zijn, na 2 meiden. Toen was ie toch wel echt om.

    Kortom, het komt wel goed hoor. Het is best heftig, een kindje er bij. Dat heeft wat tijd nodig.
    Probeer te genieten van je zwangerschap! Het is nu echt de laatste keer. Ik was me daar heel bewust van.
     
  3. MamsieM

    MamsieM VIP lid

    22 nov 2011
    5.967
    5
    38
    Bedankt voor je reactie. Ik kan een abortus ook niet voor mezelf verantwoorden.
    Het heeft dus tijd nodig. Konden jullie er goed over praten?
    Hoe ben jij verder gegaan? Gewoon de acties ondernomen die gedaan moeten worden (VK bellen, kraamzorg regelen etc)?
     
  4. Toto

    Toto Fanatiek lid

    21 mrt 2008
    2.061
    9
    38
    Ik zelf niet, maar mijn buren wel. Ook ingepland zwanger waarbij de buurman geen geheim maakte dat hij liever een abortus wilde. Uiteindelijk is de kleine wel geboren en Is de buurman dol op zijn kleine meid. Heeft wel tot ver in de zs geduurd voordat hij aan het idee gewend was.
     
  5. Zoe123

    Zoe123 VIP lid

    9 feb 2013
    11.397
    5.494
    113
    Vrouw
    Ja, we hebben er wel goed over gepraat. Omdat hij dus sowieso erg slecht in zijn vel zat, heeft het de eerste maanden heel erg om hem gedraaid . Daar had ik wel moeite mee. Heb dus veel alleen gedaan. Maar hij ging wel mee naar de echo's.

    Ja, verder inderdaad gewoon het bekende riedeltje afwerken. Ik moest in het ziekenhuis bevallen dus dat wist ik al van te voren.
     
  6. MamsieM

    MamsieM VIP lid

    22 nov 2011
    5.967
    5
    38
    Dat alleen zijn voel ik ook wel ja. Hij heeft nog niet 1x gevraagd hoe het met mij gaat.
    Wil voor hem ook niet te snel gaan maar ja, sommige dingen moet nu eenmaal
     
  7. MamsieM

    MamsieM VIP lid

    22 nov 2011
    5.967
    5
    38
    Bedankt voor je reactie! Het zal vast tijd nodig hebben maar voor nu voelt het allemaal zo verdrietig en moeilijk
     
  8. Satijnvlinder

    Satijnvlinder Fanatiek lid

    6 okt 2015
    1.383
    0
    36
    Ten eerste gefeliciteerd MamsieM.

    Wat vervelend dat je man er zo'n moeite mee heeft.
    Hoever ben je momenteel? Je zegt hij wil het niet,
    maar wat zijn zijn opties dan? Hopelijk trekt hij bij!
     
  9. MamsieM

    MamsieM VIP lid

    22 nov 2011
    5.967
    5
    38
    dank je wel. 4w1d nu.
    Hij weet dat er geen opties zijn maar kan het in zijn hoofd geen plek geven dat er een kindje komt
     
  10. AmberM

    AmberM Actief lid

    27 nov 2016
    107
    2
    18
    NULL
    NULL
    Inderdaad als eerst: Gefeliciteerd! Hopelijk verloopt alles verder voorspoedig op de man-kwestie na.

    Hier vond m'n vriend het een verschrikking dat ik compleet ongepland zwanger ben van onze eerste. Het heeft een paar weken geduurd voor hij het anders kon zien als traumatisch en het eind van zn leven. Langzaam komt dat nu, ik ben een goede 13 weken en we wisten het met 5 weken. Nog steeds heeft hij dagen dat hij het lastig vind maar we kunnen nu ook samen nadenken over de toekomst en dat is erg fijn. Wist niet uit dat die eerste 5-6 weken heel zwaar en naar waren, hij was vaak buiten zinnen zo depressief/huilerig van alles.

    Dus, enige dat je kunt doen is eerlijk blijven, praten als het kan en voor de mijne hielp het ook om hem wat ruimte te geven, te laten weten dat het okey is om er nog niet helemaal okey mee te zijn en wat leuke dingen te doen. Dan kon hij zien dat niet alles gelijk anders is.
     
  11. Satijnvlinder

    Satijnvlinder Fanatiek lid

    6 okt 2015
    1.383
    0
    36
    Kan ik mij wel voorstellen het is natuurlijk niet niks als je eigenlijk niet wilt. Proberen er zoveel mogelijk over te praten hopelijk krijgt het dan snel een plekje.
     
  12. MamsieM

    MamsieM VIP lid

    22 nov 2011
    5.967
    5
    38
    Bedankt voor je reactie en je felicitatie.
    Je tip over hem de ruimte te geven had ik zelf ook al bedacht.
     
  13. Be Happy

    Be Happy Niet meer actief

    Een ding snap ik niet goed, sorry. :) In december dacht je ook al zwanger te zijn, maar dat was toen niet zo.

    Dus klaarblijkelijk doen jullie het zonder anticonceptie?
    En je man weet dan toch hoop ik wel dát je daar zwanger van kunt worden of realiseert hij zich dat nu pas?

    Verder wat hiervoor allemaal gezegd is.
     
  14. Dizzy

    Dizzy Fanatiek lid

    23 apr 2008
    2.758
    1
    36
    Echt? Als dat zo is TS had je er toen ook al over kunnen praten of is het omdat het door jou zo gewenst is, dat je dacht 'hij draait wel bij' en we kijken wel of ik zwanger word?

    Geef hem de ruimte om dit een plekje te geven en aan het idee te wennen, uiteindelijk is het weer een wonder van jullie samen.
     
  15. Anouk2005

    Anouk2005 VIP lid

    21 mrt 2012
    21.850
    15.170
    113
    dokters-assistente
    De Glazen Stad
    Herkenbaar.

    Ik raakte ook ongepland zwanger van de derde.
    Mijn man was er ook helemaal niet happy mee.
    Hij wilde zelfs dat ik een abortus zou laten doen.
    Ik wist direct al dat ik dat nooit zou laten doen omdat ik daar een leven lange spijt van zou hebben.
    Mijn besluit stond vast en ik zou het kind houden en als dat zou betekenen dat dit mijn huwelijk zou kosten dan had ik het alleen gedaan want een "gedwongen"abortus zou ook mijn huwelijk hebben gekost.
    Dan maar gescheiden met kind (eren) dan gescheiden en doodongelukkig door de fout die ik had gemaakt om de zwangerschap af te breken.
    Mijn man had dit al snel door en uiteindelijk begon die er na 2 weken schoorvoetend aan te wennen en begon die het stiekem toch ook wel leuk te vinden.
    En kijk ons nu... een geweldige dochter erbij en papa zou haar nooit hebben willen missen.
    Zij is het beste "ongelukje" wat ons ooit is overkomen.
    Geef je man even tijd om aan het idee te wennen en wees ook duidelijk hoe jij er in sta. Dat ben ik destijds ook geweest.
    Laat je niet overhalen tot dingen waar je niet achter sta want je kan het nooit meer terugdraaien.
    Sterkte... Hier was het echt even een heftige tijd en ik heb heel wat tranen gelaten maar we zijn er wel sterker uitgekomen.
    Hier overigens een aardig lft verschil, 13 jaar, 11 jaar en 4 jaar maar zo ontzettend leuk.
     
  16. Anouk2005

    Anouk2005 VIP lid

    21 mrt 2012
    21.850
    15.170
    113
    dokters-assistente
    De Glazen Stad
    Trouwens gefeliciteerd en hier ook gewoon het hele riedeltje gedaan.
    Vk/ gyn gebeld maar toen was die al om ;)
    Meisje is thuis geboren.
    Alle echo's is die er ook bij geweest maar niet de vk bezoekjes maar dat deed die bij onze oudste kinderen ook niet (alleen de oudste met de intake).
     
  17. Flipske

    Flipske Fanatiek lid

    25 mrt 2011
    1.330
    0
    36
    overijssel
    Hier ook eenzelfde situatie. Ik had een sterke wens voor een derde en mijn partner niet. Begin december overtijd en een positieve test. We hadden 3 keuzes eigenlijk. Abortus, ik alleen door of samen door. Ik heb meteen aangegeven dat een abortus voor mij geen optie is en dat als hij dat verwacht ik automatisch voor keuze 2 zou gaan. Dat was dan voor hem weer geen optie, dus nu optie 3. Samen gaan wij ervoor zorgen dat dit kindje welkom is en zich gewenst voelt.

    Mijn vriend zag beren op de weg, financieel, tijd, dromen die uitgesteld of vervallen, niks kon nog als we 3 kindjes zouden hebben. Een week na onze beslissing merkte ik al dat hij bijdraaide, ik mocht de kleine geen gluiperd noemen (hij was er tenslotte tussendoor geglipt) en met auto rijden vertelde hij dat ik zuinig op mezelf moest doen, ik was tenslotte met 2. Nu 7 weken later praat hij weer over zijn plannen en dromen en ziet hij het weer zitten. Het heeft dus ook gewoon tijd nodig. Natuurlijk merk ik soms nog wel dat er wat wrevel is, grapjes over dat ik een heks ben als zwangere en dat hij dat juist nooit meer wilde of dat ik hem er ingeluisd heb. Tja hij is er zelf bij geweest en het spiraaltje lag al maanden in huis, maar meneer wilde geen vrij nemen zodat ik alleen naar de huisarts kon zonder de jongens. Dus daar wijs ik hem dan maar op, want we hebben het toch echt samen gedaan.

    Hou vertrouwen als de basis van je relatie goed is komt het huis wel goed.
     
  18. jomay

    jomay Bekend lid

    5 sep 2012
    579
    316
    63
    Vrouw
    Heel herkenbaar... weet ook pas een paar dagen dat ik zwanger ben ongepland van derde en man wil het NIET. Hij wil een abortus en liefst zsm want het is nog maar een klompje cellen nu zegt hij. Heb er echt even serieus over nagedacht maar schoot echt in paniek bij de gedachte aan een abortus. We hebben ook al een kindje verloren tijdens de zwangerschap, ik trek dat volgens mij niet en vindt abortus ook iets wat je alleen doet in een noodsituatie. Bij ons wordt t misschien moeilijk, ik begrijp de argumenten van mijn man, had ik ook als reden om uiteindelijk niet voor een derde te gaan maar vind ik niet genoeg reden voor een abortus. Hij zegt wel gevoelsmatig sta ik er ook missch anders in maar rationeel kan t gewoon niet en wil dat ik ook met mijn verstand beslis. Heb wel al laten weten dat ik denk dat ik dat niet ga trekken, abortus... ik hoop dat hij bij trekt...
    ik ben soms ook bang dat ik het niet helder zie, want er zijn idd risico's: ik heb verhoogde kans op extreme vroeggeboorte, vorige zwangerschap 4 maanden plat moeten liggen daardoor, daardoor kwam alle zorg voor oudste neer op man , hij heeft eigen bedrijf dat veel tijd kost, financieel is t al krap aan nu, huis is eigenlijk te klein.
    Maarja, ik hoop dat t allemaal wel losloopt...
     
  19. bozoe

    bozoe VIP lid

    9 jul 2014
    5.420
    5.779
    113
    #19 bozoe, 18 jan 2017
    Laatst bewerkt: 18 jan 2017
    Ik hoop dat je dit niet als aanval ziet maar ik vraag mij toch af hoe het mogelijk is dat je nu 'ongepland' zwanger bent?
    In oktober heb je namelijk een topic geopend waarin je aangeeft dat je een wens voor een derde hebt maar je man niet. Daar zeg je nog heel specifiek dat je je niet kunt voorstellen dat je man akkoord gaat met een derde mits je misschien per ongeluk zwanger raakt.

    Ditzelfde geldt overigens voor TS. Gebruikte jullie geen anticonceptie? Als jullie partners zo stellig zijn in geen kinderen willen dan lijkt mij toch dat ze dan ook er voor zorgen dat er geen kinderen komen (condoom/anticonceptie). Doen ze dit niet dat vind ik dat ze ook geen recht van spreken hebben om achteraf te zeggen dat ze toch geen kindje willen/aandringen op een abortus.
    Het is natuurlijk mogelijk dat vrouwen zwanger raken ondanks het gebruik van voorbehoedsmiddelen maar dat komt volgens mij niet zo heel vaak voor.

    Ik hoop in ieder geval voor jullie allebei dat jullie partners bijtrekken :)
     
  20. jomay

    jomay Bekend lid

    5 sep 2012
    579
    316
    63
    Vrouw

    Ik was daar idd mee bezig in oktober, met man besproken, hij wilde niet en ik had daar uiteindelijk wel vrede mee.
    Hebben het één keer onveilig gedaan, stom inderdaad. En meteen raak. Had ook nooit gedacht dat dit zou gebeuren. Vind het ook gênant.
    Maar vind dat er ook verantwoordelijkheid hiervoor ligt bij mijn man als hij het pertinent niet wil. Hij is daar best laks in, verwacht dat ik t wel in de gaten hou en wil geen sterilisatie (we gebruiken condooms).
     

Deel Deze Pagina